مشاهدات انسان در حال مرگ
پنج چیز را به عنوان مشاهدات محتضر از روایات پراکنده می توان استخراج کرد.
1- یکی از چیزهایی که می بیند 《جایگاه خود در بهشت و یا جهنم برزخ》 است.
ما در چندین روایت داریم که اجمالاً در آن موقع می فهمد که جای او کجا است.
قرآن کریم در این زمینه می فرماید:
لَقَدْ کُنْتَ فِی غَفْلَةٍ مِنْ هَذا فَکَشَفنا عَنْکَ غِطَاءَکَ فَبَصَرُکَ الْیَوْمَ حَدِیدٌ.(ق: 22)
تو از این حالت غافل بودی و ما پرده را از چشمان تو کنار زدیم و امروز چشم تو کاملاً تیزبین است.
در آن لحظه مشاهدات چنان دقیق است که در روایات، از وقت جان دادن به «عند المعاینه» ـ هنگام دیدارها ـ یاد شده است؛ زیرا در آن لحظه باطن و حقیقت اعمال خود را به چشم ملکوتی می بیند.
(چهل حدیث، ص453.)
امام صادق (علیه السلام) در این زمینه به ابوبصیر فرمود:
وقتی جان مؤمن به گلوگاه رسد و هنوز فروغ حیاتش پایان نیافته و چراغ زندگی اش به کلی خاموش نشده است، منزلی را که در بهشت دارد به او نشان می دهند. از دیدن آن به هیجان می آید و می گوید: مرا به دنیا بازگردانید تا خانواده ام را از آنچه مشاهده می کنم، آگاه سازم.
در پاسخش می گویند: این کار ناشدنی است و راه بازگشت وجود ندارد.
(کافی، ج3، ص135.)
بر این اساس، هنگام مرگ، هم مؤمنان و هم بدکاران، مشاهدات و دیدنی هایی از گذشته و آینده خود دارند. این دیدنی ها برای انسان به صورت تجسم مال و فرزندان و عمل اوست که با چشم برزخی می بیند.( معاد، ص48.)
دیدنی ها و شنیدنی های هنگام مرگ، برای انسان مؤمن حال خوشی می آورد و با رضایت، جان را تسلیم فرشتگان می کند؛ زیرا او به مقام قرب الهی می رسد و در انتظار چنین روزی بوده است. از این رو، لحظه جان سپردن برای او بسیار شیرین و فرح بخش است.( تسنیم، ج5، ص571.)
نقل شده از کانال تلگرامی عالم پس از مرگ به نشانی Pas_As_Marg@
اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّـل فَـرَجَهُم