هر سال بعد از ماه مُحَرَّم و صَفَر که میشد مرحوم علامه امینی خطاب به عزاداران سیدالشهداء "علیه السلام" میفرمودند :
کبوتر بازها وقتی یه کبوتر از بازار میخرند ، چند روزی بال و پرش رو میبندند روی پشت بام خونه بهش آب و دانه میدن ، بعدِ چند روز بال و پرش رو باز میکنند و پروازش میدن ، اگه اون کبوتر رفت و مجددأ برگشت روی همون پشت بام نشست میگن : هنر داره و رگه داره اما اگه برنگشت و رفت ، میگن بی هنر و بی رگ بود !
آهای مردم ، آهای جوانها ، مُحَرَّم و صَفَر گذشت و توی این دو ماه امام حسین "علیه السلام" ماها رو خرید ، بال و پرمون رو بست پیش خودش نگهداشت در این دو ماه میهمان امام حسین "علیه السلام" بودیم و هر جا دعوتمون کردند به احترام امام حسین "علیه السلام" بود و در واقع از آب و نان امام حسین "علیه السلام" خوردیم ، حالا بعدِ دو ماه بال و پرمون رو باز کرده که پرواز کنیم ، نکنه که بی هنر و بی رگ باشیم ، بریم روی بام کس دیگه بشینیم ، نکنه نان و نمک بخوریم و نمکدون بشکنیم ! بیایید به امام حسین "علیه السلام" یه قول بدیم. قول بدیم که تا ماه مُحَرَّم سال دیگه فقط کبوتر امام حسین "علیه السلام" باشیم و فقط واسه اون پرواز کنیم و فقط روی پشت بام اون بشینیم.
نقل شده از کانال تلگرامی علم و دین به نشانی din_va_elm@
اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.