تفسیر "کهیعص" در لسان مبارک امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف

 تفسیر "کهیعص" در لسان مبارک
امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف

سعد بن عبدالله قمی می‌گوید:

سؤالات زیادی از حضرت مهدی علیه السلام پرسیدم.

یکی از آنها این بود که عرض کردم:

یابن رسول الله! از تفسیر آیه «کهیعص» برایم بفرمایید!

حضرت فرمودند:
این حروف از خبرهای غیبی هستند که خداوند آن‌ها را به اطلاع بنده‌اش، حضرت زکریا رسانده و سپس داستان آن را برای حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) نقل کرده است.
موضوع تفسیر آیه مذکور این گونه بوده است که حضرت زکریا از خداوند درخواست کرد تا اسامی پنج تن را به وی بیاموزد.
جبرئیل نازل شد و اسامی پنج تن را برایش نام برد و بیان داشت:
این اسامی عبارتند از؛ حضرت محمد (صلی الله علیه و آله)، حضرت علی (علیه‌السلام)، حضرت فاطمه (سلام الله علیها)، امام حسن و امام حسین (علیهما السلام).

حضرت زکریا با شنیدن این نام‌ها، غم و غصه‌اش برطرف شده و اندوهش به خوشی تبدیل می‌شد، اما وقتی به نام مبارک امام حسین (علیه‌السلام) می‌رسید، اشک در چشمانش حلقه زده و نفس‌هایش به‌شماره می‌افتاد.

به‌همین علت روزی عرض کرد:
پروردگارا! مرا چه می‌شود که وقتی نام چهار نفر اول از پنج تن را می‌برم، با اسامی آنان آرامش خاطر پیدا می‌کنم و اندوهم برطرف می‌شود، اما وقتی نام امام حسین (علیه السلام) را بر زبان جاری می‌کنم، اشکم جاری شده و ناله از جگرم بلند می‌شود؟

خداوند داستان حضرت سیدالشهداء را برای زکریا نقل کرده و فرمود:
تفسیر «کهیعص» این است؛

پس «کاف» علامت اختصاری نام کربلاست، «هاء» علامت شهادت خاندان امام حسین (علیه‌السلام)، «یاء» علامت نام یزید بوده که همان کسی است که این ستم را بر امام حسین (علیه‌السلام) روا داشته، «عین» علامت عطش و تشنگی امام (علیه‌السلام) در روز عاشورا است و «صاد» علامت صبر و بردباری سیدالشهداء (علیه‌السلام) در مواجهه با این مصائب است.

کمال الدین ص۴۲۰

نقل شده از کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@

به تو از دور سلام

السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ اَبَداً؛ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ

سلام بر تو اى اباعبداللّه و بر جان هایى که به درگاهت فرود آمدند، از جانب من سلام خدا بر تو باد همیشه تا هستم و تا شب و روز باقى است و خدا زیارت شما را آخرین زیارت از سوى من قرار ندهد

السَّلامُ عَلَى الْحُسَیْن

سلام بر حسین

و عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْن

و بر على بن الحسین

و عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْن

و بر فرزندان حسین

و عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْن

و بر یاران حسین

-------------------------------

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ السِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ

خداوندا به مقدار علمِ بی پایانت بر فاطمه و پدرش و شوهرش و فرزندانش و رازی که در او قرار داده شده، صلوات و درود بفرست

دعای ابوذر غفاری که او را در آسمان ها مشهور کرد

دعای ابوذر غفاری که او را در آسمان ها مشهور کرد

حجت‌الاسلام والمسلمین استاد فرزانه شیخ جعفر ناصری نقل میکردند که:

در ملاقاتی که با والد گرامی‌ آیت الله حاج شیخ محمد ناصری، محضر آیت‌الله العظمی ‌بهجت داشتیم، سخن از اولیای الهی به میان آمد. 
والد فرمودند: 
من از ابتدای طلبگی، به مرحوم (عارف کامل) آیت‌ الله آسید جمال گلپایگانی رحمة الله علیه نه تنها ارادت داشتم، بلکه شیفته حرکات و روش و حتی جملات این مرد الهی بودم و در نماز جماعت ایشان شرکت می‌کردم. یادم هست ایشان در قنوت نماز با صدایی آرام و پرطمأنینه این دعا را می‌خواندند:

«اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ الْأَمْنَ وَ الْإِیمَانَ بِکَ وَ التَّصْدِیقَ بِنَبِیِّکَ...».
آیت‌الله العظمی ‌بهجت فرمودند: 
بله این دعای حضرت ابوذر است. روایت دارد:
روزی جناب ابوذر غفاری خدمت رسول خدا رسید و ایشان را مشغول صحبت با دحیه کلبی دید و نشناخت و رفت در حالی که در واقع، این فرد که رسول خدا با او صحبت می‌کرد دحیه نبود، بلکه جبرائیل امین بود به‌ صورت دِحْیَه کلبی.
جبرئیل عرض کرد:
یا رسول خدا اگر اباذر به ما سلام می‌کرد، ما سلام او را جواب می‌دادیم و بعد عرض کرد: ابوذر دعایی دارد که او را در آسمان‌ها مشهور کرده، از او بخواه آن دعا را برایت بخواند...
بعد پیامبر به ابوذر فرمودند:
جبرئیل گفت تو دعایی می‌خوانی که تو را در آسمان‌ها مشهور کرده است. ابوذر آن دعا را برای آن حضرت خواند:

«اللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ الْأَمْنَ وَالْإِیمانَ، وَالتَّصْدِیقَ بِنَبِیِّکَ، وَالْعافِیَةَ مِنْ جَمِیعِ الْبَلاءِ، وَالشُّکْرَ عَلَى الْعافِیَةِ، وَالْغِنَىٰ عَنْ شِرَارِ النَّاسِ.

خدایا! از تو درخواست می کنم امنیت و ایمان به تو را، تصدیق نمودن و باور به پیامبرت را، و عافیت از همه بلاها، و شکرگزاری در برابر عافیت، و بی نیازی از مخلوقات بَدَت را (مرا از مردم بد و آزاررسان بی نیاز کن).»
 

ابوذر برای از دست دادن توفیق مکالمه با جبرئیل به قدری پشیمان شدند که چند روز نتوانستند از منزل بیرون بیایند.

منبع: (الکافی، ج‏ ۲، ص۵۸۷)

پی نوشت:

این دعا خیلی خوبه و میشه گفت یک دعای کامله که هم امنیت و ایمان از خدا مسئلت می کنیم هم شکرگزاری هم از جمیع بلایا از خدا عافیت می خواهیم و هم اینکه از شر مردم بدذات و آزاررسان که اکثر مواقع از حسادت شروع میکنن به آزار و اذیت کردن، از خدا یاری می جوییم.

سعی کنید این دعا را حفظ کرده در قنوت نمازها یا بعد از نماز یا بعد از خواندن قرآن و... هر روز چند باری بخوانید که دعا سلاح مومن است و گاها قضا و بلایایی که مقدر شده را برمیگرداند.

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهُم وَالعَن اَعدَائَهُم اَجمَعین