اعمال شب عاشورا
- احیاء
در فضیلت احیاءِ شب عاشورا روایت شده که مثل آنست که عبادت کرده باشد به عبادت جمیع ملائکه و عبادت در آن مقابل هفتاد سال است و نمازهایی که در مفاتیح نقل شده. [امام حسین (علیه السلام) و یارانش نیز در شب عاشورا تا صبح مشغول عبادت بودند] و اگر توفیق شامل حال کسی شود که در این شب در کربلا باشد، و زیارت امام حسین (علیه السلام) کند و بَیتوته نزد آن جناب نماید تا صبح، خدا او را محشور فرماید آلوده به خون امام حسین (علیه السلام) در زمرۀ شهدا با آن حضرت.اعمال روز عاشورا
روز دهم روز شهادت ابا عبد الله الحسین علیه السلام و روز مصیبت و حزن ائمه اطهار علیهم السلام و شیعیان ایشان است.
- عدم اشتغال به کارهای دنیا
- مشغول گریه و اقامۀ عزا
- مقتل بخوانند و یکدیگر را بگریانند
- خواندن زیارت عاشورا
- امساک تا عصر و افطار با غذای اهل مصیبت
شایسته است که شیعیان در این روز امساک کنند از خوردن و آشامیدن بى آنکه قصد روزه کنند و در آخر روز بعد از عصر افطار کنند به غذایى که اهل مصیبت مى خورند.
- لعن
هزار مرتبه لعن بر قاتلان آن حضرت، بگوید:
اللَّهُمَّ ٱلْعَنْ قَتَلَةَ ٱلْحُسَیْنِ عَلَیْهِ ٱلسَّلاَمُ
خدایا لعنت کن بر کشندگان امام حسین (علیه السلام)
- تعزیت گفتن به یکدیگر:
اعْظَمَ اللّهُ اُجُورَنا وَاُجورَکمْ بِمُصابِنا بِالْحُسَینِ عَلَیهِ السَّلامُ وَجَعَلَنا وَاِیاکمْ مِنَ الطّالِبینَ بِثارِهِ مَعَ وَلِیهِ الاِْمامِ الْمَهْدِىِّ مِنْ الِمُحَمَّدٍ عَلَیهِمُ السَّلامُ
بزرگ فرماید خداى اجر و مزد ما را در سوگوارى و مصیبت ما بر حسین علیه السلام و بگرداند ما و شما را از خونخواهان او با ولى خود حضرت امام مهدى از آل محمد که بر ایشان درود باد.
منبع: مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی
نقل شده از کانال تلگرامی مصباح به نشانی misbah110@
https://s6.uupload.ir/files/ashora1_xiir.jpg
به تو از دور سلام
-------------------------------
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ السِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ
خداوندا به مقدار علمِ بی پایانت بر فاطمه و پدرش و شوهرش و فرزندانش و رازی که در او قرار داده شده، صلوات و درود بفرست
فضیلت زیارت امام حسین (علیه السلام) در شب و روز جمعه
زیارتی که هر هفته تکرارش استحباب دارد همانا شب و روز جمعه است که معصومین (علیهم السلام) بر زیارت امام حسین (علیه السلام) در این شب و روز توصیه و سفارش کرده اند.
هنگامی که صفوان جمال از امام صادق (علیه السلام) درباره زیارت امام حسین (علیه السلام) پرسید امام پاسخ فرمود:
چگونه به زیارتش نروم در حالی که در شبهای جمعه خدا و پیامبرش به زیارت امام حسین (علیه السلام) می روند.
(البته مقصود از زیارت خدا به معنای زیادی عنایت و تفضل او بر امام حسین (علیه السلام) است).
ابن قولویه از داود بن یزید از امام صادق (علیه السلام) روایت کرده است که فرمود:
من زار قبر الحسین فی کلّ جمعه غفر الله له البتّه و لم یخرج من الدنیا و فی نفسه حسره منها و کان مسکنه مع الحسین بن علی علیه السلام
هر کس به زیارت قبر امام حسین در هر جمعه برود البته آمرزیده شود و با حسرت از دنیا نخواهد رفت و جایگاهش در بهشت با امام حسین (علیه السلام) خواهد بود.
آثار و برکات زیارت مخصوصه امام حسین (علیه السلام)
از روایات و احادیث یاد شده آثار و برکات زیر را می توان به دست آورد که به عنوان پایان بخش مقاله یادآوری می نماییم.
١. بیست و چهار هزار فرشته و پیامبر با زائر امام حسین در این روز ویژه مصافحه می کنند.
٢. حق تعالی می آمرزد کسی را که در این روزهای ویژه به زیارت امام حسین (علیه السلام) برود.
٣. اگر بهشت را از خدا بخواهد، خدا به او می دهد.
۴. اگر به خدا از آتش پناه ببرد خداوند او را از آتش جهنم پناه می دهد.
۵. خداوند زائر امام حسین (علیه السلام) بابت زیارت آن روز مخصوص محسابه نخواهد کرد.
۶. به زائر امام حسین (علیه السلام) گفته می شود بدون هیچ خوف و ترسی وارد بهشت شو.
٧. یکصد و بیست و چهار هزار پیامبر با او مصافحه می کنند.
٨. گناهان گذشته و آینده اش بخشیده می شود.
٩. برای زائر امام حسین (علیه السلام) درشب نیمه شعبان و شب عید فطر و شب عرفه هزار حج مبرور و هزار عمره مقبوله نوشته می شود.
١٠. هزار حاجت دنیا و آخرت زائر امام حسین (علیه السلام) در روزهای ویژه برآورده می شود.
١١. خداوند زائر امام حسین (علیه السلام) را که در شب عرفه بماند و روز عید قربان امام را زیارت کند، از هر شری در آن سال محافظت کند.
١٢. خداوند را در عرش زیارت می کند.
١٣. خداوند ثواب صد حج و صد عمره و صد جهاد با پیامبر مرسل و یا امام عادل را به او می دهد.
١۴. خداوند ثواب هزار حج و هزار عمره و هزار جهاد با پیامبر یا امام عادل را به زائر امام حسین (علیه السلام) در روز مخصوص و ویژه کرامت می کند.
١۵. هر گامی که زائر امام حسین (علیه السلام) در روز و وقت مخصوص بردارد حجی با همه مناسک بر او می نویسد.
١۶. خداوند اول به زائران امام حسین (علیه السلام) نظر رحمت می کند سپس به میهمانانشان در صحرای عرفات.
١٧. زائر امام حسین (علیه السلام) در روز ویژه با حال حسرت از دنیا نخواهد رفت.
١٨. جایگاهش در بهشت می باشد.
نقل شده از کانال تلگرامی کربلا به نشانی karballa_ir@
به تو از دور سلام
-------------------------------
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ السِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ
خداوندا به مقدار علمِ بی پایانت بر فاطمه و پدرش و شوهرش و فرزندانش و رازی که در او قرار داده شده، صلوات و درود بفرست
آنچه از امام حسین علیهالسلام که کمتر شنیده ایم
امام حسین علیهالسلام را فقط در چند ساعت آخر زندگیاش خلاصه کردهایم در حالی که از ۵۷ سال زندگی او بی خبریم.
- امام حسین علیهالسلام در جنگهای جمل و صفین، مثل سربازهای ساده در میدان جنگ حاضر شد؛ در حالی که میتوانست به بهانه آقازاده بودن، خود را از رزم، معاف کند.
- امام حسین علیهالسلام عاشقانه خانوادهاش را دوست داشت و به آنها محبت میکرد و حتی برای همسرش رباب، شعر میسرود.
- در حال اعتکاف و طواف خانه خدا، شخص مقروضی از ایشان تقاضای کمک کرد و امام حسین اعتکاف خود را شکست تا از طلبکار، تقاضای مهلت کند.
- هیچگاه هیچ پست و مقامی را از پدر خود که حاکم تمام ممالک اسلامی بود طلب نکرد. امام حسین کشاورز بود و هر روز بر روی اراضی خود کار میکرد.
- در ماجرای صلح امام حسن علیه السلام با معاویه، با برادرش همراهی کرد و سخن هیچ مخالفی را نپذیرفت. پس از شهادت برادر نیز تا زمان مرگ معاویه به پیمانی که معاویه بارها آن را شکسته بود، متعهد ماند.
- هیچگاه هیچ سائلی از خانه او دست خالی بر نمیگشت و نه تنها به فقرا کمک میکرد بلکه آنها را از گدایی بی نیاز میکرد.
- در ماجرای خاکسپاری امام حسن علیه السلام، به خاطر جلوگیری از نزاع، به دفن نشدن برادرش در کنار رسولالله رضایت داد.
- کنیز خود را به خاطر اینکه یک دستهگل به ایشان هدیه داد، آزاد کرد.
- وقتی بردهای را دید که به یک سگ غذا میدهد، او را از اربابش که یهودی بود خرید و همانجا آزاد کرد. مرد یهودی و همسرش با دیدن مرام امام حسین علیهالسلام، همانجا مسلمان شدند.
- در ماجرای بیعت اجباری با یزید، در حالی که میتوانست مثل عبدالله بن زبیر در مکه پناهنده شود، این کار را نکرد تا حرمت کعبه خدشهدار نشود.
- وقتی به سپاه هزار نفری حر بن یزید ریاحی برخورد کرد، نه تنها از عطش لشکریان دشمن سوءاستفاده نکرد بلکه همه لشگریان دشمن را سیراب کرد. حتی امام حسین دستور داد که اسبهای دشمن را هم سیراب کنند.
- وقتی که فهمید مردم کوفه از بیعت خود برگشتهاند، برای جلوگیری از جنگ و خونریزی به دشمن گفت که از رفتن به کوفه منصرف شده و برمیگردد ولی ابنزیاد مخالفت کرد.
- وقتی حر بن یزید ریاحی به دستور ابن زیاد، اجازه بازگشت به امام حسین نداد، اصحاب به ایشان پیشنهاد دادند که با لشکر کوچک حُر بجنگند و از مهلکه فرار کنند ولی حضرت سیدالشهداء فرمود:
من شروع کننده جنگ نیستم.
- در حالی که تعداد سربازان ایشان کمتر از صد نفر بود، به آنها فرمود هر کسی که بدهکار است نمیتواند با ما باشد و دو نفر از سربازان، به همین دلیل شبانه از امام حسین جدا شدند.
- زمین کربلا را شصت هزار درهم از صاحبان آن خرید و به همانها بخشید تا خون او در زمین دیگران ریخته نشود.
- مردم در هنگام دفن امام حسین علیه السلام ، آثار زخمهایی کهنه بر دوش ایشان دیدند. امام سجاد فرمودند این زخمها اثر کیسههایی است که پدرم شبانه به منزل نیازمندان میبُرد.
السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا مَوْلاَیَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ
نقل شده از کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@
به تو از دور سلام
-------------------------------
اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّـل فَـرَجَهُم
وصیت در آیات کلام وحی
یک آیه یک تدبر
إنْ تَرَکَ خَیْراً الْوَصِیَّةُ لِلْوالِدَیْنِ وَ الْأَقْرَبِینَ بِالْمَعْرُوفِ (180- بقره)
(هنگامی که مرگ یکی از شما فرا رسد در صورتی که ثروتی فراوان بر جا میگذارد)، به شایستگی برای پدر و مادر و خویشان (از یکسوم آن مال) وصیت کند.
وصیت در قرآن به متاع دنیا ذکر شده است:
و یَذَرُونَ أَزْواجاً وَصِیَّةً لِأَزْواجِهِمْ مَتاعاً (240 - بقره)
همسرانی به جا میگذارند باید در مورد همسرانشان وصیت کنند.
اما مراد از کلمه وصیت در قرآن الزاما وصیت به مال دنیا در زمان ترک دنیا نیست، چون مال دنیا حتی وصیت هم نشود برابر قانون ارث، پس از مرگ انسان تقسیم خواهد شد.
مراد از «خَیْراً» در آیه فوق، کارهای نیکی است که عموماً جنبه مالی دارد و فرد خودش در زمان حیاتش انجام میداده است.
فردی از نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله) سؤال کرد: یا رسول الله! مادرم از دنیا رفته است در حق او چه احسان کنم؟! حضرت فرمودند: کارهایی نیکی که در زمان حیاتش انجام میداده، آن کارهای نیک را انجام بده و وقتی که مادرت به علت ترک دنیا دیگر قادر به انجام کارهای خیر (مثل اطعام نیازمندان) نیست آن کار را مگذار زمین بماند و ادامه و انجامش بده!!!
وصیت زمانی است که انسان کارهای خیر را در زمان حیاتش طبق آیۀ فوق انجام دهد و زمان مرگ وصیت کند که انجام آن کار را از مال او در حق او ادامه دهند.
مثال، کسی در زمان حیات خود سرپرستی یتیمی بر عهده داشته است که وصیت میکند بعد از مرگ او، از مالش سرپرستی آن یتیم تا زمان بزرگ شدناش ادامه پیدا کند و این چنین است که آن آثار ماتأخر و باقیات و صالحات صورت میگیرد؛ نه این که انسان در زمان حیاتش هیچ کار خیری از مال خود انجام نداده است وصیت کند بعد از مرگ او سرپرستی یتیمی را از مال او بر عهده گیرند.
پس «إِنْ تَرَکَ خَیْراً» در آیه فوق اشاره صریح به این امر در زمان حیات دارد. یعنی فرد اگر کار خیری را در زمان حیات خودش انجام میداد که با مرگ مجبور به ترک آن خیر است، وصیت کند والدین آن کار نیک را ادامه دهند. در حالی که متأسفانه اکثر وصیتهای کنونی ما به تقسیم ارث بعد از مرگ بین وراث را شامل میشود یا اگر کار خیری هم به خیال خود وصیت کنیم، کار خیری ابداعی خودمان است. (مثال وصیت میکنیم پول بدهید برای ما قرآن بخوانند پست کنند آن دنیا.....) در حالی که غافلیم قرآن برای خواندن زمان حیاتمان و دنیایمان بود.
در تمام عمرمان در مجلس قرآن نمینشینیم، ولی بعد از مرگمان انتظار داریم چیزی را برای ما بفرستند که در زمان حیاتمان از آن فراری بودیم، پس خیری را ترک نمیکنیم که بتوانیم وصیتی از آن کرده باشیم؛ یا مشابه آنچه ذکر شد کار خیری است که خودمان در زمان حیات هرگز آن را انجام نمیدادیم و انتظار داریم فرزندانمان بعد از مرگ ما، از مالمان افتتاح کنندۀ آن کار نیک در حق ما باشند. در زمان حیاتمان یتیمی را دست بر سرش نکشیدهایم، وصیت میکنیم بعد از مرگمان مبلغی از مال ما صرف رسیدگی به ایتام و امور آنان شود....
پس تمام اعمال خیری که بعد از ما در حق ما انجام میشود زمانی به عنوان باقیات و صالحات برای ما منظور میشود که در زمان حیاتمان آن کارهای خیر را با دست خودمان از مالمان انجام داده باشیم، در حالی که بسیاری از مؤمنان کار خیری را در دنیا از مال خود نمیکنند و پس از مرگ وصیت میکنند از اموال آنان برای آنان کار خیری انجام شود که منطبق با آیه مورد تدبر نیست.
از سوی دیگر اگر کسی کار خیری را که در دنیا از مال خود میکند، اگر بعد از خود بر انجام آن از مال خود وصیت کند گویی خودش بعد از مرگش زنده است و خودش آن عمل صالح را انجام میدهد و ثواب آن بر او برابر با زمان حیات اوست.
پس مراد از «إِنْ تَرَکَ خَیْراً» دو نوع است:
نوع اول، مال دنیایی است که انسان ترک میکند و چون مال دنیا سبب خیر میتواند باشد انسان میتواند و باید آن خیر را که یک سوم از دارایی اوست در صورت نیاز والدینش به مال دنیا، به آنان وصیت کند که از مال او که خیری است از او و بر زمین بعد از مرگ او باقی میماند استفاده کنند.
نوع دوم کارهای خیری است که در زمان حیات خود انجام میداد و میتواند وصیت کند آن کارهای خیر از مال او بعد از مرگش تداوم یابد.
در من لایحضره الفقیه از امام صادق علیه السلام آمده است: آن حضرت در زمان احتضار چون به هوش آمدند وصیت کردند بر حسن بن علی بن علی بن الحسین (نوه امام سجاد علیه السلام) معروف به افطس، هفتاد هزار دینار بدهند. سؤال کردند: آیا به کسی که با کارد به تو (به قصد کشت) حمله کرد عطیه میدهید؟ حضرت فرمودند: ای وای بر شما، مگر در کلام خدا این آیه را نخواندهاید:
واتَّقُوا اللَّهَ الَّذِی تَسَاءَلُونَ بِهِ وَالْأَرْحَامَ (1 - نساء)
و بترسید از آن خدایی که به نام او از یکدیگر مسئلت و درخواست میکنید و درباره ارحام کوتاهی نکنید.
همچنین حضرت در همان کتاب فرمودند: بعد از مرگ انسان، نخست از مال او کفن او خریداری و جدا میشود. سپس بدهیهای او پرداخته میشود. بعد از آن وصیت او بر ثلث مال او اگر داشت اجرا میگردد و در مرحلۀ آخر است که آنچه که مانده بود جز میراث بین وراث تقسیم میگردد.
همچنین در حدیثی دیگر از همان معصوم در آن کتاب آمده است: وصیت بر مال از یک سوم بیشتر نباید باشد و حد خوب آن یک پنجم است، و از یک نهم مال هم نباید کمتر باشد. مثال، کسی که میلیاردها تومان ثروت دارد وصیت کند فقط مقدار بسیار ناچیزی از مال او را بعد از مرگش، از دارایی او به مسجد بدهند.
از حضرت علی علیه السلام هم در همان کتاب آمده است: وصیت به خمس مال نزد خدا بهتر است و کسی که به ثلث مال از خود وصیت نموده است از حداکثر إذن الهی بهره برده است و باید بسیار مراقب باشد ستمی در حق فرزندان با وصیت یک سوم از مال خویش نکرده باشد.
نقل شده از کانال تلگرامی اخلاق و معرفت در قرآن و روایات به نشانی akhlaghmarefat@
اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهُم وَالعَن اَعدَائَهُم اَجمَعین
و عین حرف اول عشق است
مثل حرف اول عاشورا ...
- عاشورا یعنی قطرات اشکی که امام حسین (علیه السلام) برای فردای اهل بیت خویش ریخت ،
- عاشورا یعنی جمع کردن خارهای بیابان در شب تاریک ، یعنی سیراب کردن کودک شیرخواره با سرانگشتان پیکانی تیز،
- عاشورا یعنی ضجه های کودکانی غریب در صحرایی سوزان، یعنی فرو رفتن خارهای بیابان در پاهای کودکانه ای که به دنبال عشق ندای لبیک سرداده بودند ،
- عاشورا یعنی اوج مردانگی و ایستادگی، یعنی تجسم تمام غیرت هایی که در چشمهای نجیب عباس سو سو میزد،
- عاشورا یعنی دلدادگی به سرچشمه پاکیها، یعنی طعم شیرین عطش در کنار یار، پیامد عشق ورزی به نور، یعنی صدای گریه هایی که از سر تشنگی در گلو خفه می شد،
- عاشورا یعنی پر کردن مشک آب در عین عطش، یعنی پرپر شدن و دم بر نیاوردن، یعنی به آسمان پرتاب کردن خون گلوی شش ماهه ای که از تشنگی به چشمان پدر خیره شده بود، یعنی دفن کردن تمام احساس خویش در پشت خیمه ها ،
- عاشورا یعنی وداع آخرین خواهری خسته با برادری از جنس نور، یعنی عین صداقتی که در آسمانها نظیرنداشت ، یعنی سکوتی که در تمام فریادها به گوش رسید ، و نوازشی که بر چشمان پیر و فرتوت خاکستر نشسته مردمان آواز شکست پیروز را زمزمه می کرد،
- عاشورا یعنی فرود همه غیرت های آسمان در زمین و پرواز همه پاکیها به آسمان...یعنی تمام معصومیت و مظلومیت
حق در برابر باطل..
- فرا رسیدن عاشورای حسینی بر شما تسلیت باد. ان شاءالله تا همیشه عاشورایی بمانیم .عزاداریتان قبول و التماس دعا.
نقل شده از کانال تلگرامی قرآن کریم به نشانی quran_karimee@
به تو از دور سلام
السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ اَبَداً؛ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ
سلام بر تو اى اباعبداللّه و بر جان هایى که به درگاهت فرود آمدند، از جانب من سلام خدا بر تو باد همیشه تا هستم و تا شب و روز باقى است و خدا زیارت شما را آخرین زیارت از سوى من قرار ندهد
السَّلامُ عَلَى الْحُسَیْن
سلام بر حسین
و عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْن
و بر على بن الحسین
و عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْن
و بر فرزندان حسین
و عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْن
و بر یاران حسین
----------------------------------------------
اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.
اَللهُمَّ بَارِک عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.
خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
خداوندا بر محمد و آل محمد برکت نازل فرما، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی، به راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.