مُرده‌ای که بوی گلاب میداد

 مُرده‌ای که بوی گلاب می‌داد 

یکی از کارکنان غسال خانه بهشت زهرای تهران تعریف می کرد:

یک بار پیرمردی را آوردند که اصلا به مُرده شبیه نبود، چهره روشن و بسیار تمیز و معطری داشت.
وقتی پتو را کنار زدم بوی گلاب می داد.

آنقدر تمیز و معطر بود که من از مسئول غسالخانه تقاضا کردم خودم شخصا این پیرمرد را بشورم و غسل بدهم، همه بوی گلاب را موقع شستشو و وقتی که آب روی تن این پیرمرد می ریختم حس می کردند.

 وقتی که کار غسل و کفن تمام شد بی اختیار در نماز و تشییع این پیرمرد شرکت کردم، بیرون برای تشییع و خاکسپاری اش صحرای محشری به پا بود.

از بین ناله های فرزندانش شنیدم که گویا این پیرمرد هر روزش را با قرائت زیارت عاشورا شروع می کرد. از بستگانش دقیق تر پرسیدم، گویی این پیرمرد به این موضوع شهره بود، 

آدمی که هر روزش با
زیارت عاشورا شروع می شد...

نقل شده از کانال تلگرامی عالم پس از مرگ به نشانی Pas_As_Marg@

به تو از دور سلام

السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا عَبْدِاللهِ وَ عَلَی الاَرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِنائِکَ عَلَیْکَ مِنّی سَلامُ اللهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ وَلا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّی لِزِیارَتِکُمْ

سلام بر تو اى اباعبداللّه و بر جان هایى که به درگاهت فرود آمدند، از جانب من سلام خدا بر تو باد همیشه تا هستم و تا شب و روز باقى است و خدا زیارت شما را آخرین زیارت از سوى من قرار ندهد

اَلسَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ

سلام بر حسین

وَ عَلی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ

و بر على بن الحسین

وَ عَلی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ

و بر فرزندان حسین

وَ عَلی اَصْحابِ الْحُسَیْن

و بر یاران حسین