بخشی از وصیت امام علی علیه‌السلام

بخشی از وصیت امام علی علیه‌السلام

ابوالفرج می گوید که: 
پس از ضربت خوردن امیرالمؤمنین، اطباء کوفه را جمع کردند و اعلم ترین آنها اثیر بن عمرو بود. چون در جراحت حضرت نگاه کرد جگر سفید گوسفندى خواست و رگى از آن بیرون کشید و در زخم گذاشت و سپس برداشت. سفیدى هاى مغز حضرت را در آن رگ دید.
عرض کرد: یا امیرالمؤمنین وصیت خود را بکن که ضربت این دشمن خدا کار خود را کرده است.
حضرت کاغذ و قلم خواست تا وصیت خود را بنویسد.

خلاصه اى از وصایاى آن حضرت:

- چنگ بزنید به ریسمان خدا و از هم جدا نشوید. زیرا من از پیامبر شنیدم که فرمود: اصلاح بین مردم از یک سال نماز و روزه بهتر است. 
- به خویشان خود توجه کنید.
- خدا را درباره یتیمان و همسایگان در نظر بگیرید. 
- به قرآن توجه کنید.
- از نماز مواظب باشید و خانه خدا را محافظت کنید.
- روزه رمضان را محترم شمارید. 
- و جهاد در راه خدا را با اموال و جان خود از دست ندهید.
- زکات خود را به موقع بپردازید.
- اصحاب با فضیلت پیامبر را محترم بشمارید.
- فقرا و مسکینان را در وسیله زندگى با خود شرکت دهید.
- به زیردستان خود یارى کنید. با مردم به خوبى سخن بگوئید.
- امر به معروف و نهى از منکر کنید. زیرا در اثر ترک بدترین افراد زمام امور شما را در دست مى گیرد. آن زمان هر قدر دعا کنید مستجاب نمى شود.
- تکبر و قطع رحم ننمائید. به خوبى و نیکوئیها و تقوى کمک کنید و به گناه و گناهکاران یارى ننمائید.  

(مشروح این وصیت نامه درمقاتل الطالبین ص ۳۸ آمده.)

نقل شده از کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@

https://s6.uupload.ir/files/hadith963_03a.jpg

اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَهَ وَ النَّصْر

خدایا بر محمد و آلش درود فرست و در فرج و عافیت و پیروزی ولیّت سرعت ببخش.