آیا نماز شرط قبولی اعمال است؟

پرسش: آیا نماز شرط قبولی اعمال است؟

پاسخ: رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) در روایتی فرمودند: «الصَّلاةُ عَمودُ الدِّینِ... فَإنْ قُبِلَتْ قُبِلَ ما سواها و إنْ رُدَّت رُدَّ ما سِواها»(۱)؛ نماز پایه دین است که اگر مقبول درگاه الهی قرار گیرد سایر حسنات و اعمال انسان نیز پذیرفته است و اگر مقبول واقع نشود همه حسنات و اعمال دیگر مردود است.

- کسی که نماز نمی‌خواند یا نمازش بی‌روح است و نشان بندگی نیست که قبول شود، اعمال دیگرش هم روح ندارد و مقبول واقع نمی‌شود. بله ممکن است کارهای او برای بسیاری از افراد جامعه مفید و سودمند باشد ولی او آنها را به قصد جلب رضای خدا انجام نداده تا خدا به او پاداش دهد.

- پس نماز، نماد عبودیت و بندگی است و اگر این نماد مقبول باشد و رنگ عبودیت در اعمال دیگر او وجود داشته باشد، آنها هم پذیرفته می‌شوند ولی اگر این نماد حقیقت نداشته باشد، نشانگر این است که دیگر اعمالش هم رنگی از عبودیت و خدایی بودن نداشته و تمایل و رضایت خودش مطرح بوده و او تصور و گمان کار خدایی داشته است. هدف از آفرینش انسان نیز همین عبودیت و بندگی است و کسی که این هدف را فراموش کند سایر کارهایش رنگ می‎بازد.

- مطلب دیگر این که نماز به عنوان یک واجب کلی مورد نظر است نه تک تک نماز‌ها، اگر نماز فردی قبول نشود، دیگر کارهایش قبول نمی‌شود و اگر نمازش قبول شود، کارهای دیگرش هم قبول می‌شود.

- بنابراین ممکن است کسی هیچ وقت نمازش را ترک نکرده باشد، ولی نمازش ارزش قبول شدن نداشته باشد و کس دیگری گاهی در اثر کسالت یا تنبلی برای چند روزی نماز نخوانده باشد، ولی نمازهایش رنگ نماز داشته و ارزشمند و مقبول باشد و از آن چند روز هم توبه کرده باشد و قضایشان را بجا آورد، که این نمازش قبول می‌شود.

- مسئله این است که کمال اعمال ما زمانی است که در کنار نماز باشد و نماز سیم اتصال به پروردگار است که باعث می‌شود که دیگر اعمال ما نیز کامل شوند. بنابراین کسی که نماز نمی‌‌خواند خود را از چنین ارتباطی محروم می‌کند. 

نقل شده از مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی (پاسخگویی به سوالات شرعی و دینی و احکام )

- نشانی آیدی تلگرامی مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی  pasokhgoo1

- ارسال سوالات از طریق "اپلیکیشن پاسخگو "

https://cafebazaar.ir/app/ir.pasokhgoo.app

- ارسال سوالات از طریق  "وب پاسخگو"

https://my.pasokhgoo.ir

-  شماره پاسخگویی تلفنی :  096400

- نشانی سایت مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی www.soalcity.ir

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

اَللهُمَّ بَارِک عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
خداوندا بر محمد و آل محمد برکت نازل فرما، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی، به راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.

دعای معتبر و بسیار پرفضیلت یا من اظهر الجمیل و سترالقبیح

دعای یا من اظهر الجمیل یکی از ادعیه معتبر است. معصومین (علیهم السلام) توصیه‌های فراوانی بر خواندن این دعا داشته‌اند. یکی از ویژگی‌های دعای یا من اظهر الجمیل فراز‌های زیبا و پر معنی آن است.

در میان کتاب‌های ادعیه و زیارات شیعه دعا‌هایی وجود دارند که اگرچه شهرت کافی در میان مردم ندارند، اما از اعتبار زیادی برخوردارند و در کلام معصومین و بزرگان دین فضایل بسیاری برای آنها بیان شده است. قرائت این ادعیه و زیارات باعث می‌شود توفیق بهره مندی از الطاف الهی را به دست بیاوریم و ره توشه‌ای اندک برای زندگی پس از مرگ‌مان فراهم کنیم. یکی از این ادعیه دعای یا من اظهر الجمیل است که در کتاب شریف مفاتیح الجنان نوشته شیخ عباس قمی نیز ذکر شده است.

دعای یا من اظهر اجمیل که به دو صورت وارد شده. صورت اول متن زیر و تصویر و لینک آخر پست، صورت دوم دعا متن، تصاویر و لینکشان در ادامه مطالب میتونید ببینید 

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ 

“به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‌اش همیشگی است،‌"

یا مَنْ اَظْهَرَ الْجَمیلَ
 ای که زیبایی را آشکار کنی، “
وَ سَتَرَ الْقَبیحَ وَ لَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ عَنّی یا کَریمَ الْعَفْوِ
“و زشتی را بپوشانی و از من پرده حرمت را پاره نکنی،‌ ای بزرگوار گذشت، “
یا حَسَنَ التَّجاوُزِ یا واسِعَ الْمَغْفِرَةِ
“ای نیکو درگذرنده،‌ ای فراخ آمرزش، “
وَ یا باسِطَ الْیَدَیْنِ بِالرَّحْمَةِ یا صاحِبَ کُلِّ نَجْوی
“ای به مهر گشاده دو دست با رحمت،‌ ای صاحب هر راز، “
وَ یا مُنْتَهی کُلِّ شَکْوی یا کَریمَ الصَّفْحِ
“ای نهایت هر گلایه،‌ ای بزرگوار چشم پوش، “
“یا عَظیمَ الْمَنِّ یا مُبْتَدِءَ کُلِّ نِعْمَةٍ قَبْلَ اسْتِحْقاقِها، “
“ای بزرگ احسان،‌ ای آغاز کننده هر نعمت پیش از لیاقت آن، “
“یا رَبّاهُ یا سَیِّداهُ یا مَوْلَیاهُ یا غایَتاهُ یا غِیاثاهُ، “
“ای پروردگار،‌ ای آقا،‌ ای مولا،‌ ای نهایت،‌ ای فریادرس، “
صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَسْئَلُکَ اَنْ لاتَجْعَلنی فِی النّارِ
“بر محمد و خاندان محمد درود فرست، و از تو می‌خواهم که مرا در آتش دوزخ قرار ندهی”

آنگاه می‌طلبی از حق تعالی هر چه بخواهی.

فضیلت دعای یا من اظهر الجمیل

دعای شریف یا من اظهر الجمیل در بیان بزرگان دین فضیلت‌های زیادی دارد. 

علامه مجلسی نقل می‌کند که عمر بن شعیب می‌گوید جدم از پیامبر بزرگوار اسلام شنید که:

«روزی حضرت جبرائیل بر من نازل شد در حالیکه شادمان و خندان بود بر من سلام کرد من نیز جواب سلام او را دادم و گفتم علیکم السلام یا جبرائیل. جبرائیل عرض کرد:

“همانا خداوند عزوجل هدیه‌ای برای تو فرستاده و آن کلماتی از گنج‌های بهشت است که خداوند به تو کرامت فرموده است.”

گفتم آن کلمات چیستند؟ گفت: آن کلمات این‌ها هستند بگو (دعای من اظهرالجمیل را خواندند)

حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) به جبرئیل فرمود: ثواب این کلمات چیست؟ جبرئیل گفت: هیهات، هیهات که کسی بتواند آن را به شماره آورد. اگر تمام ملائکه هفت آسمان و هفت طبقه زمین بخواهند ثواب آن را توصیف نمایند تا روز قیامت قادر نیستند حتی جزئی از یک جزء این کلمات را توصیف کنند. هنگامیکه بنده‌ای خدا را بخواند و بگوید: یا مَن اَظهَرَ الجَمیلَ وَ سَتَرَ القَبیحَ (ای کسیکه زیبایی‌ها را آشکار و زشتی‌ها را می‌پوشانی) خدا او را پوشانده و در دنیا بر او رحمت می‌فرستد و در آخرت او را زیبا می‌گرداند و با هزار پرده در دنیا و آخرت او را می‌پوشاند؛ و هنگامیکه بگوید: یا مَن لَم یُواخِذ بِالجَریرَهِ وَ لَم یَهتِکِ السِّتر خدا او را در قیامت محاسبه نمیگرداند و در روزی که همه پرده‌ها پاره می‌شود و به کناری می‌رود از او پرده دری نمی‌فرماید؛ و هنگامیکه بگوید: یا عَظیمَ العَفوِ خداوند گناهان او را می‌آمرزد حتی اگر همچون کف دریا زیاد باشد و هنگامیکه بگوید: یا حَسَنَ التَجاوُزِ (ای کسیکه نیکو از بندگانت گذشت می‌کنی) خدا نیز از او بگذرد. حتی اگر گناهانی، چون سرقت و شرب خمر و گناهان هولناک و دیگر کبائر را مرتکب شده باشد و هنگامیکه بگوید: یا واسِعَ المَغفِرَةِ خداوند هفتاد باب از رحمت بر او بگشاید و او را در رحمت خویش فرو می‌برد تا هنگامیکه از دنیا خارج شود و وقتیکه بگوید: یا باسِطَ الیَدَینِ بِالرَحمَةِ (ای کسیکه دست‌های رحمتش همیشه باز است) خداوند دست رحمتش را بر او بگشاید و هنگامیکه بگوید: یا صاحِبَ کُلِّ نَجوی وَ یا مُنتَهی کُلِّ شَکوی (ای صاحب هر راز پنهان و‌ای نهایت همه شکوه‌ها) خداوند ثواب همه مصیت دیده‌ها و همه مردم اعم از سالم و مریض و زیان دیده و مسکین و فقیر را تا روز قیامت به او عطا فرماید و هنگامیکه بگوید: یا کَریمَ الصَّفحِ خداوند کرامت انبیاء را به او عطا نماید و هنگامیکه بگوید: یا عَظیمَ المَنِّ روز قیامت آرزویش را برآورده سازد و آرزوهای خوب همه مردم را نیز برای او برآورد و هنگامیکه بگوید: یا مُبتَدَئَاً بِالنِّعَمِ قَبلَ اِستِحقاقِها خدا اجر تمام کسانیکه نعمت‌هایش را شکر گذارده‌اند به او عنایت فرماید و هنگامیکه بگوید: یا رَبَّنا وَ یا سِیِّدَنا خداوند به ملائکش می‌فرماید‌ای فرشتگان من شاهد باشید که من او را آمرزیده و به عدد تمام مخلوقات بهشت و جهنم و هفت آسمان و زمین و خورشید و ماه و و ستارگان و قطره‌های باران و انواع مخلوقات و کوه‌ها و سنگریزه‌ها و عرش و کرسی به او اجر و ثواب عطا نمودم و هنگامیکه بگوید: یا مَولانا خداوند قلب او را پر از نور ایمان گرداند و هنگامیکه بگوید: یا غایَةَ رَغبَتَنا خداوند روز قیامت آنچه را که او و دیگر خلائق به آن رغبت دارند به او عطا فرماید؛ و هنگامیکه بگوید: اَسئَلُکَ یا اللهان لا تُشَوِّهَ خَلقی بِالنّارِ خداوند جبار می‌فرماید او را از آتش آزاد گردانیدم.‌ ای ملائکه من شاهد باشید که او و پدر و مادرش و برادرش و خانواده و فرزندانش و همسایگانش را از آتش آزاد گردانیدم و شفاعت او را در مورد هزار نفر که آتش بر آن‌ها واجب گردیده است را می‌پذیرم.‌ ای محمد (صلی الله علیه و آله) این کلمات را به متقین بیاموز و به منافقین یاد مده، چون این دعایی است مستجاب که هر کس آن را بخواند ان شاءالله به اجابت می‌رسد و این دعا اهل بیت المعمور است که در هنگام طواف به دور بیت المعمور خدا را بدان می‌خواندند.»

نقل شده از سایت ستاره

https://s6.uupload.ir/files/doa10_59o.jpg

صورت دوم دعا که متن،تصاویر و لینکشان هست

بسم الله الرحمن الرحیم (به نام خداوند بخشنده مهربان)

یَا مَنْ‏ أَظْهَرَ الْجَمِیلَ‏ وَ سَتَرَ الْقَبِیحَ‏ یَا مَنْ لَمْ یُؤَاخِذْ بِالْجَرِیرَةِ وَ لَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ یَا عَظِیمَ الْعَفْوِ یَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ یَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ یَا بَاسِطَ الْیَدَیْنِ بِالرَّحْمَةِ یَا صَاحِبَ کُلِّ نَجْوَى وَ یَا مُنْتَهَى کُلِّ شَکْوَى یَا مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ‏ یَا کَرِیمَ الصَّفْحِ یَا عَظِیمَ الْمَنِّ یَا مُبْتَدِئاً بِالنِّعَمِ قَبْلَ اسْتِحْقَاقِهَا یَا رَبَّنَا وَ یَا سَیِّدَنَا وَ یَا مَوْلَانَا وَ یَا غَایَةَ رَغْبَتِنَا أَسْأَلُکَ یَا اللَّهُ أَنْ لَا تُشَوِّهَ خَلْقِی بالنَّار”

ای که زیبایی را آشکار کنی و زشتی را بپوشانی و از من پرده حرمت را ندری، ای بزرگوار گذشت، ای نیکو درگذرنده، ای فراخ آمرزش، ای به مهر گشاده دو دست با رحمت، ای صاحب هر راز، ای نهایت هر گلایه، ای بزرگوار چشم پوش، ای بزرگ احسان، ای آغاز کننده هر نعمت پیش از لیاقت آن، ای پروردگار، ای آقا، ای مولا، ای نهایت، ای فریادرس، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و از تو می‌خواهم که مرا در آتش دوزخ قرار ندهی.

https://s6.uupload.ir/files/doa11_lpm1.jpg

https://s6.uupload.ir/files/doa12_fagp.jpg

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّـل فَـرَجَهُم

دعاهای رزق و روزی؛ کلیات مفاتیح الجنان با ترجمه استاد حسین انصاریان

و آن «پنج» دعاست:

اول:

از معاویة بن عمار نقل‌ شده: از امام صادق (علیه‌السلام) درخواست کردم تا برای رزق دعایی به من بیاموزد، آن حضرت این دعا را به من آموخت و من برای زیاد شدن رزق، چیزی بهتر از این ندیدم.

اللّٰهُمَّ ارْزُقْنِی مِنْ‌فَضْلِکَ الْوَاسِعِ الْحَلالِ الطَّیِّبِ، رِزْقاً واسِعاً حَلالاً طَیِّباً بَلاغاً لِلدُّنْیا وَالْآخِرَةِ صَبّاً صَبّاً، هَنِیئاً مَرِیئاً مِنْ غَیْرِ کَدٍّ وَلَا مَنٍّ مِنْ أَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ إِلّا سَعَةً مِنْ فَضْلِکَ الْوَاسِعِ، فَإِنَّکَ قُلْتَ: ﴿وَ سْئَلُوا اللّٰهَ مِنْ فَضْلِهِ﴾، فَمِنْ فَضْلِکَ أَسْأَلُ، وَمِنْ عَطِیَّتِکَ أَسْأَلُ، وَمِنْ یَدِکَ الْمَلْأَىٰ أَسْأَلُ.

خدایا نصیبم کن از احسان گسترده‌ات، حلال، پاکیزه، روزی فراخ، حلال، پاک‌، دلپذیر برای دنیا و آخرت، ریزان ریزان، گوارا، لذیذ، بدون زحمت و بدون منّت کشیدن از احدی از بندگانت، جز وسعتی از فضل واسعت، زیرا تو فرمودی: «از فضل خدا بخواهید»، پس از فضل تو می‌خواهم و از عطای تو درخواست می‌نمایم و از دست انباشته تو می‌طلبم.

دوم:

از امام باقر (علیه‌السلام) روایت شده: به زید شحّام فرمود: برای درخواست روزی، در سجده نماز واجب بگو:

یَا خَیْرَ الْمَسْؤُولِینَ، وَیَا خَیْرَ الْمُعْطِینَ، ارْزُقْنِی وَارْزُقْ عِیَالِی مِنْ فَضْلِکَ، فَإِنَّکَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ.

ای بهترین درخواست شده و ای بهترین عطا کننده، مرا و عیالم را از فضلت روزی بخش، به درستی که تو صاحب فضل بزرگ هستی.

سوم:

از ابو بصیر نقل شده: از حاجت خود به حضرت امام صادق (علیه‌السلام) شکایت کردم و از آن جناب خواستم، برای رزق دعایی به من بیاموزد، حضرت این دعا را به من آموخت؛ از زمانی که آن را خواندم دیگر محتاج نشدم.
فرمود: در نماز شب در حال سجده بگو:

یَا خَیْرَ مَدْعُوٍّ، وَیَا خَیْرَ مَسْؤُولٍ، وَیَا أَوْسَعَ مَنْ أَعْطَىٰ، وَیَا خَیْرَ مُرْتَجىً، ارْزُقْنِی وَأَوْسِعْ عَلَیَّ مِنْ رِزْقِکَ، وَسَبِّبْ لِی رِزْقاً مِنْ قِبَلِکَ، إِنَّکَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ.

‌ای بهترین خوانده‌ شده و ای بهترین درخواست شده و ای وسعت بخش‌ترین کسی که عطا کرد و ای بهترین امید شده، روزی‌ام ده و بر من از روزی‌ات وسعت ده و سبب‌سازی کن برایم روزی را از سوی خودت، به درستی که تو بر هر کاری توانایی.

نویسنده گوید: شیخ طوسی در کتاب «مصباح» این دعا را در سجده آخر رکعت هشتم نافله شب ذکر فرموده.

چهارم:

روایت شده: رسول خدا (صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله) این دعا را برای طلب روزی آموزش داد:

یَا رَازِقَ الْمُقِلِّینَ، وَیَا رَاحِمَ الْمَساکِینِ، وَیَا وَلِیَّ الْمُؤْمِنِینَ، وَیَا ذَاالْقُوَّةِ الْمَتِینِ، صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَیْتِهِ، وَارْزُقْنِی وَعافِنِی وَاکْفِنِی مَا أَهَمَّنِی.

ای روزی دهنده نیازمندان و ای رحم کننده بر مسکینان و ای سرپرست مؤمنان و ای صاحب نیروی استوار، بر محمّد و اهل‌بیتش درود فرست، روزی‌ام ده و سلامتی کاملم بخش و مرا از آنچه به اندوه‌ام برده کفایت کن.

پنجم:

ابو بصیر این دعا را برای طلب روزی از حضرت صادق (علیه‌السلام) روایت کرده: و آن حضرت فرمود: این دعای علی بن الحسین (علیه‌السلام) است که خدا را به آن می‌خواند:

اللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ حُسْنَ الْمَعِیشَةِ، مَعِیشَةً أَتَقَوَّىٰ بِهَا عَلَىٰ جَمِیعِ حَوَائِجِی، وَأَتَوَصَّلُ بِها فِی الْحَیاةِ إِلَىٰ آخِرَتِی، مِنْ غَیْرِ أَنْ تُتْرِفَنِی فِیها فَأَطْغَىٰ، أَوْ تُقَتِّرَ بِها عَلَیَّ فَأَشْقىٰ، أَوْسِعْ عَلَیَّ مِنْ حَلالِ رِزْقِکَ، وَأَفْضِلْ عَلَیَّ مِنْ سَیْبِ فَضْلِکَ نِعْمَةً مِنْکَ سابِغَةً وَعَطاءً غَیْرَ مَمْنُونٍ، ثُمَّ لَاتَشْغَلْنِی عَنْ شُکْرِ نِعْمَتِکَ بِإِکْثارٍ مِنْها، تُلْهِینِی بَهْجَتُهُ، وَتَفْتِنُنِی زَهَراتُ زَهْوَتِهِ، وَلَا بِإِقْلالٍ عَلَیَّ مِنْها یَقْصُرُ بِعَمَلِی کَدُّهُ، وَیَمْلَأُ صَدْرِی هَمُّهُ، أَعْطِنِی مِنْ ذٰلِکَ یَا إِلٰهِی غِنىً عَنْ شِرَارِ خَلْقِکَ، وَبَلاغاً أَنالُ بِهِ رِضْوانَکَ، وَأَعُوذُ بِکَ یَا إِلٰهِی مِنْ شَرِّ الدُّنْیا وَشَرِّ مَا فِیها، وَ لَا تَجْعَلْ عَلَیَّ الدُّنْیا سِجْناً، وَلَا فِراقَها عَلَیَّ حُزْناً، أَخْرِجْنِی مِنْ فِتْنَتِها مَرْضِیّاً عَنِّی، مَقْبُولاً فِیها عَمَلِی، إِلَىٰ دَارِ الْحَیَوانِ وَمَساکِنِ الْأَخْیَارِ، وَأَبْدِلْنِی بِالدُّنْیَا الْفانِیَةِ نَعِیمَ الدَّارِ الْباقِیَةِ؛

خدایا نیکی معیشت را از تو می‌خواهم، معیشتی که به آن بر همه خواسته‌هایم نیرو گیرم و به آن در زندگی به آخرتم برسم، بی‌آنکه در فراوانی نعمتم قرار دهی تا طغیان کنم، یا به آن بر من تنگ گیری تا بدبخت شوم، از روزی حلالت بر من فراخی ده و بر من از ریزش فضلت، از نزد خود نعمت کامل و عطای بی منّت عنایت کن و مرا به فراوانی آن، از شکر نعمتت غافل مکن که زیبایی‌اش سرگرمم سازد و خوش‌رنگی‌های شگفت‌انگیزش دلم را برباید و نه با کم دادنش به من که از زحمت در به دست آوردنش، عملم برای خدا ضعیف گردد و اندوهش سینه‌ام را پر کند، ای معبود من، از معیشت، آن اندازه به من عطا کن که بی‌نیازی از بندگان شرّیرت باشد و رساننده‌ای که به وسیله آن به خشنودی‌ات برسم، ای معبود من، از شرّ دنیا و آنچه در آن است به تو پناه می‌آورم، دنیا را بر من زندان و فراقش را بر من اندوه قرار مده، مرا از فتنه‌های آن، درحالی‌که از من راضی باشی و عملم در آن پذیرفته باشد، به‌ سوی خانه زندگی ابدی و خانه‌های خوبان بیرون آور و دنیای فانی را برایم به نعمت‌ خانه باقی تبدیل کن؛

اللّٰهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ أَزْلِها وَزِلْزالِها وَسَطَوَاتِ شَیاطِینِها وَسَلاطِینِها، وَنَکالِها، وَمِنْ بَغْیِ مَنْ بَغَىٰ عَلَیَّ فِیها . اللّٰهُمَّ مَنْ کادَنِی فَکِدْهُ، وَمَنْ أَرادَنِی فَأَرِدْهُ، وَفُلَّ عَنِّی حَدَّ مَنْ نَصَبَ لِی حَدَّهُ، وَأَطْفِئ عَنِّی نارَ مَنْ شَبَّ لِی وَقُودَهُ، وَاکْفِنِی مَکْرَ الْمَکَرَةِ، وَافْقَأْ عَنِّی عُیُونَ الْکَفَرَةِ، وَاکْفِنِی هَمَّ مَنْ أَدْخَلَ عَلَیَّ هَمَّهُ، وَادْفَعْ عَنِّی شَرَّ الْحَسَدَةِ، وَاعْصِمْنِی مِنْ ذٰلِکَ بِالسَّکِینَةِ، وَأَلْبِسْنِی دِرْعَکَ الْحَصِینَةَ، وَأَحْیِنِی فِی سِتْرِکَ الْوَاقِی، وَأَصْلِحْ لِی حالِی، وَصَدِّقْ قَوْلِی بِفِعالِی، وَبَارِکْ لِی فِی أَهْلِی وَمٰالی.

خدایا از سختی و لرزش‌هایش و از یورش‌های شیاطین و سلاطین و از عذابش و تجاوز هرکه در آن بر من تجاوز کند به تو پناه می‌آورم. خدایا هرکه بر ضد من نقشه کشید، تو بر ضد او نقش بکش و هرکه نسبت به من قصد بد دارد، تو نسبت به او قصد بد کن و تیزی اسلحه کسی که تیزی اسلحه‌اش را برای من قرار داد، کند کن و آتش کسی که هیزمش را بر ضد من افروخته، خاموش نما و فریب فریبکاران را از من کفایت کن و دیده کافران را از من کور کن و اندوه کسی که اندوهش را بر من وارد نموده کفایت کن و شرّ حسودان را از من برطرف نما و مرا از این‌ها با آرامش حفظ کن و زره محکمت را به من بپوشان و در پوشش نگهداری‌ات زنده‌ام بدار و حالم را اصلاح کن و گفتارم را به کردارم راست آر و به من در خاندان و دارایی‌ام برکت ده.

نقل شده از پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت استاد حسین انصاریان به نشانی https://www.erfan.ir

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهُم وَالعَن اَعدَائَهُم اَجمَعین

تفسیر "کهیعص" در لسان مبارک امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف

 تفسیر "کهیعص" در لسان مبارک
امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف

سعد بن عبدالله قمی می‌گوید:

سؤالات زیادی از حضرت مهدی علیه السلام پرسیدم.

یکی از آنها این بود که عرض کردم:

یابن رسول الله! از تفسیر آیه «کهیعص» برایم بفرمایید!

حضرت فرمودند:
این حروف از خبرهای غیبی هستند که خداوند آن‌ها را به اطلاع بنده‌اش، حضرت زکریا رسانده و سپس داستان آن را برای حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) نقل کرده است.
موضوع تفسیر آیه مذکور این گونه بوده است که حضرت زکریا از خداوند درخواست کرد تا اسامی پنج تن را به وی بیاموزد.
جبرئیل نازل شد و اسامی پنج تن را برایش نام برد و بیان داشت:
این اسامی عبارتند از؛ حضرت محمد (صلی الله علیه و آله)، حضرت علی (علیه‌السلام)، حضرت فاطمه (سلام الله علیها)، امام حسن و امام حسین (علیهما السلام).

حضرت زکریا با شنیدن این نام‌ها، غم و غصه‌اش برطرف شده و اندوهش به خوشی تبدیل می‌شد، اما وقتی به نام مبارک امام حسین (علیه‌السلام) می‌رسید، اشک در چشمانش حلقه زده و نفس‌هایش به‌شماره می‌افتاد.

به‌همین علت روزی عرض کرد:
پروردگارا! مرا چه می‌شود که وقتی نام چهار نفر اول از پنج تن را می‌برم، با اسامی آنان آرامش خاطر پیدا می‌کنم و اندوهم برطرف می‌شود، اما وقتی نام امام حسین (علیه السلام) را بر زبان جاری می‌کنم، اشکم جاری شده و ناله از جگرم بلند می‌شود؟

خداوند داستان حضرت سیدالشهداء را برای زکریا نقل کرده و فرمود:
تفسیر «کهیعص» این است؛

پس «کاف» علامت اختصاری نام کربلاست، «هاء» علامت شهادت خاندان امام حسین (علیه‌السلام)، «یاء» علامت نام یزید بوده که همان کسی است که این ستم را بر امام حسین (علیه‌السلام) روا داشته، «عین» علامت عطش و تشنگی امام (علیه‌السلام) در روز عاشورا است و «صاد» علامت صبر و بردباری سیدالشهداء (علیه‌السلام) در مواجهه با این مصائب است.

کمال الدین ص۴۲۰

نقل شده از کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@

به تو از دور سلام

السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ اَبَداً؛ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ

سلام بر تو اى اباعبداللّه و بر جان هایى که به درگاهت فرود آمدند، از جانب من سلام خدا بر تو باد همیشه تا هستم و تا شب و روز باقى است و خدا زیارت شما را آخرین زیارت از سوى من قرار ندهد

السَّلامُ عَلَى الْحُسَیْن

سلام بر حسین

و عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْن

و بر على بن الحسین

و عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْن

و بر فرزندان حسین

و عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْن

و بر یاران حسین

-------------------------------

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ السِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ

خداوندا به مقدار علمِ بی پایانت بر فاطمه و پدرش و شوهرش و فرزندانش و رازی که در او قرار داده شده، صلوات و درود بفرست

پسوند «حجت الاسلام» و «آیت الله» سند اعتبار و وجاهت کسی نبوده و نیست و نخواهد بود

تلنگر

خیلی هنر کنید قرآن بخوانید و زیارت عاشورا، اما کیست که نداند شمر، حافظ قرآن بود. پسوند «حجت الاسلام» و «آیت الله» سند اعتبار و وجاهت کسی نبوده و نیست و نخواهد بود. اما کیست نداند که «عمر سعد» آن «اصغر کُپک» مختار نامه نبود و آیت الله العظمی عمر سعد کوفه بود.

شما خود را عمار دربار علی احیانا اگر ندانید، سرباز سید علی که حتما می دانید؛ اما کیست که نداند شمر سردار سپاه مولا علی در صفین بود و هم او سر قدسی حسین را روی «زانوی غم» نشاند. اثبات عشق با «نامه» ممکن نمی شود و رسم عاشقی به نوشتن هزاران نامه نیست؛

کیست که نداند شبث بن ربعی، یکی از آن هزاران بود که نامه «فدایت شوم» به حسین نوشت و او را به کوفه خواند تا آخر سر، جزء همان ده نفری شود که بر پیکر مطهر حسین اسب تاختند. سند دلخوشی به رابطه خویشی را، تنها شیطان است که مهر و امضاء می کند. نسب و خویشی انسان، سبب احترام می تواند باشد، اما دلیل حق بودن هیچکس نیست. «سیادت» شاید در وزن و قافیه، به «حقانیت» نزدیک باشد، اما مترادفش نیست. کیست که نداند عمر سعد از خویشان حسین بود که فرمان حمله بر او را با رها کردن اول تیر صادر کرد...؟

نقل شده از کانال تلگرام کربلا به نشانی karballa_ir@

به تو از دور سلام

السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ اَبَداً؛ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ

سلام بر تو اى اباعبداللّه و بر جان هایى که به درگاهت فرود آمدند، از جانب من سلام خدا بر تو باد همیشه تا هستم و تا شب و روز باقى است و خدا زیارت شما را آخرین زیارت از سوى من قرار ندهد

السَّلامُ عَلَى الْحُسَیْن

سلام بر حسین

و عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْن

و بر على بن الحسین

و عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْن

و بر فرزندان حسین

و عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْن

و بر یاران حسین

----------------------------------------------

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

اَللهُمَّ بَارِک عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
خداوندا بر محمد و آل محمد برکت نازل فرما، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی، به راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.