آیا مژده‌ پایان صفر به حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) و دق‌الباب مساجد؛ دلیل روایی دارد؟

پرسش: آیا مژده‌ پایان صفر به حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) و دق‌الباب مساجد؛ دلیل روایی دارد؟

پاسخ: یکی از خرافات و شایعاتی که در پایان ماه صفر در برخی نقاط کشورمان رونق گرفته، «مژده‌ پایان صفر به حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله)»  و«دق‌الباب کردن 7 مسجد» و «روشن کردن شمع پشت در 7 مسجد» بعد از نماز مغرب آخرین شب صفر و قبل از اولین اذان صبح ماه ربیع‌الاول است.که عده ای ناآگاه این عبارت روائی «فَمَنْ بَشَّرَنِی بِخُرُوجِ آذَارَ فَلَهُ الْجَنَّة» را مستمسک عمل خرافی خود گرفته اند در حالی که اگر این روایت صحیح هم باشد لکن معنا و دلالت آن مطلب دیگری را افاده میکند.

هدف از روایت، تضمین یا بشارت بر بهشت در مقابل خبر خروج از ماه نیست، بلکه این گفت‌وگو نشانه‌ای برای معرفی شخصیت صحابی ارجمند رسول‌ خدا (صلی الله علیه و آله)، ابوذر غفاری است.

روایت وارده چنین است:

«از ابن عباس نقل شده که گفت روزی پیامبر (صلی الله علیه و آله) به همراه تعدادی از اصحابشان در مسجد قبا نشسته بودند،رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: اولین کسی که الان بر شما وارد می‌شود، مردی از اهالی بهشت است،[مردم عوام گمان کردند که این ورود به مسجد سبب بهشتی شدن است، لذا] برخی از اصحاب تا این سخن را شنیدند، برخاسته و از مسجد خارج شدند، تا دوباره وارد شده و اولین کسی باشند که بهشت بر او واجب می‌شود،پیامبر (صلی الله علیه و آله) متوجه شده، و به بقیه اصحاب که نزد ایشان بودند، فرمودند: اکنون جماعتی در حال سبقت گرفتن از یکدیگر، بر شما وارد می‌شوند، (ولی از میان آنها) کسی که پایان یافتن ماه آذار (نام یکی از ماه‌های رومی معادل ماه خرداد و در آن زمان معادل ماه صفر) را بر من بشارت بدهد، اهل بهشت است، آن جماعت برگشتند و وارد شدند و ابوذر رضی الله عنه نیز همراهشان بود، پیامبر به آنها فرمود: ما در کدام‌ یک از ماه‌های رومی هستیم؟ابوذر گفت: یا رسول الله! ماه آذار به پایان رسیده است. پیامبر فرمود: ای اباذر! من این مسئله را می‌دانستم ولی دوست داشتم قوم من بدانند که تو مردی از اهالی بهشتی، و چطور این‌گونه نباشد، در حالی که تو بعد از من به دلیل محبتت به اهل بیتم، از حرم من طرد (تبعید) می‌شوی، تنها زندگی می‌کنی و تنها می‌میری، و قومی که امر کفن و دفن تو را انجام می‌دهند، به واسطه‌ تو خوشبخت می‌شوند، آنها دوستان من در بهشتی هستند که به پرهیزگاران وعده داده شده است.» (علل الشرایع شیخ صدوق ج 1 / ص 175)

چنانچه مشخص است ، این روایت در مقام بیان جایگاه و منزلت این صحابی خستگی‌ناپذیر است و خبر دادن از پایان یک ماه فقط نشانه‌ای است تا دیگران بفهمند او اهل بهشت است، نه به سبب یک بشارت ساده، بلکه به خاطر ایستادگی بر مودت اهل‌ بیت پیامبر(صلی الله علیه و آله) و موضوع اصلاً ماه صفر نبوده، بلکه ماه رومی آذار بوده است.

این رفتارها که بیشتر تقلید از فرهنگ و رسوم کلیسایی می‌باشد، نه تنها در اسلام و بالتبع عقلانیت جایی ندارد و خرافه است، بلکه موجب وهن (اهانت) اسلام نیز می‌شود و به همین دلیل شاهد ترویج آن از سوی کسانی هستیم که گرایش و تقید خاصی هم به اسلام ندارند. لذا مردم مسلمان، مسئولین مساجد و هم چنین دوایر ذیربط باید به شدت این گونه خرافات را تکذیب کرده و اجازه انجام و رواجش را ندهند.

مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی به نشانی  pasokhgoo1@

ارسال سوالات از طریق "اپلیکیشن پاسخگو " http://cafebazaar.ir/app/ir.pasokhgoo.app

ارسال سوالات از طریق  "وب پاسخگو"  http://my.pasokhgoo.ir

پاسخگویی تلفنی :  096400

دعای ابوذر غفاری که او را در آسمان ها مشهور کرد

دعای ابوذر غفاری که او را در آسمان ها مشهور کرد

حجت‌الاسلام والمسلمین استاد فرزانه شیخ جعفر ناصری نقل میکردند که:

در ملاقاتی که با والد گرامی‌ آیت الله حاج شیخ محمد ناصری، محضر آیت‌الله العظمی ‌بهجت داشتیم، سخن از اولیای الهی به میان آمد. 
والد فرمودند: 
من از ابتدای طلبگی، به مرحوم (عارف کامل) آیت‌ الله آسید جمال گلپایگانی رحمة الله علیه نه تنها ارادت داشتم، بلکه شیفته حرکات و روش و حتی جملات این مرد الهی بودم و در نماز جماعت ایشان شرکت می‌کردم. یادم هست ایشان در قنوت نماز با صدایی آرام و پرطمأنینه این دعا را می‌خواندند:

«اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ الْأَمْنَ وَ الْإِیمَانَ بِکَ وَ التَّصْدِیقَ بِنَبِیِّکَ...».
آیت‌الله العظمی ‌بهجت فرمودند: 
بله این دعای حضرت ابوذر است. روایت دارد:
روزی جناب ابوذر غفاری خدمت رسول خدا رسید و ایشان را مشغول صحبت با دحیه کلبی دید و نشناخت و رفت در حالی که در واقع، این فرد که رسول خدا با او صحبت می‌کرد دحیه نبود، بلکه جبرائیل امین بود به‌ صورت دِحْیَه کلبی.
جبرئیل عرض کرد:
یا رسول خدا اگر اباذر به ما سلام می‌کرد، ما سلام او را جواب می‌دادیم و بعد عرض کرد: ابوذر دعایی دارد که او را در آسمان‌ها مشهور کرده، از او بخواه آن دعا را برایت بخواند...
بعد پیامبر به ابوذر فرمودند:
جبرئیل گفت تو دعایی می‌خوانی که تو را در آسمان‌ها مشهور کرده است. ابوذر آن دعا را برای آن حضرت خواند:

«اللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ الْأَمْنَ وَالْإِیمانَ، وَالتَّصْدِیقَ بِنَبِیِّکَ، وَالْعافِیَةَ مِنْ جَمِیعِ الْبَلاءِ، وَالشُّکْرَ عَلَى الْعافِیَةِ، وَالْغِنَىٰ عَنْ شِرَارِ النَّاسِ.

خدایا! از تو درخواست می کنم امنیت و ایمان به تو را، تصدیق نمودن و باور به پیامبرت را، و عافیت از همه بلاها، و شکرگزاری در برابر عافیت، و بی نیازی از مخلوقات بَدَت را (مرا از مردم بد و آزاررسان بی نیاز کن).»
 

ابوذر برای از دست دادن توفیق مکالمه با جبرئیل به قدری پشیمان شدند که چند روز نتوانستند از منزل بیرون بیایند.

منبع: (الکافی، ج‏ ۲، ص۵۸۷)

پی نوشت:

این دعا خیلی خوبه و میشه گفت یک دعای کامله که هم امنیت و ایمان از خدا مسئلت می کنیم هم شکرگزاری هم از جمیع بلایا از خدا عافیت می خواهیم و هم اینکه از شر مردم بدذات و آزاررسان که اکثر مواقع از حسادت شروع میکنن به آزار و اذیت کردن، از خدا یاری می جوییم.

سعی کنید این دعا را حفظ کرده در قنوت نمازها یا بعد از نماز یا بعد از خواندن قرآن و... هر روز چند باری بخوانید که دعا سلاح مومن است و گاها قضا و بلایایی که مقدر شده را برمیگرداند.

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهُم وَالعَن اَعدَائَهُم اَجمَعین