ولله بالله تالله نور خدا نه خاموش می‌شود و نه دچار انحراف می‌گردد

یک نکته مهم....

قیام امام حسین پس از ۱۴۰۰ سال
از ظلم و کید حجاج و هارون الرشید و منصور و ... عبور کرد و امروز در سراسر جهان فدایی دارد.

نگاه به دو تا منبر و چهارتا مداحی انحرافی نکنید، در زمان معاویه فقط در یک سال ۱۸۰۰ منبر برگزار شد و در سراسر این مجالس سب و لعن امیرالمومنین انجام می‌شد، حرم امام حسین بیش از ۱۰ بار توسط خلفای مختلف تخریب شد تا امروز به این شکل درآمده.

ولله بالله تالله نور خدا نه خاموش می‌شود و نه دچار انحراف می‌گردد.

آن معدود منبری‌ها و مداحانی که جهت وعظ و روضه را به سمت تخریب نظام و تطهیر فواحش به اسم تعظیم قیام حسینی تغییر می‌دهند، احتمالا خود بهتر می‌دانند پیش از انقلاب و در زمان پهلوی همزمان با عاشورای حسینی با خرج دربار جشن‌ ۲۵۰۰ ساله برگزار می‌شد و نمایش مکشوف جنسی اجرا می‌گردید.

حتما می‌دانند در همین امسال و سال‌های قبل قرار بود همزمان در چندین هیأت انفجار و کشتار خونینی اتفاق بی‌افتند، همین دیروز در یک کیلومتری حرم بی‌بی دو عالم حضرت زینب انفجاری بزرگ رخ داد و چندین نفر شهید و زخمی شدند.

برای دشمن اهل بیت فرقی نمی‌کند شما هیأتی سکولار هستید یا مذهبی صورتی و یا فرقه شیرازی!

آن منبری و مداح حتما می‌دانند که اگر این نظام مقدس و سپاه بدون مرز قدس نبود الآن نه اثری از مضاجع شریف اهل بیت در سوریه و عراق بود و نه حتی امامزاده یا مسجد شیعی ای که در آن عزاداری کنند.

لذا دوستان توجه کنید هر صدایی که از بلندگوی هیات بیرون می‌آید حتی اگر ذکر مبارک حسین باشد، لزوما حق و حقیقت نیست!

اجر همه دوستان با سید و سالار شهیدان 

نقل شده از کانال تلگرامی سپاه سایبری ایران به نشانی sepah_cyberi_iran@

اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَهَ وَ النَّصْر

خدایا بر محمد و آلش درود فرست و در فرج و عافیت و پیروزی ولیّت سرعت ببخش.

دعایی که یوسف علیه السلام رو از چاه نجات داد!

دعایی که یوسف علیه السلام رو از چاه نجات داد!

سوم محرم، سالروز نجات یوسف علیه السلام از چاه است.
وقتی یوسف علیه السلام را در چاه انداختند، جبرئیل سراغ او آمد...
پرسید:
دوست داری از چاه نجات پیدا کنی؟
یوسف علیه السلام فرمود:
این کار به دست خدای ابراهیم و اسحاق و یعقوب علیهم السلام است!
جبرئیل گفت:
همان خدا می‌فرماید:
این دعا را بخوان (تا نجاتت بدهم):

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ فَإِنَّ لَکَ الْحَمْدَ کُلَّهُ 
لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْحَنَّانُ الْمَنَّانُ
بَدِیعُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِکْرامِ
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
وَ اجْعَلْ مِنْ أَمْرِی فَرَجاً وَ مَخْرَجاً
وَ ارْزُقْنِی مِنْ حَیْثُ أَحْتَسِبُ وَ مِنْ حَیْثُ لَا أَحْتَسِب‏.

یوسف علیه السلام این دعا را خواند و سه چیز نصیبش شد:

1- از چاه نجات پیدا کرد،
2- از حیله زنان مصر خلاص شد،
3- از جایی که گمان نمی‌کرد به حکومت مصر رسید.

(تفسیر قمی ج ۱ ص ۳۵۴)
(مشابه در الکافی ج‏ ۲ ص ۵۵۷)

 چند نکته:

- دعای حضرت یوسف علیه السلام از دعاهای مهمی است که برای رزق و روزی و نجات از گرفتاری‌ها مفید است و توصیه شده بر آن مداومت داشته باشیم. (الدرّ المنثور ج ۴ ص ۵۱۱)

- این دعا تعداد و زمان خاصی ندارد و همیشه به تعداد دلخواه می‌شود خواند.

- یکی از بهترین شیوه‌ها برای ختم این دعا، این است که بعد از هر نماز یک بار این دعا را بخوانیم.

- هنگام خواندن این دعا، نجات یوسف فاطمه علیهماالسلام را هم از خدا بخواهید. اللهم عجل لولیک الفرج

نقل شده از کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمّدٍ وَ عَلی جَمیعِ الاَنْبیاءِ وَ الْمُرْسَلِینَ وَ عَجِّل فَرَجَهُم

وقایع دهه نخست ماه محرم

وقایع دهه نخست ماه محرم 

روز 1  

امام حسین (علیه السلام) در راه کربلا

روز 2  

ورود کاروان به کربلا

روز 3 

- ورود سپاه عمر بن سعد به کربلا

- نامه امام حسین (علیه السلام) برای اهل کوفه

روز 4

- سخنرانی عبیدالله ابن زیاد در مسجد کوفه

- صدور فتوای قتل امام حسین (علیه السلام) توسط شریح قاضی

روز 5

کارشکنی ابن زیاد در مسیر پیوستن مردم به امام حسین (علیه السلام)

روز 6

- یاری طلبی حبیب بن مظاهر از بنی اسد

- نخستین محاصره فرات در کربلا

- تراکم لشکر یزید در کربلا

روز 7

- دیدار امام حسین (علیه السلام) با عمر بن سعد

- بستن آب فرات بر روی کاروان امام حسین (علیه السلام)

روز 8

قحط آب در کاروان امام حسین (علیه السلام)

روز 9

- محاصره خیمه ها در کربلا

- فرستادن امان نامه برای فرزندان ام البنین

- درخواست تاخیر جنگ از طرف امام حسین (علیه السلام)

- آمدن لشکر تازه نفس به کربلا

- خطابه امام حسین (علیه السلام) برای اصحابش

روز 10

- آغاز نبرد و شهادت اصحاب و اهل بیت

- نماز ظهر عاشورا

- شهادت امام حسین (علیه السلام)

- غارت خیمه های سپاه امام حسین (علیه السلام)

https://s8.uupload.ir/files/amoozesh199_fy3.jpg

منبع : کانال تلگرامی روزنامه رسالت به نشانی Resalatplus@

به تو از دور سلام

السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ اَبَداً؛ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ

سلام بر تو اى اباعبداللّه و بر جان هایى که به درگاهت فرود آمدند، از جانب من سلام خدا بر تو باد همیشه تا هستم و تا شب و روز باقى است و خدا زیارت شما را آخرین زیارت از سوى من قرار ندهد

السَّلامُ عَلَى الْحُسَیْن

سلام بر حسین

و عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْن

و بر على بن الحسین

و عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْن

و بر فرزندان حسین

و عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْن

و بر یاران حسین

اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی شَفَاعَةَ الْحُسَیْنِ یَوْمَ الْوُرُودِ وَ ثَبِّتْ لِی قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَکَ مَعَ الْحُسَیْنِ وَ أَصْحَابِ الْحُسَیْنِ الَّذِینَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَیْنِ علیه السلام‏ 

خدای من، شفاعت حسین را در روز ورود (روز قیامت) نصیبم بدار و گام های حقیقی‌ام را همراه با امام حسین و یارانِ او که خونشان را فدای حسین کردند، در نزد خود ثابت و محکم بدار.

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

اَللهُمَّ بَارِک عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
خداوندا بر محمد و آل محمد برکت نازل فرما، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی، به راستی که تو ستوده شده و بزرگواری

فلسفه شام غریبان امام حسین (علیه السلام) چیست؟

شام غریبان، در ادبیات و مرثیه‌های پارسی‌زبان به غروب آفتاب روز عاشورا و سوگواری این شب گفته می‌شود.

نوحه‌های این مراسم یادآور آوارگی اهل بیت امام حسین (علیه السلام) و اسیران و کودکان بازمانده از واقعه کربلا است که در غروب عاشورا، بی‌پناه در تاریکی شب، در بیابان کربلا به سر می‌بردند.

بعضی رسوم خاص، مانند روشن‌کردن شمع یا نشستن در تاریکی، باعث تفاوت عزاداری این شب با دیگر شب‌های محرم می‌شود.

شام غریبان در لغت و اصطلاح

یکی از معانی واژه غریب، دور افتاده از وطن است و گاهی برای کسی که بی یار و یاور مانده است نیز از واژه غریب استفاده می‌شود. شام غریبان نیز به معنای شب ِ مردم غریب و دورافتاده از یار و دیار آمده است.

در اصطلاح و در مرثیه‌های پارسی زبان، به غروب آفتاب روز عاشورا و سوگواریِ شبانه این شب گفته می‌شود.

اتفاقات شام عاشورا
سپاه دشمن غروب عاشورا زنان را از خیمه‌ها بیرون کردند و خیمه‌ها را آتش‌زدند. در این هنگام زنان فریاد می‌زدند و، چون چشم‌شان به کشتگان خود افتاد لطمه به صورت زدند.

عمر بن سعد غروب عاشورا سر امام حسین (علیه السلام) را با خولی اصبحی و حمید بن مسلم ازدی و سر‌های یاران و خاندان او را که هفتاد و دو سر بود، به همراه شمر، قیس بن اشعث و عمرو بن حجاج و عزره بن قیس نزد ابن زیاد فرستاد.

عمر سعد خود با جمعی از لشکریانش آن شب را در کربلا ماند و روز بعد نزدیک ظهر پس از دفن کشتگان سپاه خود، همراه اهل بیت امام حسین (علیه السلام) و دیگر بازماندگان، به سمت کوفه حرکت کرد.

نقل کرده‌اند که در شب یازدهم محرم که شام غریبان بود، حضرت زینب (سلام الله علیها) نماز شبش را ترک نکرد؛ اما به سبب ضعفی که او را فرا گرفته بود، نماز را نشسته خواند.

تاریخچه سوگواری شام غریبان
این عزاداری، تا قبل از مظفرالدین شاه، در تهران معمول نبود و، چون نوحه دسته‌گردانی شام غریبان به زبان ترکی است، می‌توان حدس زد که این عزاداری همراه ترک‌ها با مظفرالدین شاه، به تهران آمده باشد؛ چنان‌ که بزرگترین شام غریبان را هم در مسجد شیخ عبدالحسین، تکیه ترک‌ها می‌گرفتند.

در کتاب‌های زیارات، برای عصر روز عاشورا، زیارتی وارد شده که به منزله عرض تسلیت به پیغمبر (صلی الله علیه و آله)، امام علی (علیه السلام)، حضرت فاطمه (سلام الله علیها) و امام حسن (علیه السلام)، یعنی صاحبان عزا است. شاید مراسم شام غریبان نیز از این زیارت ناشی شده باشد.

آداب و رسوم
شام غریبان کم و بیش مانند یک مجلس روضه است، با این تفاوت که در این جلسه، چراغ روشن نمی‌کنند و با افروختن چند شمع، روشنی کمی به مجلس می‌دهند.

دسته‌های عزادار، عَلَم وکتل برنمی‌دارند و زنجیر و سینه نمی‌زنند، بلکه با صفوفی نسبتا منظم به مجلس می‌آیند، با گریبان‌های باز و با سکوت و متانت، مهموم و مغموم حرکت می‌کنند یا می‌نشینند. سرانجام روضه‌ای خوانده می‌شود که بیشتر به وقایع شب یازدهم محرم سال ۶۱ ق و سرنوشت اعضای خاندان امام حسین (علیه السلام) مربوط می‌شود.

در این سوگواری از کودکان و نونهالان برای تمثیل واقعه عاشورا استفاده می‌شود. این مراسم یادآور آوارگی اهل بیت امام حسین (علیه السلام) و اسیران و کودکان بازمانده از کربلا است که در غروب عاشورا، بی‌پناه در تاریکی شب، در بیابان کربلا به سر می‌بردند.

در شام غریبان نوحه خود را آرام و بی‌سروصدا می‌خوانند. گاهی همه می‌نشینند و یک بند اشعار خود را نشسته می‌خوانند و بعد برای خواندن بند دوم بلند می‌شوند و در حال راه‌ رفتن مصرع دوم را تمام می‌کنند و با این کیفیت افتان و خیزان وارد مجلس شده و خارج می‌شوند.

در دیگر کشور‌ها
در کربلا این شب را «لیله الوحشه» (شب وحشت) نیز می‌نامند. در این شب با ذکر مصائب کودکان و اسراء، برای نشان‌ دادن اندوه شمع روشن می‌کنند.

در پاکستان نیز در این شب، عزاداری را بعد از غروب آفتاب انجام می‌دهند و در این مجلس سوگواری، از روشنایی و فرش استفادہ نمی‌کنند.

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

به تو از دور سلام

السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ اَبَداً؛ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ

سلام بر تو اى اباعبداللّه و بر جان هایى که به درگاهت فرود آمدند، از جانب من سلام خدا بر تو باد همیشه تا هستم و تا شب و روز باقى است و خدا زیارت شما را آخرین زیارت از سوى من قرار ندهد

السَّلامُ عَلَى الْحُسَیْن

سلام بر حسین

و عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْن

و بر على بن الحسین

و عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْن

و بر فرزندان حسین

و عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْن

و بر یاران حسین

اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی شَفَاعَةَ الْحُسَیْنِ یَوْمَ الْوُرُودِ وَ ثَبِّتْ لِی قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَکَ مَعَ الْحُسَیْنِ وَ أَصْحَابِ الْحُسَیْنِ الَّذِینَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَیْنِ علیه السلام‏ 

خدای من، شفاعت حسین را در روز ورود (روز قیامت) نصیبم بدار و گام های حقیقی‌ام را همراه با امام حسین و یارانِ او که خونشان را فدای حسین کردند، در نزد خود ثابت و محکم بدار.

لحظه شهادت امام حسین علیه السلام

وقایع روز عاشورای محرم سال 61هجری (لحظه شهادت امام حسین علیه السلام)

یکی از اهل کوفه روایت کرده است : «من ندیدم کسی را که فرزندان و یارانش کشته شده باشد اما اینگونه شجاع و پر جرأت باشد.

مردان سپاه بر او می تاختند اما او با شمشیر بر آنان حمله می کرد...
تا اینکه به فرمان عمر سعد لشکریانش از همه سو به امام (علیه السلام) حمله کردند.

در این لحظه یکی از دشمنان سنگی زد که به پیشانی حضرت اصابت کرد و خون بر صورت وی جاری شد. 
امام خواست آن خون را پاک کند که تیری سه شاخه و زهرآلود بر سینه و قلب حضرت نشست...

امام فرمود : «بسم الله و بالله و علی ملة رسول الله» و سر به سوی آسمان بلند کرد و فرمود : « خدایا تو می دانی این قوم مردی را می کشند که روی زمین پسر پیغمبری غیر از او نیست». 

 آنگاه تیر را گرفت و از پشت بیرون کشید، خون مانند ناودان بیرون جست، پس امام دست خود را از آن خون پر کرد و به سوی آسمان پاشید.

حاضران می گویند حتی یک قطره از آن خون به زمین برنگشت و از آن لحظه، آسمان کربلا سرخ شد...

سپس دوباره دست خود را از آن خون پر کرد و صورت و محاسن خویش را با آن آغشته نمود..

 «زرعه بن شریک» به حضرت نزدیک شد و شمشیری به دست چپ آن حضرت زد. سپس شخصی دیگر، از پشت، تیغ بر شانه امام (علیه السلام) وارد آورد.

هر که با هر چه در دست داشت حضرت را میزد که حضرت از شدت آن ضربات، با صورت بر خاک افتاد...

 امام افتان و خیزان بود ؛ گاه به مشقت از جای برمی خاست ولی دوباره بر زمین می افتاد ...

امام در گودال قتلگاه افتاد و واپسین راز و نیاز خود با خدای خویش را آغاز کرد...
 هر چه می گذشت زیباتر و برافروخته تر می شد... 

یکی از راویان نوشته است: «به خدا قسم، هیچ کشته به خون آغشته ای را نیکوتر و درخشنده روی تر از حسین ندیدم. ما برای کشتن وی رفته بودیم ولی رخسار و زیبایی هیئت او، اندیشه قتل وی را از یاد من برد...
 
شمر بر سر یارانش فریاد کشید:«چرا این مرد را منتظر گذاشته اید؟!» 
آنگاه خود تیغ به دست گرفت و به همراه سنان برای بریدن سر مطهر امام (علیه السلام) رهسپار شد ...

منابع

امالی شیخ صدوق،مجلس 30
ارشاد،شیخ مفید،ج2
در کربلا چه گذشت،شیخ عباس قمی‌

نقل شده از کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@

به تو از دور سلام

السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ اَبَداً؛ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ

سلام بر تو اى اباعبداللّه و بر جان هایى که به درگاهت فرود آمدند، از جانب من سلام خدا بر تو باد همیشه تا هستم و تا شب و روز باقى است و خدا زیارت شما را آخرین زیارت از سوى من قرار ندهد

السَّلامُ عَلَى الْحُسَیْن

سلام بر حسین

و عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْن

و بر على بن الحسین

و عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْن

و بر فرزندان حسین

و عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْن

و بر یاران حسین

اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی شَفَاعَةَ الْحُسَیْنِ یَوْمَ الْوُرُودِ وَ ثَبِّتْ لِی قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَکَ مَعَ الْحُسَیْنِ وَ أَصْحَابِ الْحُسَیْنِ الَّذِینَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَیْنِ علیه السلام‏ 

خدای من، شفاعت حسین را در روز ورود (روز قیامت) نصیبم بدار و گام های حقیقی‌ام را همراه با امام حسین و یارانِ او که خونشان را فدای حسین کردند، در نزد خود ثابت و محکم بدار.