در لیلة المبیت چه گذشت؟

﴿وَ مِنَ النّٰاسِ مَنْ یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغٰاءَ مَرْضٰاتِ اللّٰهِ﴾

هنگامى که پیغمبر (صلی الله علیه و آله) بواسطه انجمنى که از قریش براى کشتن آن حضرت فراهم شد (و از هر قبیله که در مکه بود یک تن را براى انجام این کار برگزیدند که همگان بطور دسته جمعى خونش را بریزند) مأمور شد از مکه به مدینه هجرت کند و نمی توانست در برابر آنها آشکارا از مکه بیرون رود، و خواست در پنهانى و بی خبری آنان خارج گردد، تا از شر آنها آسوده ماند.

منبع: الارشاد، شیخ مفید

طرح ریزی نقشه قتل پیغمبر (صلی الله علیه و آله) توسط شیطان انجام شد. به این صورت که در مجلس کفار قریش حاضر شد و پیشنهاد داد که از هر عشیره یک نفر برای قتل پیغمبر حاضر شود و این عده همگی با شمشیر بر محمد یورش برند و او را به قتل برسانند در این صورت قاتل او معلوم نمی شود و خون او از بین میرود. در این هنگام کفار قریش این پیشنهاد را پذیرفتند.

اما خداوند پیغمبر خود را از این تصمیم مطلع کرد و آیه ۳۰ شریفه سوره انفال را نازل فرمود:

﴿وَإِذْ یَمْکُرُ بِکَ الَّذِینَ کَفَرُوا لِیُثْبِتُوکَ أَوْ یَقْتُلُوکَ أَوْ یُخْرِجُوکَ ۚ وَیَمْکُرُونَ وَیَمْکُرُ اللَّهُ ۖ وَاللَّهُ خَیْرُ الْمَاکِرِینَ﴾
(به خاطر بیاور) هنگامی را که کافران نقشه می‌کشیدند که تو را به زندان بیفکنند، یا به قتل برسانند، و یا (از مکه) خارج سازند؛ آنها چاره می‌اندیشیدند (و نقشه می‌کشیدند)، و خداوند هم تدبیر می‌کرد؛ و خدا بهترین چاره جویان و تدبیرکنندگان است!

منبع: اعلام الوری باعلام الهدی، شیخ طبرسی

پیامبر (تنها) به أمیرالمؤمنین گزارش کار خود را داد (و جز او کسى را آگاه نکرد) و قرار بر این شد که امیرالمومنین (علیه السلام) بستر او بخوابد، بدانسان که ندانند در بستر خوابیده و گمان کنند خود پیغمبر (صلی الله علیه و آله) است و مانند هر شب در جاى خود آرمیده، پس أمیرالمؤمنین علیه السلام در آن شب جان خود را براى خداى تعالى در کف نهاد، و آن را در راه پیروى او بفروخت، و در راه پیامبر گرامیش از جان گذشت.

پس (از انجام آنچه گفته شد) آنها که براى کشتن رسول خدا (صلی الله علیه و آله) انجمن کرده بودند و همگى مسلح بودند سر رسیدند، و گرداگرد على علیه السلام پره زدند (و حلقه ‏وار او را احاطه کردند) و چشم براه سپیده دم دقیقه شمارى میکردند تا هوا روشن شود، و آشکارا او را بکشند.

چون صبح شد و ناگهان بسوى او یورش بردند، على علیه السلام برخاسته به آنها حمله ‏ور شد، آنها که (باور نداشتند آن مرد خفته على باشد، همین که) او را دیدند پراکنده شده و بازگشتند، و اندیشه شومشان درباره رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نقش بر آب شد.

و خداى سبحان در باره این جریان، و از خود گذشتگى امیر مؤمنان، این آیه از قرآن را فرو فرستاد: «و از مردم کسى است که میفروشد جان خود را در پى خوشنودى خدا، و خدا است مهربان به بندگان» (سوره بقره آیه۲۰۷).

پس على علیه السلام بجاى رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در بستر خوابید، و براى اینکه او را نشناسند با جامه خود را پیچد، (بدانسان که اگر کسى او را میدید گمان نمیکرد جز پیغمبر (صلی الله علیه و آله) باشد).

منبع: الارشاد، شیخ مفید

نقل شده از کانال تلگرامی مصباح به نشانی misbah110@

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ حَتَّی لا یَبْقَی مِنْ صَلواتکَ شَیْ‌ءٌ

وَ ارْحَمْ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ حَتَّی لا یَبْقَی مِنْ رَحْمَتِکَ شَیْ‌ءٌ
وَ بَارِکْ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ حَتَّی لا یَبْقَی مِنَ الْبَرَکَاتِ شَیْ‌ءٌ 
وَ سَلِّمْ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ حَتَّی لا یَبْقَی مِنَ السَّلامِ شَیْ‌ءٌ.

پروردگارا درود فرست بر محمد و آل محمد / تا اینکه از صلوات تو چیزی نماند

پروردگارا رحمت فرست بر محمد و آل محمد / تا اینکه از رحمت تو چیزی نماند

پروردگارا برکت فرست بر محمد و آل محمد / تا اینکه از برکات تو چیزی نماند

پروردگارا سلام فرست بر محمد و آل محمد / تا اینکه از سلام تو چیزی نماند

دهم ربیع الاول سالروز ازدواج پیامبر اکرم با حضرت خدیجه مبارک

 ۱۰ ربیع الاول سالروز ازدواج پیامبر اکرم با حضرت خدیجه مبارک 

در چنین روزی رسول گرامی اسلام در بیست و پنج سالگی یعنی پانزده سال قبل از بعثت، با بانوی بزرگوار قریش حضرت خدیجه بنت خویلد ازدواج نمودند.(1)

از روایات و احادیث چنین بر می آید که حضرت خدیجه کبری علیها سلام، علاوه بر دارا بودن اموال و املاک و ثروت فراوان در عقل و کیاست نیز برتری داشتند.
افراد زیادی همچون عقبه بن ابی معیط و ابن ابی شهاب و نیز ابوجهل و ابوسفیان که ثروت بسیاری داشتند هر کدام جداگانه به خواستگاری حضرت خدیجه علیها سلام آمدند ولی ایشان نپذیرفتند و سرانجام پیشنهاد ازدواج با پیامبر خدا را قبول کردند و این ازدواج با آداب و مراسم خاصی انجام شد.

آری، ایشان از سال ها پیش در انتظار پیامبر و رسالت آن حضرت بودند. چرا که همیشه از علمای اهل کتاب علائم نبوت آن حضرت را جویا می شدند. و در همان روزی که رسول خدا در چهل سالگی به رسالت مبعوث شدند ایشان نخستین زنی بود که به دین مبین اسلام گروید. پیامبر نیز علاقه بسیاری به خدیجه علیها سلام داشتند. عایشه می گوید: کمتر اتفاق می افتاد که پیامبر از خانه بیرون برود و حضرت خدیجه را به خیر و نیکی یاد نکنند چندان که یک روز آتش حسادت در من مشتعل شد و گفتم ای رسول خدا تا کی خدیجه را یاد می کنی؟ او پیرزنی بیش نبوده! خداوند بهتر از او را به تو مرحمت کرده است.

در این هنگام رسول گرامی اسلام سخت غضبناک شدند و فرمودند: به خدا سوگند بهتر از خدیجه نصیب من نشده، او به من ایمان آورد هنگامی که مردم کافر بودند. او نبوت مرا تصدیق نمود هنگامی که مردم مرا تکذیب می کردند و اموال خود را در اختیار من می گذاشتند در وقتی که مردم مرا از خود دور می کردند. خداوند متعال از خدیجه به من فرزندانی روزی کرد و رحم تو را عقیم قرار داد.(2)

حضرت خدیجه (علیها سلام) در حدود بیست و چهار سال با پیامبر زندگی کردند و در این مدت یار و غمخوار آن حضرت بودند. آن بانوی بزرگوار ثروت هنگفت خویش را در راه رشد و تبلیغ دین اسلام به پیامبر واگذار و نقش مهمی در پیشرفت این دین آسمانی ایفا نمودند. خداوند متعال دو پسر به نام های قاسم و عبدالله و نیز چهار دختر به نام های فاطمه سلام الله علیه، ام کلثوم، زینب و رقیه به ایشان عطا فرمود.(3)

در فضیلت حضرت خدیجه سلام الله علیها همین بس که مادر بانوی بزرگوار اسلام، سیده زنان بهشت حضرت صدیقه طاهره، فاطمه الزهرا سلام الله علیها و جده معصومین است.

منابع:
1- تاریخ طبری ج ۴ ص ۵۲۲، بحار ج ۴۵ ص ۳۷۸
2- ریاحین الشریعه ج ۲ ص ۲۱۱، 
3- مجموعه زندگانی ۱۴ معصوم علیهم السلام حسین عماد زاده ص ۲۲۲

https://www.upsara.com/do.php?img=19631

نقل شده از کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّـل فَـرَجَهُم

خرافات اول ربیع الاول

خرافات اول ربیع 

چند سالى است که در شب اول ماه ربیع الاول حرکتى در بعضى مساجد باب شده است بدین ترتیب که از حدود نیمه شب تا اذان صبح افرادى با در دست داشتن شمع پشت در مساجد مراجعه و با کوبیدن به در مساجد و خواندن اذکارى توسل جسته و حاجات خود را طلب مینمایند، البته این عمل را تا هفت مسجد ادامه می دهند،

1- آیا چنین عملی مستند روایی دارد؟

2- آیا چنین عملی (که در حال گسترش می باشد) می تواند به عنوان یک حرکت شایسته مورد تأسی دیگران قرار گیرد؟

3- در صورتی که عمل فوق از جمله خرافات و یا خدای نکرده نوعی بدعت باشد وظیفه ما (ائمه جماعات و متدینین) در این خصوص چیست؟

آیت الله خامنه ای: بسمه تعالی، عمل فوق الاشاره مستند روایی ندارد و شیوه قابل تأیید نیست. اگر چه اصل اذکار و ادعیه و طلب حاجات از خداوند متعال عمل پسندیده است، لیکن اشکال در شیوه عمل به نحو یاد شده است. آقایان علماء اعلام - دامت افاضاتهم - و مومنین - ایدهم الله تعالی - با پند و اندرز و موعظه و نصیحت از رواج چنین رفتارهایی که چه بسا ممکن است منتهی به وهن مذهب گردد، جلوگیری نمایند.

آیت الله مکارم: بسمه تعالی با توجه به اینکه این عمل در روایات معصومین (علیهم السلام) وارد نشده است انجام آن به عنوان یک عمل مستحب شرعی جایز نیست و سزاوار است ائمه محترم جماعات مردم را به سوی مراسم و توسلاتی دعوت کنند که در روایات معصومین (علیهم السلام) وارد شده است وگرنه ممکن است افراد منحرف برای وهن مذهب هر روز امر تازه ای اختراع کنند و ناآگاهان را به سوی آن دعوت کنند. همیشه موفق باشید.

آیت الله صافی گلپایگانی: بسم الله الرحمن الرحیم
1- مستند روایی بر عمل مذکور به نظر نرسیده والله العالم.
2- با عدم مستند شرعی تأیید آن معنی ندارد. والله العالم.
3- علمای اعلام باید مردم را آگاه کنند. وفقکم الله. والله العالم.

مرحوم آیت الله فاضل لنکرانی: بسمه تعالی مستند شرعی برای عمل فوق ملاحظه نشده است و لازم است مومنین از این گونه اعمال اجتناب نموده و برای قضای حوایج و برآورده شدن حاجات از طرقی که در کتب ادعیه آمده استفاده کنند.

برای برچیده شدن این خرافات پست را نشر دهید

نقل شده از کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

اَللهُمَّ بَارِک عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
خداوندا بر محمد و آل محمد برکت نازل فرما، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی، به راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.