یهود در دربار قاجار؛ از دشمنی با امیرکبیر تا دوستی با میرزا آقاخان نوری

 یهود در دربار قاجار؛ از دشمنی با امیرکبیر تا دوستی با میرزا آقاخان نوری

1- قتل میرزا تقی‌خان امیرکبیر به دستور ناصرالدین‌شاه قاجار و تحت دسیسهٔ برخی اشخاص ذی‌نفوذ از جمله مهدعلیا مادر شاه، از جمله حوادث تلخ و تکان‌دهندهٔ دوران قاجار است.

2- این رویداد، آن‌گاه اهمیت بیشتری پیدا می‌کند که بدانیم هم ناصرالدین‌شاه تحت نفوذ اسرارآمیز پزشک یهودی خود یاکوب ادوارد پولاک و پس از او دکتر «ژوزف دزیره تولوزان» بود و هم مهدعلیا تحت تأثیر حکیم یحزقل معروف به «حق‌نظر» طبیب یهودی مخصوص و مورد علاقهٔ خود قرار داشت!

3- حضور و نفوذ حکیم یحزقل در دربار قاجار، چه زمان محمدشاه و چه ناصرالدین‌شاه آن‌چنان بود که محافل یهودی از او به‌عنوان «مُردخای» دربار قاجار یاد کرده و او را معادل مردخای در دربار خشایارشا دانسته‌اند.

4- امیرکبیر توانسته بود فتنهٔ ماسونی – صهیونی باب را خاموش سازد؛ فتنه و توطئه‌ای که عوامل و محافل یهودی برای برهم زدن ثبات سیاسی، ساختار اجتماعی و هویت فرهنگی مردم ایران طراحی کرده بودند.

5- با حذف امیرکبیر از صحنهٔ قدرت و سیاست ایران، میرزا آقاخان نوری به‌ جای او صدراعظم ایران شد. در دوران او نه فقط حضور و نفوذ بیگانگان در سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی کشور افزایش یافت، بلکه شیرازهٔ امنیتی که امیرکبیر برپا و برقرار ساخته بود از هم گسست و اوضاع مملکت دچار بی‌نظمی و هرج و مرج گردید.

6- عوامل یهودی و بیگانه و عناصر وابستهٔ انگلیسی، ماسونی و صهیونی در این زمان برای تضعیف ایران، علاوه بر ایجاد فتنه و نیز دامن‌زدن به هرج و مرج به‌وسیلهٔ عوامل داخلی خود، از جمله میرزا آقاخان نوری و درباریان بی‌کفایت، زمینهٔ جداسازی افغانستان از ایران را فراهم و سپس آن را عملی کردند.

اندیشکدهٔ مطالعات یهود نشانی تلگرام jscenter@

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَلی جَمیعِ الاَنْبیاءِ وَ الْمُرْسَلِینَ وَ عَجِّل فَرَجَهُم