امام باقر علیه السلام:
اگر ستایش شدى، شاد مشو و اگر نکوهش شدى، بیتابى مکن و پیرامون آنچه درباره تو گفته شده است بیندیش. اگر دیدى که آنچه گفته اند در تو هست، مصیبت افتادن از چشم خداوند عزّوجلّ، به سبب خشمناک شدنت از حقیقت، بزرگتر از مصیبت افتادنت از چشم مردم است که از آن مى ترسى و اگر خلاف آن چیزى باشى که گفته اند، این خود ثوابى است که بى رنج به دست آورده اى. (یعنی اگه چیز خلاف و دروغی به تو نسبت داده اند، مرتکب تهمت شده اند و روز حساب که روز قیامته، باید از ثواب ها و کارهای نیکشان به جبران تهمتی که بهت زده اند بدهند و این ثواب بی رنج و بدون زحمت است که بدست میاری. البته اگه اون شخص، کار نیکی در پرونده اعمالش نداشته باشه لاجرم باید بار گناهان تو را به دوش بکشد)
و بدان که تو دوست [و پیرو ] ما نیستى مگر آن گاه که اگر همه همشهریانت بر ضد تو همداستان شوند و بگویند: تو مرد بدى هستى، این سخن تو را اندوهگین نسازد و اگر بگویند: تو مرد خوبى هستى، این سخن شادمانت نگرداند. بلکه خودت را با قرآن بسنج، اگر پوینده راه آن بودى و به آنچه به بى اعتنایى بدان فراخوانده است بى اعتنا و به آنچه بدان ترغیب کرده است راغب بودى، پس پایدارى کن و خوش باش؛ زیرا که آنچه درباره تو گفته شده به تو زیانى نرساند و اما اگر از قرآن جدا بودى، چرا باید فریب نفست را بخورى!
تحف العقول صفحه 284
نقل شده از کانال تلگرامی راز نهج البلاغه به نشانی raz_Nahjolbalagheh@
پوستر از سایت اهل بیت ahlolbait.com