روزه دانش آموزان (احکام روزه)

روزه دانش آموزان

اگر دانش آموزی می تواند روزه بگیرد، ولی به خاطر این که امسال امتحانات آخر سال، هم زمان با ماه رمضان است، نمی تواند هم درس بخواند هم روزه بگیرد، آیا می تواند چند روز از روزه هایش را افطار کند؟

پاسخ : 

باید روزه بگیرد و اگر بین روز ادامه روزه برای او مشقت بسیار زیاد داشت (سختی زیاد که عادتا قابل تحمل نیست)، می تواند افطار کند، البته می تواند از شب قبل قصد سفر کرده و در سفر افطار کند و در این صورت قضای روزه لازم است.

مقدار مسافت شرعی حداقل باید 20/5 کیلومتر (طبق نظر آیت الله خامنه ای) از شهر دور شود و دوباره برگردد تا مسافت شرعی محقق شود.

احکام روزه مطابق با فتاوای مرجع عالیقدر آیت الله العظمی خامنه ای

به پایگاه تخصصی فقه و احکام بپیوندید آدرس  http://www.askahkam.ir

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ السِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ

خداوندا به مقدار علمِ بی پایانت بر فاطمه و پدرش و شوهرش و فرزندانش و رازی که در او قرار داده شده، صلوات و درود بفرست

روزه دخترانی که تازه به سن بلوغ رسیده‌اند

روزه دخترانی که تازه به سن بلوغ رسیده‌اند 

اگر وضعیت مکلف به گونه‌ای است که به خاطر ضعف جسمانی یا طولانی بودن روز، روزه گرفتن به خودی خود ـ حتی با ترک فعالیت و مراعات تغذیه ـ سختی فوق العاده داشته باشد، در این صورت بنابر احتیاط روزه بگیرد و وقتی به سختی فوق العاده افتاد، افطار کند و قضای آن را بگیرد.

اما اگر سختی فوق العاده داشتن ادامۀ روزه به دلیل فعالیت مانند اشتغال به کار یا تحصیل و مطالعه باشد، در این صورت بنابر فتوا باید روزه بگیرد و هر گاه به سختی فوق العاده افتاد، افطار کند و قضای آن را بگیرد.
--------

سایت آیت الله  خامنه ای

به پایگاه تخصصی فقه و احکام بپیوندید آدرس  http://www.askahkam.ir

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ السِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ

خداوندا به مقدار علمِ بی پایانت بر فاطمه و پدرش و شوهرش و فرزندانش و رازی که در او قرار داده شده، صلوات و درود بفرست

8 توصیه به والدین برای شب های قدر

8 توصیه به والدین برای شب های قدر

- صحبت با کودکان در حد فهمشان درباره فضیلت شبهای قدر

- سخت نگرفتن به نوجوانان برای اعمال این شب

- فراهم کردن شرایط برای استراحت بیشتر در روز

- نخوردن غذای سنگین در وعده افطاری

- تبدیل گوشه ای از خانه به حسینیه با پارچه مشکی

- خواندن دعاها به صورت خانوادگی

- هدیه دادن کتاب داستانهای مذهبی به کودکان

- تلاش برای ساختن خاطراتی شیرین از این شب در ذهن فرزندان

منبع: تبیان (برگرفته از روزنامه خراسان)

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّـل فَـرَجَهُم

چگونه از کودکان در برابر سخنان آزار دهنده دیگران مراقبت کنیم

یکی از مسائلی که ممکن است بسیاری از پدر و مادرها با آن درگیر باشند، سخنان آزاردهنده دیگران درباره فرزندشان است.

به گزارش الیوم السابع، افراد روزانه در موقعیت‌هایی قرار می‌گیرند که گاه نیازمند نادیده گرفتن آن و گاه نیازمند پاسخ قاطعانه به آنها هستند. از جمله این موارد، موقعیت‌هایی است که کودکان ما با آن روبرو می‌شوند و متأسفانه در برخی موارد، سخنانی آزاردهنده از سوی نزدیکان در ارتباط با آنها بیان می‌شود.

این سخنان آزاردهنده که درباره فرزندان ما از سوی دیگران و یا نزدیکان بیان می‌شود، گاه با سکوت ما همراه می‌شود که هم زمینه وارد آوردن ضربه به خود ما را فراهم کرده، هم اعتماد و اطمینان کودکان ما را تضعیف می‌کند و هم آنکه چهره ما را در برابر کودکانمان مخدوش می‌کند؛ چرا که ما با نوع واکنش مان، زمینه خرد شدن کودکانمان را فراهم کرده ایم.

برای همین، لازم است به اظهارنظر‌های بی ارزش و گاه احمقانه پاسخ دهیم. در همین ارتباط پایگاه الیوم السابع مصر، با یک کارشناس «آداب معاشرت» به نام «شاهندا شاور» در زمینه کیفیت چگونگی پاسخگویی به این سخنان در برابر کودکان گفت‌وگو کرده است:

۱- از لحاظ روانی از کودک خود حمایت کنید

در ابتدا باید گفته شود خانواده باید از کودک خود و نیز حس اعتماد به نفس و توانایی او در پاسخ به هرگونه آزار و اذیتی حمایت کند. این کار سبب می‌شود تا اطمینان به نفس آنها بالا برود. این کار به دیگران نیز نشان می‌دهد که آنها نیز باید به کودکان احترام بگذارند و از سخنی که این کودکان را آزار دهد، خودداری کنند.

۲- پاسخ دادن مؤدبانه را به کودک خود بیاموزید

از نشانه‌های اطمینان به نفس زیاد آن است که شما کودک خود را از پاسخ دادن به اظهارات و سخنان سخیف و بی ارزش دیگران، به شکلی مؤدبانه و با درایت نترسانید. به کودک خود بیاموزید که در برابر فردی که سخنی بی ارزش و سخیف را بیان کرده، بگوید: «من پیوسته سپاسگزار خداوند هستم که مرا این چنین شیرین و زیبا آفریده و من خودم و شخصیت خودم را دوست دارم؛ چرا که مهمترین چیز من – خودم- هستم؛ نه دیگران».

۳- جلوی فردی را که اظهارات بی ارزش بیان می‌کند، بایستید

بخش بزرگی از اعتماد کودکان ما به شیوه‌ای که ما با آنها و نیز ما با دیگران رفتار می‌کنیم، باز می‌گردد؛ همین مسئله ضرورت تمرکز بر رفتار ما در قبال فردی که در برابر کودک ما قلدری می‌کند و یا سخنان ناشایست درباره کودک ما بر زبان می‌آورد را ضروری می‌سازد.

این کارشناس «آداب معاشرت» می‌گوید در چنین مواردی باید در برابر کودکتان، در جمله‌ای که برای کودک شما نیز قابل فهم هست، از فردی که گوینده این سخنان ناشایست است، بخواهید تا حرف خود را بلافاصله قطع کند و آن را ادامه ندهد. اگر اظهارات این فرد در خصوص شخصیت کودک شما بود، باید در برابر وی از محسنات و خوبی‌های کودک خود تعریف کنید؛ هر چند فردی که این سخنان سخیف و آزار دهنده را بر زبان آورده، فردی مسن بوده باشد.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

اَللهُمَّ بَارِک عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
خداوندا بر محمد و آل محمد برکت نازل فرما، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی، به راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.

هرگز به رفتار همسرتان اینگونه انتقاد نکنید

بسیاری اوقات در زندگی زناشویی و حتی در رابطه با دیگران نقدهایی داریم که هنگام مطرح کردنشان با طرح مقابل، موجب دل آزردگی او می شویم.

بسیاری اوقات در زندگی زناشویی و حتی در رابطه با دیگران نقد هایی داریم که هنگام مطرح کردنشان با طرح مقابل، موجب دل آزردگی او می شویم.

نکاتی هستند که رعایت کردنشان، آسیب نقد کردن را کاهش می دهد. اکنون به برخی از آن ها اشاره می کنیم:

۱. به دلیل این که به هنگام نقد کردن، عزت نفس فرد مورد نظر مورد مخاطره قرار می گیرد، افراد معمولا در برابر نقد مقاوم هستند و (به جز افرادی که عزت نفس بالایی دارند ...) بنابراین سعی کنید تا حد ممکن از روش های جایگزین استفاده کنید.

مثلا به جای این که همسرتان را به دلیل رعایت نکردن نظم انتقاد کنید، هنگامی که نظم را رعایت می کند خیلی او را تقدیر کرده و از او تعریف کنید.

۲.قبل از نقد طرف مقابل، نیت تان را با خودتان مرور کنید! آیا واقعا قصد کمک به او و اصلاحش را دارید یا صرفا می خواهید دلتان خنک شود یا او را ضایع کنید؟! با خودتان رو راست باشید. چون نیت شما در صحبتتان حتما اثر گذار خواهد بود.

۳. قبل از نقد نقاط منفی او، حتما به نقاط مثبتش فکر کنید و آن ها را به زبان آورده و به خاطر آن نقاط مثبت، تقدیرش کنید (نقاط مثبتی که ذکر می کنید و تقدیرتان واقعی باشد، چاخان نباشد!)

۴.مراقب باشید رفتارش را نقد کنید و نه شخصیتش را. مثلا نگویید "شلخته ای" بلکه رفتارش را مثلا این که هنگام خانه آمدن لباس هایش را روی تخت می اندازد یا جوراب و کیفش را کنار اتاق می انداز نقد کنید.

۵. حتی الامکان نقدتان را کوتاه و خلاصه و در حد ضرورت بگویید. یعنی نقدتان را شاخ و برگ های اضافی ندهید و آن را طولانی نکنید.

۶. جملاتتان را با ضمیر "من" آغاز کنید و نه ضمیر "تو". مثلا به جای این که بگویید "تو به ظاهرت نمی رسی و به آراستگیت اهمیت نمی دهی." بگویید: " من دوست دارم بیشتر به خودت برسی."

۷.رفتار منفی طرف مقابل را تعمیم افراطی ندهید. مثلا نگویید :"تو هیچ وقت حوصله ی حرف زدن نداری!" آیا واقعا هیچ زمانی نبوده که او با شما با حوصله حرف زده باشد؟

۸. مبهم صحبت نکنید و حرفتان را واضح و حتی با مثال بیان کنید. مثلا نگویید :"من از رفتارایی که با من داری راضی نیستم!"

منبع: سایت طلا

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّـل فَـرَجَهُم