ماجرای ندای ((تَهَدَّمَت وَاللهِ أَرکَانُ الهُدَی)) چیست؟
ابوعبدالرحمن سلمی می گوید: ((سحرگاه همان روزی که حضرت امیرالمومنین علیه السلام ضربت خوردند، به عیادتش رفتم. صدای ضجۀ زنان بلند بود، اشاره کرد: بیا نزدیکتر. گویی میخواست کسی متوجه سخنش نشود. فرمودند: دیشب میخواستم خانواده ام را بیدار کنم که خواب چشمانم را ربود. پیامبر در نظرم آمد عرض کردم یا رسول الله! از امت تو، چه ها کشیدم. فرمود: نفرینشان کن! گفتم خدا بدتر از مرا بر آنها بگمارد.))
ساعتی نگذشت که دعای حضرت به اجابت نشست. هاتفی میان آسمان و زمین صدا زد:
((تَهَدَّمَت وَاللهِ أَرکَانُ الهُدَی وَانطَمَسَت وَاللهِ نُجُومُ السَّمَاءِ...)) ((منتهی الآمال، ج 1، ص 174))
((به خدا سوگند! پایه های هدایت درهم شکست و ستاره های آسمان خاموش گردید و پرچم های تقوا از حرکت ایستاد. پسرعم مصطفی را کشتند؛ علی مرتضی را کشتند؛ سید اوصیاء را کشتند...))
نوشته اند: این صدا را تمام مردم کوفه شنیدند. همه سراسیمه و گریه کنان، به سوی مسجد دویدند. دور محراب را گرفتند. خدایا! چه می بینند؟ امیرمؤمنان، افتاده در محراب و محاسنش به خون سر، رنگین...
https://s8.uupload.ir/files/amoozesh57_fc0.jpg
منبع: تبیان TebyanOnline@
اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.
اَللهُمَّ بَارِک عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.
خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
خداوندا بر محمد و آل محمد برکت نازل فرما، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی، به راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.