حر جوانمردی است خوب، زیرا امام حسین را صدا زد و در هنگام صبح جان خود را فدا نمود (5)

حر بن یزید ریاحی (5)

سرانجام در آغوش ارباب

و نَادَى عُمَرُ بْنُ‌ سَعْدٍ یَا ذُوَیْدُ أَدْنِ‌ رَایَتَکَ‌ فَأَدْنَاهَا ثُمَّ‌ وَضَعَ‌ سَهْمَهُ‌ فِی کَبِدِ قَوْسِهِ‌ ثُمَّ‌ رَمَى وَ قَالَ‌ اشْهَدُوا أَنِّی أَوَّلُ‌ مَنْ‌ رَمَى ثُمَّ‌ ارْتَمَى النَّاس

 

عمر بن سعد فریاد زد: اى درید پرچم را نزدیک آر، پس درید پرچم را نزدیک آورده سپس عمر بن سعد تیرى بکمان گذارده بسوى لشکر حسین علیه السلام پرتاب کرد و گفت: گواهى دهید که من نخستین کسى بودم که تیر رها کردم‏

حر گفت: یا ابن رسول اللّه! به من اجازه بده تا از طرف تو بجنگم. امام حسین به وی اجازه داد و او در حالی مشغول کارزار شد که این رجز را می خواند:

أضْرِبُ فِی أَعْنَاقِکُمْ بِالسَّیْفِ*** عَنْ خَیْرِ مَنْ حَلَّ بِلَادَ الْخَیْفِ 

(من با این شمشیر از طرف بهترین مردان که از بلاد خیف آمده اند به گردن های شما می زنم.)

فاتاه الحسین و دمه یشخب فقال (ع): بخ بخ یا حر، انت حرّ کما سمیت فی الدنیا و الآخرة، ثم انشا الحسین (ع): 

 

امام حسین در حالی به بالین حر آمد که خون او با فشار از بدنش خارج می شد. امام علیه السلام به او فرمود: ای حر به به!! تو همان طور که نامت نشان می دهد، در دنیا و آخرت آزادمرد هستی، سپس این شعر را سرود:

لنِعْمَ الْحُرُّ حُرُّ بَنِی رِیَاحٍ*** وَ نِعْمَ الْحُرُّ مُخْتَلَفَ الرِّمَاحِ

و نِعْمَ الْحُرُّ إِذْ نَادَی حُسَیْناً*** فَجَادَ بِنَفْسِهِ عِنْدَ الصَّبَاحِ

حر که از قبیله بنی ریاح است، مرد بسیار خوبی است و حر در هنگام نیزه زدن مردی است نیکو.

حر جوانمردی است خوب، زیرا امام حسین را صدا زد و در هنگام صبح جان خود را فدا نمود.

منابع:

بحارالانوار
الارشاد شیخ مفید
اللهوف سید بن طاووس
امالی شیخ صدوق 

نقل شده از کانال تلگرامی مصباح به نشانی misbah110@