ویژگی‌های رفتاری و اخلاقی امام محمد باقر علیه‌ السلام

ویژگی‌های رفتاری و اخلاقی امام محمد باقر علیه‌ السلام

- دائم الذکر بودند حتی سر سُفره. (کافی، ج 2، ص 499)

- خوش پوش بودند. (کافی، ج 6، ص 280)

- مردم دار و مهمان نواز بودند. (بحارالانوار، ج 46، ص 288)

- با وجود درآمد پایین به خانواده سخت نمی گرفتند. (بحار، ج 46، ص 294)

- دارایی کم اما دست گشاده داشتند. (الارشاد، ج 2، ص 164)

- در برابر بی ادبی ها خویشتندار بودند. (اعیان الشیعه، ج 1، ص 653)

- به هنرمند متعهد بها می دادند (تشویق شعرای حق گو). (غدیر، ج 2، ص 187)

- خودشان را برای همسرش می آراست. (کافی، ج 6، ص 446)

- در مصیبت ها، صبر و توکل داشتند. (عیون الاخبار، ج 3، ص 57)

- رسیدگی به قشر آسیب پذیر را بالاتر از حج (مستحبی) می دانستند. (مراة العقول، ج 9، ص 108)

‌
امام محمدباقر علیه‌السلام مثل سایر ائمه اطهار علیهم‌السلام ویژگی‌های اخلاقی و رفتاری برجسته و منحصر به فردی داشتند که بخشی از آنها را مرور کردیم.
‌
فرا رسیدن سالروز شهادت امام محمد باقر علیه‌ السلام؛ پنجمین اختر تابناک آسمان ولایت را تسلیت عرض می‌کنیم.

منبع: تبیان

پوستر از سایت اهل بیت ahlolbait.com

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ السِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ

خداوندا به مقدار علمِ بی پایانت بر فاطمه و پدرش و شوهرش و فرزندانش و رازی که در او قرار داده شده، صلوات و درود بفرست

ولادت امام باقر علیه السلام

ولادت امام باقر علیه السلام

امام محمدباقر علیه‌السلام، امام پنجم شیعیان بنا به روایتى در اول ماه رجب [۱] و بنا به روایتی در سوم صفر سال ۵۷ در مدینه منوره دیده به جهان گشود.[۲]
در تقویم جمهوری اسلامی ایران در حال حاضر اول رجب به عنوان روز ولادت آن حضرت ثبت شده است.[۳]

بیشتر مورخان گفته اند که سال تولدش ۵۷ قمرى بوده است. بنابراین وى چهار سال پیش از واقعه کربلا به دنیا آمد و همراه پدر بزرگوارش در این واقعه جانسوز حضور داشت. پدرش امام على بن الحسین علیه‌السلام معروف به سجاد و زین العابدین و مادرش فاطمه بنت الحسن المجتبى علیه‌السلام معروف به ام‌ الحسن و ام‌ عبدالله مى‌ باشند.

چون نَسَب شریف امام محمدباقر علیه‌السلام هم از پدر و هم از مادر به امام امیرالمؤمنین علیه‌السلام و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها مى‌ رسد، به ایشان علوى بین علویین و فاطمى بین فاطمیین گفته مى‌ شود. امام محمد بن على علیه‌السلام مکنى به ابوجعفر و ملقب به باقرالعلم و باقرالعلوم مى‌ باشد.

این امام همام پس از شهادت پدر ارجمندش امام زین العابدین علیه‌السلام در سال ۹۵ قمرى به مقام عظماى ولایت و امامت شیعیان نایل شد و پیروان اهل بیت علیهم‌السلام را در آن دریاى مواج سیاسى و نظامى عصر خویش و هرج و مرج‌ هاى آخر حکومت امویان به نیکى هدایت و رهبرى کرد. با این که میان رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله و تولد امام محمدباقر علیه‌السلام به مدت ۴۷ سال فاصله بود، در عین حال آن حضرت، سلام گرم و دلنشین پیامبر صلی الله علیه و آله را از سوى جابر بن عبدالله انصارى دریافت کرد.

جابر بن عبدالله که یکى از یاران رسول خدا صلی الله علیه و آله و از محبان اهل بیت علیهم‌السلام بود در سنین کودکى و نوجوانى امام محمدباقر علیه‌السلام، وى را در آغوش گرفت و سلام پیامبر صلی الله علیه و آله را به وى ابلاغ کرد. امام محمدباقر علیه‌السلام از آغاز زندگى تا شهادت خویش با ۱۱ تن از خلفا معاصر بود که همه آنان، جز یکى، از طایفه خبیثه بنى‌ امیه بودند.

سرانجام این امام همام در هفتم ذى الحجه و به روایتى در ربیع الاول سال۱۱۴ قمرى در۵۷ سالگى به وسیله زهرى که ابراهیم بن ولید بن عبدالملک در ایام خلافت هشام بن عبدالملک به آن حضرت خورانیده بود به شهادت رسید و در قبرستان بقیع، در کنار پدرش امام زین العابدین علیه‌السلام و جد مادرى‌ اش امام حسن‌ مجتبى علیه‌السلام به خاک سپرده شد.[۴]

پانویس
۱- زندگانى چهارده معصوم علیهم‌السلام (ترجمه اعلام الورى)، ص۳۶۸ و منتهى الآمال، ج۲، ص ۸۶
۲- بحارالأنوار (علامه مجلسی)، ج۴۶، ص ۲۱۷؛ کشف الغمه (علی بن عیسی اربلی)، ج۲، ص۳۱۸ و منتهى الآمال (شیخ عباس قمی)، ج۲، ص ۸۶.
۳- تقویم موسسه ژئو فیزیک دانشگاه تهران، مناسبتها: مصوب شورای فرهنگ عمومی
۴- نک: الارشاد (شیخ مفید)، ص۵۰۷؛ کشف الغمه، ج۲، ص۳۱۸؛ زندگانى چهارده معصوم علیهم‌السلام (ترجمه اعلام الورى)، ص ۳۶۸ و منتهى الآمال، ج ۲، ص ۸۶

نقل شده از کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@

https://s2.uupload.ir/files/emam_bagher3_rxie.jpg

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

اَللهُمَّ بَارِک عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
خداوندا بر محمد و آل محمد برکت نازل فرما، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی، به راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.