فضایل و مناقب خدیجه (سلام الله علیها) چگونه بوده است؟

پرسش: فضایل و مناقب خدیجه (سلام الله علیها) چگونه بوده است؟

پاسخ: حضرت خدیجه (سلام الله علیها) علاوه بر مفتخر بودن به این‌که اولین زن مسلمان باشد، کمالات و فضایل بسیار دیگری نیز داشت. مقام بسیار والای او نزد پروردگار چنان بود که خداوند به صورت ویژه بر او سلام فرستاد:

«جبرئیل نزد پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) آمد و گفت: از جانب خدا به خدیجه سلام برسان، پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: ای خدیجه، جبرئیل این‌ جا است و از طرف خدا بر تو سلام می‌فرستد، خدیجه گفت: خدا سلام است، و سلام از او است، و بر جبرئیل سلام باد».

▫️بر اساس گزارش‌های تاریخی و روایی فریقین، منزلت بی‌بدیل خدیجه (سلام الله علیها) نزد پیامبر (صلی الله علیه و آله) به اندازه‌ای بود که بعد از رحلت وی پیامبر بیشتر از هر کسی او را یاد می‌کرد و حتی احترام ویژه‌ای برای دوستانش قائل بود. عایشه می‌گوید: بر هیچ زنى مانند خدیجه حسد نورزیدم، اگر چه من او را ندیدم، ولی حسادتم برای این بود که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) زیاد از او یاد می‌کرد، هنگامی که گوسفندی قربانی می‌کرد، بخشی از آن را برای دوستان خدیجه هدیه و تحفه می‌فرستاد.

دهم رمضان سالروز رحلت بانوی بزرگ اسلام، همسر باوفا و یار و حامی رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم ، ام المومنین حضرت خدیجه علیهاالسلام تسلیت باد. 

کانال تلگرامی مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی به نشانی pasokhgoo1@

- ارسال سوالات از طریق "اپلیکیشن پاسخگو "

https://cafebazaar.ir/app/ir.pasokhgoo.app

- ارسال سوالات از طریق  "وب پاسخگو"

https://my.pasokhgoo.ir

- پاسخگویی تلفنی :  096400

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّـل فَـرَجَهُم

آنچه کمتر از علی (علیه السلام) شنیده‌ایم

آنچه کمتر از علی (علیه السلام) شنیده‌ایم

- گفتند: فردی در خانه اش به لهو و لعب و گناه و فحشا مشغول است. نگفت به این مرکز فساد حمله کنید و شلاقشان بزنید... گفت خانه و حریم شخصی خودش است. به شما ربطی ندارد با چشمان بسته وارد شد و بعد از خارج شدن از منزل دوباره چشمانش را باز کرد و گفت من چیزی ندیدم.

- وقتی مردم، بعد از قتل عثمان، با اصرار شدید و بی سابقه از او خواستند که حاکم شود گفت: "مرا رها کنید و سراغ کس دیگری روید." اینطور نبود که حکومت را حق خداداد خود بداند و تشکیل آن را تکلیف شرعی خود بشمارد ...

- اول کسی بود که با رای قاطع مردم حاکم شد. بعد از انتخاب شدن به مردم نگفت به خانه روید و مطیع باشید. گفت: "در صحنه بمانید و اظهار نظر و انتقاد کنید که من ایمن از خطا نیستم مگر اینکه خدا نگاهم دارد”.

- بارها در سخنانش انتقاد از حاکم را تکلیف شرعی مردم دانست...

- سعد ابن ابی وقاص، مشروعیت دولتش را نپذیرفت و بیعت نکرد، نه خانه را بر سرش خراب کرد، نه در خانه حبس اش کرد و نه حتی علیه او سخن گفت.

- طلحه و زبیر پیش او آمدند و از او پست و مقام خواستند، نپذیرفت. چند روز بعد مدینه را به قصد مکه و تدارک نمودن جنگ جمل (بر علیه علی) ترک کردند. علی به آن ها گفت کجا می روید؟ دروغ گفتند. علی گفت می دانم برای جنگ با من می روید. با این وجود آن ها را زندانی نکرد. زندانی سیاسی برای علی معنا نداشت.

- روز جمل، اول سپاه مقابل تیراندازی کردند و یک سرباز او را کشتند. یارانش گفتند شروع کنیم. او گفت نه و سر به آسمان بلند کرد و گفت: “اللهم اشهد” (خدایا شاهد باش). سپاه مقابل دومین تیر را انداختند و دومین سرباز او را کشتند. یاران گفتند شروع کنیم. او باز مخالفت کرد و سر به آسمان بلند کرد و گفت “اللهم اشهد”. تیر سوم را که انداختند و سومین سرباز او را که کشتند، سر به آسمان بلند کرد و گفت “خدایا شاهد باش که ما شروع نکردیم” آنگاه شمشیر کشید. ماجراجو و جنگ طلب نبود.

- بعد از جنگ جمل، بر پیکر طلحه گریست و خطاب به او گفت: “کاش بیست سال پیش از این مرده بودم و کشته ترا افتاده بر زمین و زیر آسمان نمی دیدم”. حتی حرمت سابقه جهاد دشمنش را هم نگه داشت. سپس به دیدن عایشه رفت و حالش را پرسید، سپس با ۴۰ زن مسلح روپوشیده (شبیه مردان جنگجو!) اسکورتش کرد و به وطنش برش گرداند. با زنان، حتی مجرمانی که اقدام مسلحانه علیه امنیت ملی کرده بودند، اینطور بود.

- کسانیکه با او جنگیدند را “محارب و منافق و فتنه گر” نخواند، گفت:“برادران مسلمان مایند که در حق ما ظلم کردند!”.

- در زمان خلافت تمامی خزانه داری های سرزمین پهناور اسلام را به دست ایرانیان سپرد، گفت ایرانیان قبل از اسلام هم مردمان پاک دستی بودند.

- هنگامی که خلیفه شده بود و برای سرکشی به یکی از شهرها رفته بود، مردمانی را که به دنبال اسب او با پای پیاده راه افتاده بودند و او را مشایعت می کردند، با فریاد آن ها را از این کار بر حذر داشت، گفت من هم انسانی مانند شما هستم، بروید به کار و زندگی خود برسید و فقط در برابر خدا تعظیم کنید.

- وقتی خلیفه یکی از بزرگترین امپراطوری های جهان در آن عصر بود، با یک فرد مسیحی اختلاف پیدا کرد و کار به قاضی سپرده شد. نخواست به زور حرف خود را به کرسی بنشاند. در دادگاه از این که قاضی او را محترمانه صدا کرده و بیشتر به او نگاه می کرد، خشمگین شد و گفت که من و فرد مسیحی برای تو نباید فرقی داشته باشیم، از خدا بترس و عدالت را رعایت کن... از آنجایی که علی شاهدی برای ادعای خود نداشت، قاضی به نفع مسیحی حکم داد و علی این حکم را پذیرفت.

- فردی نابینا را دید که گدایی می کند. گفت چرا به او نمی رسید و کمکش نمی کنید؟ گفتند مسیحی است. گفت آن زمان که بینا بود و برایتان کار می کرد، از دینش نمی گفتید، حالا او مسیحی شده؟ ... مقرر کرد که از بیت المال مسلمین هر ماه به او پول بدهند تا مجبور به گدایی نباشد...

علی را باید به عملکردش شناخت نه با وهن و خرافات. علی به عدلش علی بود. 
علی خود عین عدل بود.

نقل شده از کانال تلگرامی راز نهج البلاغه به نشانی raz_Nahjolbalagheh@

https://s2.uupload.ir/files/hadith963_wjt1.jpg

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّـل فَـرَجَهُم

دهم ربیع الاول سالروز ازدواج پیامبر اکرم با حضرت خدیجه مبارک

 ۱۰ ربیع الاول سالروز ازدواج پیامبر اکرم با حضرت خدیجه مبارک 

در چنین روزی رسول گرامی اسلام در بیست و پنج سالگی یعنی پانزده سال قبل از بعثت، با بانوی بزرگوار قریش حضرت خدیجه بنت خویلد ازدواج نمودند.(1)

از روایات و احادیث چنین بر می آید که حضرت خدیجه کبری علیها سلام، علاوه بر دارا بودن اموال و املاک و ثروت فراوان در عقل و کیاست نیز برتری داشتند.
افراد زیادی همچون عقبه بن ابی معیط و ابن ابی شهاب و نیز ابوجهل و ابوسفیان که ثروت بسیاری داشتند هر کدام جداگانه به خواستگاری حضرت خدیجه علیها سلام آمدند ولی ایشان نپذیرفتند و سرانجام پیشنهاد ازدواج با پیامبر خدا را قبول کردند و این ازدواج با آداب و مراسم خاصی انجام شد.

آری، ایشان از سال ها پیش در انتظار پیامبر و رسالت آن حضرت بودند. چرا که همیشه از علمای اهل کتاب علائم نبوت آن حضرت را جویا می شدند. و در همان روزی که رسول خدا در چهل سالگی به رسالت مبعوث شدند ایشان نخستین زنی بود که به دین مبین اسلام گروید. پیامبر نیز علاقه بسیاری به خدیجه علیها سلام داشتند. عایشه می گوید: کمتر اتفاق می افتاد که پیامبر از خانه بیرون برود و حضرت خدیجه را به خیر و نیکی یاد نکنند چندان که یک روز آتش حسادت در من مشتعل شد و گفتم ای رسول خدا تا کی خدیجه را یاد می کنی؟ او پیرزنی بیش نبوده! خداوند بهتر از او را به تو مرحمت کرده است.

در این هنگام رسول گرامی اسلام سخت غضبناک شدند و فرمودند: به خدا سوگند بهتر از خدیجه نصیب من نشده، او به من ایمان آورد هنگامی که مردم کافر بودند. او نبوت مرا تصدیق نمود هنگامی که مردم مرا تکذیب می کردند و اموال خود را در اختیار من می گذاشتند در وقتی که مردم مرا از خود دور می کردند. خداوند متعال از خدیجه به من فرزندانی روزی کرد و رحم تو را عقیم قرار داد.(2)

حضرت خدیجه (علیها سلام) در حدود بیست و چهار سال با پیامبر زندگی کردند و در این مدت یار و غمخوار آن حضرت بودند. آن بانوی بزرگوار ثروت هنگفت خویش را در راه رشد و تبلیغ دین اسلام به پیامبر واگذار و نقش مهمی در پیشرفت این دین آسمانی ایفا نمودند. خداوند متعال دو پسر به نام های قاسم و عبدالله و نیز چهار دختر به نام های فاطمه سلام الله علیه، ام کلثوم، زینب و رقیه به ایشان عطا فرمود.(3)

در فضیلت حضرت خدیجه سلام الله علیها همین بس که مادر بانوی بزرگوار اسلام، سیده زنان بهشت حضرت صدیقه طاهره، فاطمه الزهرا سلام الله علیها و جده معصومین است.

منابع:
1- تاریخ طبری ج ۴ ص ۵۲۲، بحار ج ۴۵ ص ۳۷۸
2- ریاحین الشریعه ج ۲ ص ۲۱۱، 
3- مجموعه زندگانی ۱۴ معصوم علیهم السلام حسین عماد زاده ص ۲۲۲

https://www.upsara.com/do.php?img=19631

نقل شده از کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّـل فَـرَجَهُم