مبادا که طلب دنیا، تو را از عمل کردن براى آخرت باز بدارد

امام صادق علیه السلام:

کَم مِن طالِبٍ لِلدُّنیا لَم یُدرِکها، ومُدرِکٍ لَها قَد فارَقَها ، فَلا یَشغَلَنَّکَ طَلَبُها عَن عَمَلِکَ ، وَالتَمِسها مِن مُعطیها ومالِکِها، فَکَم مِن حَریصٍ عَلَى الدُّنیا قَد صَرَعَتهُ، وَاشتَغَلَ بما أدرَکَ مِنها عَن طَلَبِ آخِرَتِهِ ، حَتّى فَنِیَ عُمُرُهُ وأدرَکَهُ أجَلُهُ

چه بسیار دنیاطلبانى که به آن نرسیدند و چه بسیار کسانى که به دنیا رسیدند و از آن جدا شدند [و رفتند]! پس مبادا که طلب دنیا ، تو را از عمل کردن [براى آخرت] باز بدارد. و دنیا را از دهنده آن و مالکش (خداوند) بخواه. اى بسا آزمندِ به دنیا که دنیا او را به خاک افکنْد و به جهت آنچه از دنیا به دست آورْد، از طلب آخرتش بازمانْد، تا آن که عمرش سپرى شد و مرگش فرا رسید!

الکافی جلد 2 صفحه 455 

https://s8.uupload.ir/files/hadith1011_hlof.jpg

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

اَللهُمَّ بَارِک عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
خداوندا بر محمد و آل محمد برکت نازل فرما، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی، به راستی که تو ستوده شده و بزرگواری

پس مبادا که طلب دنیا، تو را از عمل کردن براى آخرت باز بدارد

امام صادق علیه السلام:

کَم مِن طالِبٍ لِلدُّنیا لَم یُدرِکها، ومُدرِکٍ لَها قَد فارَقَها ، فَلا یَشغَلَنَّکَ طَلَبُها عَن عَمَلِکَ ، وَالتَمِسها مِن مُعطیها ومالِکِها، فَکَم مِن حَریصٍ عَلَى الدُّنیا قَد صَرَعَتهُ، وَاشتَغَلَ بما أدرَکَ مِنها عَن طَلَبِ آخِرَتِهِ ، حَتّى فَنِیَ عُمُرُهُ وأدرَکَهُ أجَلُهُ

چه بسیار دنیاطلبانى که به آن نرسیدند و چه بسیار کسانى که به دنیا رسیدند و از آن جدا شدند [و رفتند]! پس مبادا که طلب دنیا ، تو را از عمل کردن [براى آخرت] باز بدارد. و دنیا را از دهنده آن و مالکش (خداوند) بخواه. اى بسا آزمندِ به دنیا که دنیا او را به خاک افکنْد و به جهت آنچه از دنیا به دست آورْد، از طلب آخرتش بازمانْد، تا آن که عمرش سپرى شد و مرگش فرا رسید!

الکافی جلد 2 صفحه 455 

https://s8.uupload.ir/files/hadith1011_hlof.jpg

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

اَللهُمَّ بَارِک عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
خداوندا بر محمد و آل محمد برکت نازل فرما، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی، به راستی که تو ستوده شده و بزرگواری

کسى که زندگى را بر این بنا نهاده که معصیت کند و در پایان عمر توبه کند

امام صادق علیه‌السلام:

کسى که زندگى را بر این بنا نهاده که معصیت کند و در پایان عمر توبه کند، در پى فریفتنِ کسى است که فریفته نمى‌شود و تلاش مى‌کند از لذّت‌هاى نقد بهره برد و به خود وعده مى‌دهد که در آینده توبه خواهد کرد، علاوه بر آن که به وعده وفا نخواهد کرد، زیرا رها شدن از رفاه و لذّت و انجام توبه، به ویژه در پیرى و ناتوانى بدن، امرى بس دشوار است؛ انسان در امان نیست که با پس انداختن توبه مرگش فرا رسد و بدون توبه از دنیا خارج شود؛ [این شخص] مانند کسى است که بدهکارى مدت‌دار بر عهدهٔ اوست و قدرت بر اداى دِین دارد، امّا همیشه آن را به تأخیر مى‌اندازد، تا زمان پرداخت فرا رسد، اما سرمایه، از دست رفته و قرض بر گردنش باقى است!!!

بحارالانوار ج۳ ص۸۳

نقل شده از کانال تلگرامی ahadisegoharbar@

https://s8.uupload.ir/files/amoozesh88_2e8n.jpg

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ السِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ

خداوندا به مقدار علمِ بی پایانت بر فاطمه و پدرش و شوهرش و فرزندانش و رازی که در او قرار داده شده، صلوات و درود بفرست

انسانها هنگام مرگ چه چیزهایی می بینند؟!

انسانها هنگام مرگ چه چیزهایی می بینند؟!

امام علی (علیه السلام) فرمود: در آخرین روز از روزهای دنیا و اولین روز از روزهای آخرت، چهره هایی برای انسان متمثل می شوند. اولین چهره ای که متمثل می شود از او می پرسد تو که هستی؟ می گوید من اموال تو هستم. به او می گوید من برای تو زحمت کشیدم، در این آخر عمری می بینی شدیداً گرفتارم تو به چه درد من می خوری؟ اموالش به او می گوید تو به اندازه یک کفن حق داری. کفنت را بردار بقیه مال تو نیست و مال بازماندگان است. از این ناامید می شود که چهره دومی برایش تمثل پیدا می کند. می پرسد تو که هستی؟ می گوید من اهل تو هستم. اهل یعنی خانواده، زن، فرزند، پدر، مادر، دوست ، آشنا، کسانی که عنوان اهل به آنها اطلاق می شود. می گوید من برای شما زحمت کشیدم. استراحت شما را به استراحت خودم ترجیح دادم الی آخر و کارهایی که برایشان انجام داده را بازگو می کند و گرفتاری خودش را مطرح می کند. اهلش به او می گویند ما تو را تا قبر همراهی می کنیم ، دفن می کنیم و بر می گردیم زیرا نمی توانیم همراهت داخل قبر بیاییم. چهره سوم که اعمالش هست تمثل پیدا می کند به او می گوید تو که هستی؟ می گوید من اعمال تو هستم. به او می گوید من نسبت به تو خیلی دل خوشی نداشتم، سخت بودی برای من حالا به چه درد من می خوری؟ اعمال می گوید من همه جا همراه تو هستم. در عالم برزخ، قبر، قیامت و...

مُرده‌ها در هنگام تشییع جنازه حرف می‌زنند؟

هنگامی که به تشییع جنازه مُرده‌ای می رویم،‌ بدانیم که روح مُرده اطراف ما در حرکت است و قدم به قدم با ما تا قبرستان می‌آید ولی ما او را نمی‌بینیم و جملاتی را می‌گوید که ما نمی‌شنویم:

رسول‌ خدا (صلی الله علیه و آله) می‌فرمایند:
وقتی که مُرده‌ را در‌ تابوت‌ حمل‌ میکنند، روحش‌ اطراف تابوت‌ به‌ پرواز‌ در میآید و پیوسته‌ ندا میدهد:
ای اهل‌ من‌! ای فرزندان‌ من‌!
دنیا با شما بازی نکند همان‌ قسمی که‌ با من‌ بازی کرد؛
مال‌ دنیا را از طریق‌ حلال‌ و غیرحلال‌ جمع‌آوری کردم‌ و سپس‌ همه‌ را برای غیر خود گذاردم‌، 
پس‌ عیش‌ و راحتی و گوارایی آن‌ مال‌ برای دیگران‌ است‌ و عواقب‌ حساب‌ و تبعات‌ آن‌ برای من‌؛
پس‌ بترسید و حذر کنید از مثل‌ آن چیزی که بر من‌ وارد شد.

بحارالانوار ج ۶ ص ۱۶۱

خوشا به حال کسی که از این کلمات عبرت بگیرد و به دنیای خود رنگ آخرت بزند.

نقل شده از کانال تلگرامی کربلا به نشانی karballa_ir@ 

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّـل فَـرَجَهُم

اگر بگویند فردا خواهی مُرد، چه می کنی؟

اگر بگویند فردا خواهی مُرد، چه می‌کنی؟

ثروت و ساختمان‌های یک شهر را به تو ببخشند آیا خوشحال می‌شوی؟

اگر تو را حاکم آن مملکت قرار دهند آیا قبول می‌کنی؟

اگر بهترین لحظات و خوش‌ترین برنامه‌ها را اجرا کنند شاد می‌شوی؟

اگر بهترین غذا و خوردنی‌ها را برایت آماده کنند می‌خوری؟

اگر بهترین فیلم و موسیقی را بیاورند گوش می‌دهی؟

اگر بهترین سیما و چهره را به تو عطا کنند در آینه به آن می‌نگری؟

گمان کن مُرده ای، اهل و فرزندان بر تو گریه می‌کنند.

گمان کن در غسالخانه مُرده شور تو را غسل می‌دهد.

گمان کن بر تو سدر و کافور می‌ریزند و تو را خوشبو می‌کنند.

گمان کن لباس‌های تنت را کنده و کفن سفید بر تو انداخته‌اند.

گمان کن تو را در تابوت گذاشته و چهار طرف آن را گرفته و به سوی قبرستان می‌برند.

گمان کن امام بر تو نماز میت می‌خواند و آخرین تکبیرات را ادا می‌کند.

گمان کن تو را در قبر گذاشته و خشت بر دروازه آن می‌گذارند.

گمان کن بر تو خاک می‌ریزند.

گمان کن اینک در قبر تنها و بی‌کس در تاریکی آن مکان دراز کشیده‌ای.

گمان کن اینک نکیر و منکر از تو سؤال می‌کنند.

یقین کن که این سلسله کارها و عملیات را روزی تجربه خواهی کرد همان گونه که دوستان تو جلوتر از تو و پادشاهان و قدرتمندان تجربه کردند و ما هر روز به این اصل مکتوب نزدیکتر می‌شویم.

قدم به قدم، سال به سال، ماه به ماه، هفته به هفته، ساعت به ساعت و ثانیه به ثانیه به مرگ نزدیکتر می شویم.

﴿قُل إِنَّ ٱلمَوتَ ٱلَّذِی تَفِرُّونَ مِنهُ فَإِنَّهُۥ مُلَٰقِیکُم﴾

 (سوره جمعة: 8)

نقل شده از کانال تلگرامی عالم پس از مرگ به نشانی Pas_As_Marg@

آنگاه که مرگ فرا رسد، گوید:
پروردگارا! مرا بازگردان تا کارهایی که ترک کردم را به جا آورم
اما به او گفته شود: هرگز!

(سوره مبارکه مومنون آیه ۹۹_۱۰۰)

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ السِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ

خداوندا به مقدار علمِ بی پایانت بر فاطمه و پدرش و شوهرش و فرزندانش و رازی که در او قرار داده شده، صلوات و درود بفرست