عاقبت سیاه پوشیدن برای آقا امام حسین علیه السلام

عاقبت سیاه پوشیدن برای آقا امام حسین علیه السلام

یکی از نمایندگان حضرت آیت الله ابوالقاسم خوئی رحمت الله علیه می‌گوید:

یک سالی در ایام محرم و صفر در نجف اشرف خدمت ایشان رسیدم ودر آن گرمای شدید ایشان را درحالی دیدم که از سرتاپایشان سیاه پوش بود، حتی جوراب های ایشان نیز سیاه بود.

من در حالی که تعجب کرده بودم و نگران حال ایشان بودم از آقا سوال کردم: 
فکر نمی کنید با این وضعیت سرتاپا سیاه پوش در این هوا، ممکن است مریض و یا گرمازده شوید؟؟!

ایشان در پاسخ فرمودند: فلانی من هر چه دارم از سیاه پوشی سرتاپا برای حضرت سیدالشهداء علیه السلام دارم.

پرسیدم: چطور؟

فرمود: بنشین تا برایت تعریف کنم:
پدر من مرحوم حاج سیدعلی اکبر خوئی از وعاظ و منبری های معروف زمان خود بود.همسرش که مادر من باشد هرچه از ایشان باردار میشد پس از دو سه ماه بارداری بچه اش سقط میشد و خلاصه بچه دار نمیشدند.

روزی پس از آنکه پدرم از منبر پائین می آید، زنی به او میگوید آسیدعلی اکبر شما که به ما سفارش میکنید چرا خودتان متوسل نمیشوید تا بچه دار شوید؟

پدرم این حرف را به مادرم بازگو میکند،
مادرم می‌گوید خب راست گفته، چرا خودت چیزی نذر امام حسین علیه السلام نمی‌کنی تا حضرت عنایتی فرموده و ما نیز بچه دار شویم؟

پدرم میگوید: ما که چیزی نداریم تا نذر کنیم؟
مادرم در جواب می‌گوید حتما لازم نیست چیزی داشته باشیم تا نذر کنیم،

اصلا شما نذر کن که امسال تمام 2 ماه محرم و صفر را برای امام حسین علیه السلام از سر تا پا، حتی جوراب و کفشتان هم سیاه باشد و سیاه بپوشید.

در آن سال پدرم به این نذر عمل کرد و از اول محرم تا پایان ماه صفر سرتاپا سیاه پوش شد. در همان سال هم مادرم باردار میشود و 7ماه نیز از بارداری اش میگذرد و بچه اش سقط نمی‌شود.

یک شبی یکی از طلبه ها که از شاگردان پدرم بوده در آخر شب درب منزل ایشان می آید.
وقتی پدرم درب را باز می‌کند پس از سلام و احوالپرسی عرض می‌کند که من یک سوال دارم.
پدرم می‌گوید بپرس.

طلبه می‌پرسد آیا همسر شما باردار است؟
ایشان با تعجب می‌گوید بله، تو از کجا می‌دانی؟

ناگهان آن طلبه شروع به گریه کردن میکند و می‌گوید: آسیدعلی اکبر من الان خواب بودم، در خواب وجود مبارک پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله) را زیارت کردم.

حضرت فرمودند: برو و به آسید علی اکبر خوئی بگو که بخاطر آن نذری که برای فرزندم حسین کردی و 2 ماه از سرتاپا سیاه پوشیدی 
این بچه ای را که 7 ماه است همسرت در رحم دارد را ما حفظ میکنیم و او سالم میماند و ما او را بزرگ میکنیم و او را فقیه و عالم در دین میگردانیم و به او شهرت میدهیم.
و او را به نام من "ابوالقاسم" نام بگذار...

حالا فهمیدی که من هرچه دارم از سیاه پوشی سرتاپایی دارم؟.....

صلی الله علیک یا اباعبدالله

نقل شده از کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@

سر در این خانه ها با ما و پرچم با خودت
دسته ی سینه زنی با ما ولی دم با خودت
روزی اشک تمام نوکران هم با خودت
واقعاً دلواپسیم آقا محرم با خودت
از عزاداران آن آقای عطشانیم ما

رفته رفته ناله‌ی مظلوم دارد می رسد
مادری با کودکی معصوم دارد می رسد
آه آه خواهری مهموم دارد می رسد
خنجر کندی روی حلقوم دارد می رسد
از غم انگشترش پاره گریبانیم ما

نقل شده از کانال تلگرامی مصباح به نشانی misbah110@

به تو از دور سلام

السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ اَبَداً؛ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ

سلام بر تو اى اباعبداللّه و بر جان هایى که به درگاهت فرود آمدند، از جانب من سلام خدا بر تو باد همیشه تا هستم و تا شب و روز باقى است و خدا زیارت شما را آخرین زیارت از سوى من قرار ندهد

السَّلامُ عَلَى الْحُسَیْن

سلام بر حسین

و عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْن

و بر على بن الحسین

و عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْن

و بر فرزندان حسین

و عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْن

و بر یاران حسین

امسال کجا دنبالت بگردم "پسرِ فاطمه" خیمه‌ات کجا برپا می‌شود؟

دلنوشته مهدوی

تمام کمدهایم را زیر و رو می‌کنم. لباس‌های بهاری، بارانی‌ها... خسته می‌شوم از این همه رنگ و مدل. نگاهم به تو که گره می‌خورد آرام می‌شوم.

ساده بودنت به عالمی می‌ارزد «پیراهنِ مشکیِ نوکری‌ام» حالمان با پیراهنِ مشکی خوش است؛ و من به عشقِ تو هر دهه این لباس مشکی را تنم می‌کنم شاید که بشود قدری همرنگ صاحب عزا شوم.

یادم نمی‌رود شبی که قرار بود صبحش راهی حَرَمت شوم، قرآن را که باز کردم «کهیعص‏» برایم افتاد. هر سال منتظرم در مُحرّمت قرآن باز کنم شاید که باز هم اولِ سوره‌ی مریم تقدیرم شود... امسال هم به مُحرّمت رسیدم اما حال و هوایش کمی فرق دارد.

نمی‌دانم خبری از آن هیئت‌ها و روضه‌های پرشور هست؟ نمی‌دانم باز هم می‌شود به امیدِ دیدنِ صاحب عزا در مجلس، وسط روضه و هق‌هق‌هایم سرم را بالا بیاورم، چپ و راست را نگاه کنم و دلم را خوش کنم که شاید تو هم هستی؟

امسال کجا دنبالت بگردم "پسرِ فاطمه" خیمه‌ات کجا برپا می‌شود؟ کجا چشمانت خیس است؟ نکند امسال هم در عزای اباعبدالله دردت را بیشتر کنیم و باز هم شرمنده‌ات شویم که نتوانسته‌ایم ابوالفضلی برای تو باشیم و پای تو بایستیم... که همچنان باری هستیم بر دوشت...

【 اللّهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج 】

نقل شده از کانال تلگرامی منتظران ظهور به نشانی montazeran313313@

سلام بر دست هایی که بی انگشت شد اما با ظلم هم دست نشد...

حسیـن جان (علیه السلام)
ای که می بخشی تو با انگشتــری انگشـت خویش...
دسـت خالـی رد مکـن ما را زکویت یاحسیــن (علیه السلام)

نقل شده از کانال تلگرامی کربلا به نشانی karballa_ir@

استجابت دعا با روزه اول محرم

استجابت دعا با روزه اول محرم

ریّان‌ بن‌ شبیب گوید: اول محرم خدمت امام رضا علیه‌السلام رسیدم، پس فرمودند: ای پسر شبیب! روزه‌ای؟ گفتم: نه! فرمودند: امروز، روزى است که زکریا علیه‌السلام از پروردگارش دعا کرد و گفت: «رَبِّ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ ذُرِّیَّةً طَیِّبَةً إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعاءِ» {پروردگارا! فرزندى پاک به من مرحمت فرما، قطعا تو دعا را میشنوى- آل عمران: 38} پس خداوند دعایش را مستجاب کرد و به ملائکه دستور داد که به زکریا، که در محراب در حال نماز بود، بگویند که: {خدا به تو یحیى را مژده میدهد.} پس هرکه این روز را روزه بگیرد و سپس دعا کند، خداوند همانطور که دعاى زکریا را مستجاب کرد، دعاى او را نیز مستجاب میکند...

منابع: عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج‏۱، ص: ۲۹۹/إقبال الأعمال (ط - القدیمة)، ج‏۲، ص: ۵۴۴/تفسیر البرهان، ج‏۱، ص: ۶۱۸

نقل شده از کانال تلگرامی راز نهج البلاغه به نشانی raz_Nahjolbalagheh@

مراقبات شب اول محرم

مراقبات شب اول محرم

این ماه، ماهِ حزن اهل بیت علیهم السلام و شیعیان ایشان است و از حضرت امام رضا علیه السلام روایت شده است که چون ماه محرم داخل مى‌شد، پدرم را کسى خندان نمى‌دید و اندوه و حُزن پیوسته بر او غالب مى‌شد تا روز دهم. چون روز عاشورا مى‌شد، آن روز، روز مصیبت و حزن و گریه او بود و مى‌فرمود: امروز، روزى است که حسین علیه السلام شهید شده است.

برای شب اول محرم سید بن طاووس در «اقبال الاعمال» چند نماز ذکر نموده:

اول: دو رکعت نماز بخواند و در هر رکعت:

سوره «حمد» یک بار  
سوره «توحید» یازده بار

از حضرت رسول اکرم صلى الله علیه و آله روایت شده است که هر کسی در این شب این دو رکعت نماز را به جا آورد و صبحش را که اول سال است روزه بدارد، مثل کسى است که تمام سال را مُداومت به خیر کرده، و در آن سال محفوظ باشد و اگر بمیرد به بهشت برود.

دوم: دو رکعت نماز بخواند:

در رکعت اول سوره «حمد» و سوره «انعام» 
در رکعت دوم سوره «حمد» و سوره «یس»

سوم: صد رکعت نماز بخواند:

در هر رکعت سوره «حمد» و سوره «توحید»  

و نیز سید براى هلال این ماه دعاء مَبْسُوطى ذکر فرموده و اگر ممکن شود احیاء بدارد این شب را به دعا و نماز و خواندن قرآن.

نقل شده از کانال تلگرامی داروخانه معنوی به نشانی Manavi_2@

گزیده بیانات آیت‌الله یثربی در همایش پیشواز محرم

گزیده بیانات آیت‌الله یثربی در همایش پیشواز محرم

- بنا بر روایات، کسانی‌ که پرچم و مجلس حزن و عزای حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام را اقامه کنند، روز قیامت موعد شادی و سرور آنان خواهد بود و چشم‌شان به جمال اهل بیت علیهم‌السلام روشن خواهد بود.

- ذکر و یاد نام حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام باید در تمام ایام سال فراموش نشود. این‌که در پنج وعده نماز بر تربت امام حسین علیه‌السلام سجده می‌کنیم، این‌که نماز مسافر در کربلا کامل است، این‌که برای ذکر با تسبیح تربت کربلا ثواب و پاداش در نظر گرفته می‌شود و حتی در دست داشتن چنان تسبیحی ثواب ذکر را دارد، این‌که هنگام نوشیدن آب شایسته است بر آن حضرت سلام عرضه شود این‌که روایت است کام طفل را با تربت کربلا باز کنید، این‌که شایسته است گونه‌ی میت بر تربت نهاده شود، همه و همه از مصادیق و اسرار الهیِ زنده بودن یاد و نام و حضور حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام در سراسر زندگی همه ماست.

- عزاداری و سوگواری بر مظلومیت سیدالشهداء علیه‌السلام، هیچ‌گاه نباید تعطیل شود. در دو سال گذشته و هنگام شیوع کرونا که اکثر تجمعات تعطیل بود، پرچم‌هایی که برافراشته شد و عزاداری‌هایی که با رعایت اصول بهداشت همراه شد حقیقتا عزت‌بخش بود.

- سنت عزاداری بر شهادت مظلومانه حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام از همان زمان امام سجاد علیه‌السلام وجود داشت. در مجالس، عزاداران را مخصوصا در تاسوعا و عاشورا اطعام کنید چرا که سنت امام زین‌العابدین علیه‌السلام است زیرا خود ایشان در تدارک تهیه اطعام مجلس سوگواری شهادت پدر بزرگوارشان بودند.

- خداوند اگر فلاح و رستگاری بنده‌ای را طالب باشد، دوست داشتن و محبت حضرت امام حسین علیه‌السلام را در بطن و دل او قرار می‌دهد، نه فقط تنها دوست داشتن، بلکه خداوند، چنان تقدیر می‌کند که شوق زیارت حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام در دل آن بنده قرارگیرد.

- حضرت امام صادق علیه‌السلام در توصیف زائر حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام، او را به عنوان کسی که برای رسیدن به ما صرف مال می‌کند، جسم و جان خویش را به خطر می‌اندازد، طالب شادی جد ما حضرت رسول اکرم صلی الله علیه وآله است و می‌خواهد غیظ و خشم دشمنان ما را افزون کند. می‌ستایند.
در روایتی دیگر معاویه بن وهب از اصحاب حضرت امام صادق علیه‌السلام نقل می‌کند، روزی بر آن حضرت وارد شدم و در حالی که پس از نماز، اشک بر صورت ایشان جاری بود، در دعا از خداوند می‌خواستند بر آن زائر و عزادار جدم که سختی‌ها را تحمل می‌کند و اشک او با شنیدن نام ما جاری می‌شود و کسانی که با یاد ما ضجه می‌زنند و بی‌تاب می‌شوند، رحمت فرماید و در ادامه آن زائر را به خداوند می‌سپارد تا خود آن حضرت در قیامت،آنها را ملاقات کند.

- گریه بر شهادت حضرت اباعبدالله علیه‌السلام، گناهان بزرگ را از بین می‌برد افزودند: این نه تشویق به استمرار گناه‌ کردن، بلکه به معنی آن است که ارزش گریه و اشک بر مظلومیت حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام چنان است که عزادار مخلص آن حضرت، پس از آن گرد گناه نمی‌رود.

- متولیان و دست اندرکاران استفاده از خطبای بادانش و مطلع و همچنین «اخلاص» در عزاداری را در نظر داشته باشند. مجلس روضه حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام نباید محل خودنمایی و چشم و هم‌چشمی و ابزار تفرقه و جدایی بین شیعیان و محبین اهل بیت باشد، بلکه باید وسیله وحدت شیعیان قرار گیرد.

- قرن‌ها تلاش شد تا اصل سوگواری بر سالار شهیدان علیه‌السلام را از ما بگیرند و بر آن خاتمه دهند اما تاکنون نتوانسته‌اند.
اگر بر این مهم موفق نشوند تلاش خواهند کرد تا اصل این عزدارای ها از محتوا و اصالت خارج شود و با بدعت‌ها، آلودگی‌ها، کفرگویی‌ها به نام ارادت به ائمه اطهار علیهم‌السلام، هوکشیدن‌ها و حرمت‌شکنی‌هایی که اخیرا با ورود ساز و آواز در حرم اهل بیت علیهم‌السلام نیز شاهدش بودیم، مسیر آن را عوض کنند، اما باید تلاش شود این تفکر آسیب زا و خطرناک به خیمه های عزای حضرت أباعبدالله علیه‌السلام راه نیابد. 

نقل شده از کانال تلگرامی آیت الله یثربی به نشانی ayatollahyasrebi@