اگر نماز نخوانیم چطور می شود؟!

اگر نماز نخوانیم چطور می شود؟!

حضرت فاطمه (سلام الله علیها) فرمود : از پدرم

رسول خدا (صلی الله علیه و آله) درباره مردان و زنانی که به
نمازشان اهمیت نمیدهند و سبک میشمارند سوال
کردم که جزای آنها چیست؟

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: خداوند آنها را به ۱۵
بلا گرفتار میکند:

- شش عذاب در دنیا: 

۱ و۲. برکت را از عمر و رزق و روزی او میگیرد؛ 
۳. سیمای (نیک) صالحین را از چهره اش محو
 میکند؛
۴. هر کاری بکند، بدون پاداش خواهد بود؛
۵. دعایش مستجاب نخواهد شد؛
۶. برای وی بهره ای از دعای صالحین نخواهد بود.

- سه عذاب هنگام مرگ:

۷. خوار و ذلیل میمیرد؛
۸ و ۹. گرسنه و تشنه جان خواهد داد، به طوریکه
اگر از همه نهرهای دنیا به او آب داده شود، تشنگی او برطرف نخواهد شد.

- سه عذاب در قبر: 

۱۰. خداوند فرشته ای را برمیگزیند تا آسایش 
او را در قبر سلب نماید؛
۱۱. قبرش را تنگ گرداند؛
۱۲. قبرش تاریک خواهد بود.

- سه عذاب در قیامت:

۱۳. ملکی او را به سوی موقف حساب می کشاند،
در حالیکه مردم او را مینگرند؛
۱۴. حسابرسی او در قیامت سخت خواهد بود؛
۱۵. خداوند با نظر رحمت به او نمی نگرد، و او را
از گناه پاک نمی کند و برای او عذاب دردناک است.

نقل شده از کانال تلگرامی راز قرآن به نشانی raz_quran@

https://s6.uupload.ir/files/namaz3_m5e5.jpg

https://s6.uupload.ir/files/namaz5_sm.jpg

https://s6.uupload.ir/files/namaz4_jddd.jpg

https://s6.uupload.ir/files/namaz1_cnx.jpg

https://s6.uupload.ir/files/namaz7_ies4.jpeg

https://s6.uupload.ir/files/namaz6_0eo.jpg

https://s6.uupload.ir/files/namaz2_yrlf.jpg

https://s6.uupload.ir/files/namaz8_s88.jpg

#نماز

#ترک نماز

#عاقبت ترک نماز

#سبک شمردن نماز

#عاقبت سبک شمردن نماز

#نماز نخواندن

#عاقبت نماز نخواندن

بیست‌ و چهارم ذی‌الحجه روز مباهله نام گرفته است

بیست‌ و چهارم ذی‌الحجه روز مباهله نام گرفته است

24 ذی الحجه روز عید بزرگ مباهله؛ سالروز بخشش انگشتر در رکوع و نزول آیه ولایت"انما ولیکم.. "(آیه 55 مائده)؛ سالروز نزول آیه تطهیر و صدور حدیث شریف کساء در جریان مباهله ؛ سالروز نزول سوره مبارکه انسان (هل اتی) در شان پنج تن آل عبا علیهم السلام می باشد.

رسم مباهله در میان اقوام و ادیان مختلف وجود داشت. و آن زمانی بود که تعصب و حق ناپذیری راه را بر استدلال می بست. آنگاه دو طرف، گفتگو را کنار می گذاشتند و دست به دعا بر می داشتند و از خدا می خواستند تا دروغگو را رسوا سازد عذابش را بر او نازل نماید. 

مسیحیان نجران اگر چه در گفتگو مغلوب استدلال رسول خدا (صلی الله علیه و آله) شدند اما از پذیرش حق رویگردان شدند. چنین بود که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به فرمان خدا آنها را به مباهله دعوت نمود.
  
«فَمَنْ حآجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جآءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْنآءَنا وَ أَبْنآءَکُمْ وَ نِسآءَنا وَ نِسآءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَةَ اللّهِ عَلَی الْکاذِبین »

«پس هر کس با تو درباره او (عیسی) پس از دانشی که بر تو آمده ستیز کند، پس بگو: بیایید فرزندان ما و فرزندان شما و زنان ما و زنان شما و جانهای ما و جانهای شما را بخوانیم سپس مباهله (دعا و زاری) کنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار بدهیم»
 (سوره آل عمران/61)

روز واقعه دیدند که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) همراه با 4 نفر دیگر به میعادگاه می آیند. حضرت فاطمه (سلام الله علیها) آمد تا تأویل «نِسآءَنا» باشد. امام حسن و امام  حسین (علیهم السلام) آمدند تا مظهر « أَبْنآءَنا» باشند و امام علی (علیه السلام) آمد تا جان پیامبر (صلی الله علیه و آله) و مظهر «أَنْفُسَنا» باشد. 

اسقف نجران باد دیدن چهره نورانی پاکان روزگار پا پس کشید و گفت: «چهره هایی را می‏بینم که اگر از خدا بخواهند که کوه را از جای خود بکَند، کوه کنده می‏شود، با آنان مباهله نکنید که هلاک می‏شوید و تا روز قیامت یک نصرانی در روی زمین پیدا نمی‏ شود»

در این روز که روز نزول آیه «تطهیر» نیز هست، خداوند بر ارزش‌ها و فضیلت‌های اهل بیت (علیهم السلام) و جایگاه راستین آنان در درک و شناخت اسلام راستین مهر تأییدی دیگر زد.

 روایات فراوانی در منابع معروف و دست اول اهل سنت و منابع اهل بیت (علیهم السلام) آمده است، که با صراحت می‌گوید: آیه مباهله درباره حضرت علی (علیه السلام)، حضرت فاطمه (سلام الله علیها)، امام حسن (علیه السلام) و امام حسین (علیه السلام) نازل شده است.

رویداد مباهله از رویدادهای صدر اسلام است. هنگامی که پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) و اهل بیت (علیهم السلام) در یک سو و مسیحیان نجران در دیگر سو آمادهٔ مباهله یا نفرین طرف دروغگو شدند.

مسیحیان نجران که به مدینه آمده بودند تا در مورد درستی دعوت پیامبر (صلی الله علیه و آله)  پژوهش کنند با او به محاجه (دلیل آوردن) پرداخته، سرانجام بحث شان به جایی کشید که حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) خواست تا با آن‌ها مباهله کند.

 هر یک از دو طرف با افراد خود به محل مباهله رفتند. مسیحیان وقتی دیدند که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) با عزیزترین کسانش یعنی (حضرت علی (علیه السلام)، حضرت فاطمه (سلام الله علیها)،  امام حسن (علیه السلام) و امام حسین (علیه السلام))  می‌خواهد آن‌ها را به چالش بکشد مطمئن شدند که حضرت محمد (صلی الله علیه و اله) اگر به خودش مطمئن نبود، جان خانواده اش را به خطر نمی‌انداخت. پس از مباهله کناره گرفتند.

از ام سلمه نقل کرده‌اند که در همان روز رسول خدا (صلی الله علیه و آله) همان چهار نفر همراهان خود را در زیر عبای موئی و مشکین رنگ خود گردآورد و این آیه را تلاوت نمود: 

«إِنَّما یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً» 

این رویداد از سوی مسلمانان به عنوان یکی از برجستگی‌های اهل بیت محسوب شده و به عنوان دلیلی برای اثبات این امر که اصحاب کساء (حضرت محمد(صلی الله علیه و آله)، امیرالمومنین علی (علیه السلام)، حضرت فاطمه (سلام الله علیها)، امام حسن (علیه السلام) و امام حسین (علیه السلام)) هستند، استفاده میشود.

این روز بزرگ را به محضر قطب عالم امکان امام زمان ارواحنا له الفداء و شیعیان و دوستداران اهل بیت علیهم السلام تبریک عرض می نماییم.

نقل شده از کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@ و کانال تلگرامی عالم پس از مرگ به نشانی Pas_As_Marg@

پنج نفر...

پنج نفر...

دو گروه مقابل هم ایستاده بودند:
مسیحیان نجران که خوف از رخسارشان به زمین می‌ریخت و سوی دیگر پنج نفر که گویی دریایی بودند از سکون و آرامش.
پنج نفر که همین امروز حضرت جبرائیل از آسمان خبر آورده بود که زمین و آسمان و هر چه هست به‌ خاطر اینان به هم دوخته شده.
«انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس» امروز نازل شده بود. 

 پیامبر و اهل‌بیتش تنها یک خوف داشتند و آن هم زیر و زبر شدن جهان بعد نفرینشان...ـآخر رحمة للعالمین بود و کلهم نورٌ واحد... همه رحمة للعامین بودند و می‌دانستند اگر لب‌ها را تکان دهند، زمین تکان می‌خورد، آسمان خود را می‌تکاند و زیر و رویی نخواهد ماند.

 اُسقف اعظم این را فهمید و گفت من صورت‌هایی را می‌بینم که اگر دعاکنند کوه‌ها را از جا می‌کَنَد‌ مباهله نکنید. امام، رحمت جان پیامبر رحمت ، دختر رحمت و پسرانش و تا به حال آخرین عصارهٔ رحمت الهی،  لب به نفرین نگشودند.

 شنیده‌ام فرزندشان مهدی صبح و شام دعایمان می‌کند... شنیده‌ام که اگر دعایش نباشد، هلاک می‌شویم. ما هم دعا می‌کنیم:

«اللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیکَ الفَرَج»

با مباهله آشنا شویم

 

۶۰ نفر از بزرگان مسیحیان نجران با لباس‌های فاخر با زنجیرهای طلا برای دیدار با پیامبر وارد مسجد می‌شوند اما پیامبر اکرم به‌ خاطر لباس‌های فاخری که به تن دارند آنان را نمی‌پذیرد بعد از این که با لباس‌های ساده به دیدار رسول خدا می‌روند با گرمی از آنان استقبال می‌کند.

علت حضور نامه‌ای است که پیامبر خدا برای مسیحیان فرستاده بودند.

شرحبیل اسقف مسیحیان می‌گوید: چندی پیش نامه‌ای از شما به دست ما رسید، آمدیم تا از نزدیک، حرف‌های شما را بشنویم.

پیامبر می‌فرماید: آنچه من از شما خواسته‌ام، پذیرش اسلام و پرستش خدای یگانه است.

اسقف اعظم پاسخ می‌دهد: اگر منظور از پذیرش اسلام، ایمان به خداست، ما قبلاً به خدا ایمان آورده‌ایم و به احکام او عمل می‌کنیم.

پیامبر خدا می‌فرماید: شما مسیح را خدا می‌دانید، در حالیکه این اعتقاد،‌ با پرستش خدای یگانه متفاوت است.

یکی از مسیحیان می‌گوید: مسیح به این دلیل فرزند خداست که مادر او مریم، بدون اینکه با کسی ازدواج کند، او را به دنیا آورد. این نشان می‌دهد که او باید خدای جهان باشد.

در همان لحظه آیه‌ای نازل شد (آل عمران/۵۹) و رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمودند: اگر چنین باشد حضرت آدم هم بدون پدر و مادر و از خاک به‌وجود آمدند.

مسیحیان پاسخی ندارند که بدهند و می‌گویند ما قانع نشدیم و رسول اکرم را به مباهله دعوت می‌کنند. (یعنی ما و شما دست به دعا برداریم و از خداوند بخواهیم که هر کس خلاف می‌گوید‌، به عذاب خداوند گرفتار شود) 

آیه نازل شد (آل عمران ۶۱):
 «پس هر کس با تو درباره او (عیسای مسیح علیه السلام) پس از آنکه تو را علم آمده محاجّه و ستیز کند، بگو: بیایید ما پسرانمان را و شما پسرانتان را و ما زنانمان را و شما زنانتان را و ما خودمان را و شما خودتان را (کسانى را که مانند جان ماست) فرا خوانیم، آنگاه به یکدیگر نفرین کنیم، پس لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.»

صبح روز بعد زمان مباهله است، همه مسیحیان میهمان و مسلمانان در بیرون از دروازه شهر به تماشا نشسته‌اند که چه اتفاقی خواهد افتاد.

پیامبر خدا صلی الله علیه وآله در حالیکه حسین را در آغوش دارد و دست حسن را در دست، از دروازه مدینه خارج می‌شود. پشت سر او تنها یک مرد و زن دیده می‌شوند. این مرد علی است و این زن فاطمه. تعجب و حیرت، همراه با نگرانی و وحشت بر دل مسیحیان سایه می‌افکند.

 شرحبیل به اسقف می‌گوید: نگاه کن. او فقط دختر، داماد و دو نوه خود را به همراه آورده است.
بین مسیحیان ولوله و سر و صدایی به پا می‌شود که ما به این مباهله تن نمی‌دهیم.

اسقف به بالای سنگی می‌رود و می‌گوید: من معتقدم که مباهله صلاح نیست. این پنج چهره نورانی که من می‎بینم، اگر دست به دعا بردارند، کوه‌ها را از زمین می‌کَنند، در صورت وقوع مباهله، نابودی ما حتمی است.

اسقف در مقابل پیامبر، با خضوع و تواضع، سرش را به زیر می‌افکند و می‌گوید: (ما را از مباهله معاف کنید. هر شرطی که داشته باشید، قبول می‌کنیم.)

 پیامبر با بزرگواری و مهربانی، انصرافشان را از مباهله می‌پذیرد و می‌پذیرد که به ازای پرداخت مالیات، از جان و مال آنان و مردم نجران، در مقابل دشمنان، محافظت کند. خبر این واقعه، به سرعت در میان مسیحیان نجران و دیگر مناطق پخش می‌شود و مسیحیان حقیقت‌جو را به مدینه پیامبر سوق می‌دهد.

روز مباهله و شأن نزول آیهء تطهیر پنج تن آل عبا (علیهم‌السلام) را به محبان و شیعیان خالص حضرت رسول مهربانی آقا محمد مصطفی (صلی‌الله علیه و آله) و پدر بزرگوارمان امیرالمومنین (علیه السلام) تبریک و تهنیت عرض مینماییم.

نقل شده از کانال تلگرامی منتظران ظهور به نشانی montazeran313313@ و کانال تلگرامی کربلا به نشانی karballa_ir@

فشار قبر از چه زمانی شروع می شود؟

فشار قبر از چه زمانی شروع میشود؟

از زمانی که انسان در حالت احتضار هست فشار قبرش شروع میشه:
‌
‌قبر در روایات منظور عالم برزخ هست نه این حفره ی مادی که بدن میت رو توش دفن میکنن!
این که یه حفره ی دنیاییه!
‌‌
‌‌قبری که‌ میگن همون عالم برزخه!
 وگرنه این قبر دنیایی رو بشکافی نه پرونده ای هست نه نکیر و منکری و...
‌‌
‌‌اون ترس شب اول قبر هم که میگن مال جسم نیست، چون جسم که بی حرکت و بی حس هست، هیچی براش مهم نیست که بخواد بترسه یا نه!
‌‌
‌‌ پس ترس شب اول قبر برای روح برزخیه میت هست.
‌‌
‌خلاصه از همون لحظه احتضار مومنین لذتهاشون شروع میشه:
 اهل بیت میان سراغش و بشارت بهشت شروع میشه، فرشته ها میان استقبال مومنین..
‌
‌اونایی هم که فاسق و کافرن از همون موقع قبل از مرگ فرشته ها هولشون میدن که برید گمشید از دنیا که اینجا رو آلوده کردید..
‌
‌ و از اون ور هم فرشته های برزخ توی سر و صورتشون میزنن که کجا میایید با این آلودگی و نامه سیاه!
‌
مشاهده خود عزراییل هم انقدر وحشتناکه که برای ۷ پشتشون بسه!
‌‌
‌برای مومن هم عزرائیل به قدری زیبا و لذتبخش محسوب میشه که در روایت هست اگر مومن هفتاد سال عبادت کنه که فقط چهره عزرائیل رو یک لحظه ببینه، براش می ارزه!
‌
‌اینکه چقدر مدت طول بکشه این حالت، بستگی به میزان‌ گناه مومن داره. بعضیا توی همون حالت احتضار پاک میشن از گناهاشون و بعد فرشته ها میان بهشون بشارت میدن.
‌
‌فشار قبر به میزان گناهان بستگی داره هرچقدر بیشتر باشه کیفیت و زمانش هم بیشتره...
‌
‌یکی از موارد بعد مرگ، پرسش قبر هست! 
‌
سوال شب اول قبر رو از همه نمیپرسن، از اکثر آدمها میپرسن به جز انبیا و امامان و شهدا..
‌
‌چون مقام پرسشگر باید بالاتر از پرسش شونده باشه! 
مثلا از پیامبر اسلام بپرسن من نبیک؟ بگه خودمم؟ نه دیگه، معقول نیست این سوال جواب!
‌
‌حالا سوال کننده ها یا بشیر و مبشرن که میان به انسان مومن مژده بدن و قبرشو وسیع کنن و...
‌
‌یا نکیر و منکرن که میان سراغ انسان تا بهش زشتی های کارشو تفهیم و به جهنم بفرستنشون!
‌
‌‌از  نماز و روزه و حج و زکات و ولایت سوال میپرسن.
‌ ولایت به اون ۴ تای دیگه میگه هرجا شما نقصی داشتید من کاملش میکنم نگران نباشید.
‌‌‌پس از همه اعمال سوال نمیشه

‌حالا مگه فرشته های الهی نمیدونن هرکی چه کاره اس که ازش میپرسن؟
‌
‌ببینید خود این سوال و جوابا برای مومن بهترین لذت و ثوابه چون جوابا رو بلده، لذت میبره.

اما برای کافر یه نوع عذاب محسوب میشه چون جوابارو بلد نیستن!
ثانیا اتمام حجت میشه که از هرکس اعتراف بگیرن برای پروندش!

سخنان حجت الاسلام محمدی با تغییر
نقل شده از کانال تلگرامی عالم پس از مرگ به نشانی Pas_As_Marg@

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله:
هر کس بعد از هر نماز سوره توحید را بخواند در قبرش عذاب نمی شود و از فشار قبر در امان است.

مستدرک الوسائل ۲۸۰/۴

سزای منکرین معاد

سزای منکرین معاد

برابر آیات 20 به بعد سوره‌ مبارکه صافات کسانی که منکر معاد هستند در روز قیامت بعد از برانگیخته شدن از قبرهای خود بدون هیچ گونه حساب و کتاب و محاسبه اعمال به سوی جهنم هدایت می‌شوند.

و قالُوا یا وَیْلَنا هذا یَوْمُ الدِّینِ (20 - صافات)
و می‌گویند: ای وای بر ما این همان روز جزاست.

هذا یَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِی کُنْتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ (21 - صافات)
‏این روز جدایی حق از باطل است که تا در دنیا بودید تکذیبش می‌کردید.

احْشُرُوا الَّذِینَ ظَلَمُوا وَ أَزْواجَهُمْ وَ ما کانُوا یَعْبُدُونَ (22 - صافات)
(هان ای فرشتگان) همه آنها که ظلم کردند و اتباع و اشباه آنها را و آنچه را که می‌پرستیدند یک جا جمع کنید.

منْ دُونِ اللَّـهِ فَاهْدُوهُمْ إِلی‌ صِراطِ الْجَحِیمِ (23 - صافات)
‏آری آنچه که به جای خدا عبادت می‌کردند، پس آن گاه به سوی دوزخ ببرید.

و قِفُوهُمْ إِنَّهُمْ مَسْؤُلُونَ (24 - صافات)
آنجا نگه‌شان بدارید که باید بازخواست شوند.

پس کسانی که حتی به خداوند اعتقاد دارند ولی منکر معاد و قیامت هستند تمام اعمال نیک آنان حبط شده و از بین خواهد رفت.

پس عنایت داشته باشیم کسانی که کار نیک را برای انسانیت و به نام انسانیت انجام می‌دهند و امیدی به جزای آن در روز معاد ندارند خود شامل این گروه‌اند.

نقل شده از کانال تلگرامی اخلاق و معرفت در قرآن و روایات به نشانی akhlaghmarefat@