مخالفت با روزه

مخالفت با روزه

مُد شده که عده‌ای می‌گویند: ما به وجود خدا ایمان داریم، با خدا حرف می‌زنیم، حتما که نباید با نماز و کلمات عربی با خدا سخن گفت!! 
این روزها هم برای نفی و مخالفت با روزه از همین تعابیر استفاده می‌کنند و می‌گویند مثلا بجای روزه فلان کنیم حتما که نباید گرسنگی کشید!!

 چند نکته: 
نماز و روزه عبادتند 
اسمش روی‌اش هست: عبد تعبد...
اگر قرار بود هرکس هرجور خدا را می‌فهمد همانطور با سلیقه خود پرستش کند و مثلا بجای نماز خواندن، در خفا با خداوند درد و دل کند...
دیگر چه لزومی به ارسال پیامبر و دین بود؟
خدا می‌گفت هرکس هرجور دلش می‌خواهد مرا عبادت کند!
اگر اینجور می‌بود و هرکس بنابر تشخیص و سلیقه خودش یک دین به همراه عبادت خاص می‌ساخت، فردای قیامت ملاک پاداش و عقوبت آدمهای متفاوت چه بود؟
دینداری بازی نیست که هرجور باب میل ما بود آنگونه رفتار کنیم
دین یعنی: قانون الهی

نقل شده از کانال تلگرامی روشنگری به نشانی Roshangari_ir@

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

اَللهُمَّ بَارِک عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
خداوندا بر محمد و آل محمد برکت نازل فرما، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی، به راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.

روزه مریض (احکام)

روزه مریض

1- تشخیص اینکه روزه برای انسان ضرر دارد یا ضرر ندارد، به عهده خود انسان است؛ لذا کسی که می داند روزه برایش ضرر دارد اگر چه دکتر بگوید روزه ضرر ندارد، نباید روزه بگیرد و اگر روزه بگیرد صحیح نیست و کسی که می داند روزه برای او ضرر ندارد اگر چه دکتر بگوید ضرر دارد، باید روزه بگیرد. (1)

2- اگر انسان احتمال قابل توجهی بدهد که روزه برایش ضرر دارد بطوری که این احتمال ضرر، سبب ترس ضرر برای روزه دار شود نباید روزه بگیرد. مثلا اگر کسی از گفته پزشک متخصص یا بر اساس تجربه ای که داشته، بترسد که روزه گرفتن برایش ضرر دارد، یا شک در ضرر کند نباید روزه بگیرد هر چند اطمینان به ضرر نداشته باشد. (2)

3- برخی بهانه هایی برای روزه نگرفتن دارند مثل درس، ورزش و ... در پاسخ فقها فرموده اند: صرف این امور، مجوز برای ترک روزه ماه رمضان نمی شود. و در صورتی که روزه نگیرد معصیت کرده و باید قضای آن را بجا آورد و کفاره عمد نیز بر او واجب است (60 روز روزه یا 60 فقیر را اطعام کردن). (3)

نکات توضیحی و منابع:
(1) (رساله مراجع تقلید، م 1743)
(2) (رساله مراجع تقلید، م 1744)
(3) (رهبری، سایت، استفتائات جدید، خرداد ماه 1396 ؛ سیستانی، سایت، استفتائات، روزه و تحصیل؛ مکارم، سایت،استفتائات روزه، وجوب روزه، حکم ترک یا افطار روزه به دلیل امتحانات)

نقل شده از کانال تلگرامی داروخانه معنوی به نشانی Manavi_2@

به پایگاه تخصصی فقه و احکام بپیوندید آدرس  http://www.askahkam.ir

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ السِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ

خداوندا به مقدار علمِ بی پایانت بر فاطمه و پدرش و شوهرش و فرزندانش و رازی که در او قرار داده شده، صلوات و درود بفرست

آیا بخور دادن هم روزه را باطل می‌کند؟

پرسش: یکی از مبطلات روزه رساندن غبار غلیظ به حلق است ،‌آیا بخور دادن هم روزه را باطل می‌کند؟

پاسخ : 

- حضرات آیات عظام امام خمینی و سیستانی: فرو بردن بخارآب روزه را باطل نمی‌کند، مگر اینکه بخار آب به‌ گونه‌ای باشد که در دهان جمع شود و فرو رود بطوری که عرفاً به آن نوشیدن آب گفته شود که در این صورت روزه را باطل می‌کند.

- آیت الله العظمی مکارم: احتیاط واجب این است که روزه‌دار بخار غلیظ را به حلق نرساند، ولی رفتن به حمام اشکال ندارد، هر چند فضای حمام را بخار گرفته باشد.

- آیت الله العظمی وحید خراسانی: احتیاط واجب این است که روزه‌دار بخار غلیظ را به حلق نرساند.

- آیت الله العظمی شبیری زنجانی: فرو بردن بخارآب روزه را باطل نمی‌کند، مگر اینکه بخار آب به‌ گونه‌ای باشد که در دهان جمع شود و فرورود بطوری که عرفاً به آن نوشیدن آب گفته شود در صورتی‌ که احتمال می‌داده است که به حلق خواهد رسید احتیاط واجب این است که روزه را بگیرد و بعداً قضا کند.

کانال تلگرامی مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی به نشانی pasokhgoo1@

ارسال سوالات از طریق "اپلیکیشن پاسخگو "

https://cafebazaar.ir/app/ir.pasokhgoo.app

ارسال سوالات از طریق  "وب پاسخگو"

https://my.pasokhgoo.ir

پاسخگویی تلفنی :  096400

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهُم وَالعَن اَعدَائَهُم اَجمَعین

من مسلمان نیستم اما روزه می‌گیرم

من مسلمان نیستم اما روزه می‌گیرم
ماریان دیوید، روزنامه‌نگار ساکن کلمبو پایتخت سریلانکا می گوید:‌ "من کاتولیک هستم، اما در ماه رمضان روزه می‌گیرم. این کار در من شفافیت، آگاهی، همدلی و نظم زیادی ایجاد می‌کند.!"
ماریان دیوید، روزنامه‌نگار کاتولیک ۱۵ سال است که در ماه رمضان روزه می‌گیرد. او می‌گوید از این فرصت برای تمرکز روی خود و فکر کردن به مسائل واقعا مهم استفاده می‌کند: " روزه‌داری، فرایند بی‌وقفه فکر کردن به این که چه بخوریم را تا حد زیادی متوقف می‌کند و نمی‌گذارد حواس‌مان به غذا پرت شود و گاه و بی‌گاه و بدون هدف صرفا از روی تن‌پروری یا وسوسه‌، چیزی بخوریم. این کار نظم و انضباط بیشتری به روزهایمان می‌دهد. "
ماریان معتقد است روزه‌داری تمرکزش را قوی‌تر می‌کند و به او حس سالم بودن می‌دهد. از نظر او مهم‌ترین جنبه ماه رمضان فکر کردن به آن دسته از مردم است که به سختی از پس تامین یک وعده غذای خود برمی‌آیند. به عقیده او بخشش به دیگران اهمیت بسیار زیادی دارد: "به نظر من چیزی که به اندازه خودداری از غذا خوردن ضرورت دارد، بخشش هر چه بیشتر به دیگران است، این که شکم افراد محروم را سیر کنیم و با برآوردن نیازهایشان امکان روزه گرفتن را به آن‌ها بدهیم." 
اما آن طرف دنیا در آمریکا، نادین پار غیر‌مسلمان دیگری است که در ماه رمضان روزه می‌گیرد. او یک مسیحی معتقد است و از طریق یکی از دوستان نزدیک خود که زنی مسلمان است با روزه‌داری آشنا شده است: "انتخاب روزه‌داری در ماه رمضان نشانه همبستگی من و دوستان عزیز مسلمانم است و علاوه بر آن تمرینی منظم برای بیان ایمان خودم به عنوان یکی از پیروان حضرت عیسی هم به حساب می‌آید."
نادین نویسنده، مدرس کسب و کار و معلم مدرسه از شهر گرند رپیدز در ایالت میشیگان است. او می‌گوید: "به مدت هفت سال به غیر از محدودیت‌های مربوط به نوشیدن آب، با دقت از دستورالعمل‌های سنتی رمضان پیروی کرده‌ام … این که پیش از طلوع آفتاب غذا بخورم و تا غروب خورشید از خوردن هر‌گونه غذایی خودداری کنم.همبستگی و ایجاد روابط بهتر با دوستانی که فرهنگ‌ها و باورهای مذهبی گوناگون دارند، بخش مورد علاقه من در این سفر مشترک است. خودداری از غذا خوردن برای یک مدت مشخص، این که یک عمل فیزیکی خودخواسته می‌تواند نمایانگر واقعیتی معنوی باشد، به همه ما یادآوری می‌کند که تا چه حد به هم مرتبط هستیم. این چیزی است که برایش ارزش زیادی قائلم. "
ماریان دیوید در سریلانکا معتقد است که روزه داری " فقط تمرین ازخود‌گذشتگی و نظم نیست. بلکه فرصتی برای بودن در کنار عزیزان و جشن‌گرفتن با آن‌ها فراهم می‌کند. "
او می‌گوید:‌ "وقتی برای افطار به خانه دوستان یا بستگان‌مان می‌رویم یا آن‌ها را دعوت می‌کنیم، شبیه به این است که مهمانی شام ترتیب داده‌ایم البته بدون نوشیدنی‌های الکلی. با این که با گذشت چند روز اشتهایمان به شدت کم می‌شود اما غذاهای جدید را امتحان می‌کنیم و واقعا بهمان خوش می‌گذرد."
" چیزی که نبودش را واقعا حس می‌کنی، آب است. به خصوص در هوای اینجا. اما روزه‌ فوایدی دارد که خیلی بیشتر از این فداکاری ارزش دارند. از همان روز اولی که روزه گرفتم فقط آب نخوردن برایم سخت بود. انجام کارهای دیگر وقتی ذهنت را برایشان آماده کنی و هدف داشته باشی، آسان‌تر است. "
برای نادین روزه‌داری به بخش مهمی از زندگی معنوی‌اش تبدیل شده است.
او می‌گوید:‌ "دوست دارم همه آن‌هایی که خسته و به دنبال پاسخ سوال‌هایشان هستند هم چنین چیزی را تجربه کنند. وقتی تمام مدت به دنبال رفع گرسنگی‌مان هستیم، ممکن است لحظات و فضاهای مقدس را از دست بدهیم. در چنین شرایطی عمل کردن از روی غریزه و به فراموشی سپردن وابستگی کامل و بی‌چون و چرای‌مان به خداوند را هم راحت‌تر به دست فراموشی می‌سپاریم."
نادین معتقد است امتناع از خوردن آب و غذا بعد تازه‌ای به ایمان او بخشیده است: "با این کار چیزی فراتر از نیازهایمان را خواهیم دید. نیازهایمان تعریفی دوباره پیدا می‌کنند و خدا را تجربه می‌کنیم."

نقل شده از کانال علم و دین به نشانی din_va_elm@

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّـل فَـرَجَهُم