چرا به حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) لقب معصومه داده‌اند، آیا آن حضرت معصوم است؟

چرا به حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) لقب معصومه داده‌اند، آیا آن حضرت معصوم است؟

نام حضرت معصومه، فاطمه است. در کتاب های روایی و تاریخی نیز، از آن حضرت با عنوان فاطمه بنت موسى بن جعفر (علیه السلام) یاد شده است، [۱]امّا صدها سال است که آن حضرت با این لقب مشهور هستند، [۲] و این لقب نزد ایرانیان تبدیل به اسم برای ایشان شده است.
حضرت معصومه (سلام الله علیها)، معصوم به معنایی که در مورد پیامبران و امامان به کار می رود، نبوده است.

معصوم کسی است که به لطف خدا از هرگونه آلودگی به گناه و کارهای زشت و ناشایست و پلید امتناع کند، آنهم نه به گونه جبری، بلکه در حالی که توان انجام آنها را داشته باشد، نیز از هرگونه اشتباه و خطایی به دور است.
حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) در این خصوص می فرماید: "المعصوم؛ هو الممتنع بالله من جمیع المحارم. و قد قال الله تبارک و تعالی: و من یعتصم بالله فقد هدی الی صراط مستقیم؛ معصوم کسی است که توسط خدا از همه گناهان حفظ می شود و خداوند در این باره فرمود: هر آن که به حفظ الاهی بپیوندد، به یقین به راه راست هدایت شد [۳] 

اما ایشان دارای طهارت روح و کمالات معنوی بالایی بودند، به گونه ای که به زائرانش وعده بهشت داده شده است. [۴]

 لازم به ذکر است که عصمت امر نسبی است. با توجه به روایاتی که در شأن و منزلت حضرت معصومه وارد شده است، [۵] می توان مرتبه ای از عصمت – نه در حد ائمه- برای ایشان قائل شد. این مسئله در حق چنین بانویی بعید به نظر نمی رسد؛ چرا که این حد از عصمت به معنای دوری از گناه در زندگی عالمان بزرگ نیز فراوان مشاهده می شود.

منابع:
۱- شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج ‏۲، ص ۲۶۷، نشر جهان، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۸ ق.
۲- ر. ک: مجلسی، بحار الانوار، ج ۱۰۶، ص ۱۶۸.
۳- شیخ صدوق، معانی الاخبار، ص ۱۳۲، انتشارات جامعه مدرسین قم، ۱۳۶۱ هـ ش.
۴- عاملى، شیخ حر، وسائل‏ الشیعة، ج ۱۴، ص ۵۷۶، ح ۹۴، مؤسسه آل البیت علیهم‏السلام، قم، ۱۴۰۹ هجرى قمر.
۵- ر. ک: حر عاملی، وسائل الشیعة، ج ۱۴، ص ۵۷۶، ح۱۹۸۵۰ و ۱۹۸۵۱

https://imgurl.ir/uploads/f951571_mazhabi8.jpg

 شفاعت شیعیان توسط حضرت معصومه سلام الله علیها

از حضرت صادق علیه السلام روایت است که فرمودند:

آگاه باشید که برای امیرالمؤمنین علیه السلام، حرمی است و آن حرم، کوفه است. آگاه باشید که قم ، کوفه کوچک است. آگاه باشید که از هشت در بهشت، سه در آن به قم باز می‌شود. بانویی از فرزندان من در قم از دنیا می‌رود که اسمش فاطمه بنت موسى علیهماالسلام است و به شفاعت او همه شیعیان من وارد بهشت می‌شوند.

مجالس المومنین: ج ۱، ص ۸۳
بحار الانوار: ج۶۰ ، ص۲۲۸

«یَا فَاطِمَةُ اشفَعِی لَنَا فِی الجَنَّة.»

«اَللّٰهُـمَّ عَـجِّـل لِـوَلـیِّـکَ الفَــرَج»

نقل شده از کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَلی جَمیعِ الاَنْبیاءِ وَ الْمُرْسَلِینَ وَ عَجِّل فَرَجَهُم

ولادت حضرت معصومه علیها السلام

ولادت حضرت معصومه علیها السلام

در این روز در سال 173 هـ دخت گرامی موسی بن جعفر علیه السلام، حضرت فاطمه معصومه علیها السلام به دنیا آمده است. (1)

پدر بزرگوار آن حضرت امام موسی بن جعفر علیه السلام، و مادر مکرّمه ی آن حضرت جناب نجمه علیها السلام مادر امام رضا علیه السلام است.

نام مبارکش فاطمه، لقب آن حضرت معصومه و در خانواده ی امام هفتم علیه السلام حضرت معصومه علیها السلام را «فاطمه کبری» می خواندند. (2)

شیخ صدوق از سعد بن سعد روایت کرده است که از امام رضا علیه السلام درباره ی فاطمه دختر موسی بن جعفر علیهم السلام سؤال نمودم.

امام رضا علیه السلام فرمودند :

«هر کس او را زیارت کند بهشت برای اوست». (3) در روایتی دیگر امام رضا علیه السلام می فرمایند :

«هر کس معصومه را در قم زیارت کند مانند کسی است که من را زیارت کرده است». (4) در روایت دیگری فرمودند :

«هر کس او را در حالی که شناخت به حقّش دارد زیارت کند بهشت بر او واجب می شود». (5)

در روایت دیگر جواد علیه السلام می فرمایند :

«هر کس عمّه ام را در قم زیارت کند بهشت برای اوست». (6)

منابع :

1. زندگانی حضرت معصومه علیها اسلام و تاریخ قم : ص 34. و ... .
2. حیاة الست علیها السلام : ص 11. بحار الأنوار : ج 48، ص 288، 303.
3. عیون اخبار الرضا علیه السلام : ج 1، ص 299. و ... .
4. ناسخ التواریخ : ج 3، ص 68. و ... .
5. بحار الأنوار : ج 48، ص 317، ج 99، ص 266. و ... .
6. کامل الزیارات : ص 536. و ... .

اللهم العن هارون و مامون

اللهم عجّل لولیّک الفرج بحق فاطمة المعصومه

https://imgurl.ir/uploads/f951571_mazhabi8.jpg

شفاعت شیعیان توسط حضرت معصومه سلام الله علیها

از حضرت صادق علیه السلام روایت است که فرمودند:

آگاه باشید که برای امیرالمؤمنین علیه السلام، حرمی است و آن حرم، کوفه است. آگاه باشید که قم ، کوفه کوچک است. آگاه باشید که از هشت در بهشت، سه در آن به قم باز می‌شود. بانویی از فرزندان من در قم از دنیا می‌رود که اسمش فاطمه بنت موسى علیهماالسلام است و به شفاعت او همه شیعیان من وارد بهشت می‌شوند.

مجالس المومنین: ج ۱، ص ۸۳
بحار الانوار: ج۶۰ ، ص۲۲۸

«یَا فَاطِمَةُ اشفَعِی لَنَا فِی الجَنَّة.»

نقل شده از کانال تلگرام ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهُم وَالعَن اَعدائَهُم اَجمَعین

امتلاء علت ایجاد امتلاء نشانه ها و انواع امتلاء

 امتلاء

اگر مقدار خون در بدن افزایش یابد یا یکی از اخلاط بدن زیاد‌تر از حالت طبیعی باشد این وضعیت امتلاء نامیده می‌شود. برطرف کردن امتلاء و دفع مواد زائد بدن راه‌های متعددی دارد که روزه، مسهل، حجامت و فصد طبق تجویز طبیب موثر است.

- علت ایجاد امتلاء:

پرخوری، ترتیب بد در خوردن مثلا خوردن همزمان غذای غلیظ و لطیف، زیاد حمام رفتن مخصوصا قبل و بعد از غذا، ترک ورزش، ضعف قوه هاضمه، ضعف قوه دافعه (نیروی دفع کننده فضولات)، ضعف قوه ماسکه (نیروی نگه دارنده) و تنگی مجاری است.

- انواع امتلاء:

۱_ امتلاء کمی (پرخوری): وقتی میزان مصرف مواد غذایی بیش از نیاز بدن باشد و راه‌های طبیعی دفع جوابگو نبوده و مواد زائد در بدن تجمع یابند.

نشانه های آن: سنگینی، کسالت، بی اشتهایی، سرخ شدن چهره، خون دماغ، بزرگی نبض، ادرار غلیظ و رنگین، علائم غلبه دم.

۲_ امتلاء کیفی (اغذیه بد و مسموم): پرخوری نمی‌کنند ولی مواد غذایی بی‌کیفیت مصرف می‌کنند مثل ساندویچ، پیتزا، نوشابه، گوشت گاو، مواد مخدر و... بدن مسموم شده از نظر کیفی اخلاط تباه شده‌ و این افراد مستعد بیماریهای عفونی هستند.

نشانه های آن: سنگینی، کسالت، خارش و سوزش، بوی بد ادرار و عرق، نبض ضعیف، احساس سرما در اندام انتهایی، اختلال خواب، غلظت و تیرگی و بوی تعفن خون.

در هر دو نوع امتلاء باید سنگینی و کسالت باشد اگر این دو نبود غلبه دم و سوداست.

- پیشگیری‌ از امتلا: اکتفا به دو وعده غذا در شبانه روز طبق آیه ۶۲ سوره مریم و طبق دستور امام علی (علیه السلام)، با حالت گرسنگی غذا خوردن و قبل از سیری دست از غذا کشیدن

نقل شده از کانال تلگرام ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

اَللهُمَّ بَارِک عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
خداوندا بر محمد و آل محمد برکت نازل فرما، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی، به راستی که تو ستوده شده و بزرگواری

ایام قمر در عقرب سال ۱۴۰۳هجری شمسی

ایام قمر در عقرب سال ۱۴۰۳هجری شمسی

ماه در ایامی خاص با توجه به حرکتش نسبت به زمین، آثاری وضعی بر روی زمین می گذارد آثاری که سبب جزر و مد آب دریا و اقیانوس ها و همچنین تاثیراتی بر جسم انسان می شود. در روایات از اقدام برای انعقاد نطفه و هر کار مهمی در این ایام به صورت جدی نهی شده است.

کسی که سفر کند و یا ازدواج نماید در حالی که قمر در عقرب باشد خوشی و خوبی نمی بیند.

در ایامی که قمر در عقرب می‌شود چه اقداماتی کراهت دارد؟

در کتاب‌های فقهی وقتی قمر در عقرب است، دست کم چند مورد مکروه (نه حرام) دانسته شده است. یکی عقد نکاح، دوم اقدام برای بچه‌دار شدن (انعقاد نطفه) و دیگری سفر.

از نظر سایر دانشمندان اسلامی و منجمان هم بهتر است در این ایام از شروع یا انجام اقدامات اساسی زندگی خودداری شود:

خواندن عقد ازدواج
مسافرت
اقدام برای بچه دار شدن (انعقاد نطفه)
افتتاح کار و کسب و تجارت
حجامت
تعیین و تغییر نام
گذاشتن سنگ بنای کار‌های مهم

و بطور کلی انجام هر یک از کار‌های اساسی زندگی.

قمر در عقرب در روایات

…. مُحَمَّدِ بْنِ حُمْرَانَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ الإمام الصادق ( علیه السلام ) قَالَ : ” مَنْ سَافَرَ أَوْ تَزَوَّجَ وَ الْقَمَرُ فِی الْعَقْرَبِ لَمْ یَرَ الْحُسْنَى “

کافی ج۸،ص۲۷۵/المحاسن ج۲،ص۳۴۷/ من لایحضره الفقیه ج۲، ص۲۶۷/الوافی ج۱۲، ص۳۵۴/ وسائل الشیعه ج ۱۱، ص ۳۶۷/بحارالانوار، ج ۱۰۰ ص۲۶۸.

امام صادق (علیه السلام): کسی که سفر کند و یا ازدواج نماید در حالی که قمر در عقرب باشد خوشی و خوبی نمی بیند.

https://imgurl.ir/uploads/h29089_iran59.jpg

نقل شده از کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ حَتَّی لا یَبْقَی مِنْ صَلَوَاتِکَ شَیْ‌ءٌ،

پروردگارا درود فرست بر محمد و آل محمد / تا اینکه از صلوات تو چیزی نماند

وَ ارْحَمْ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ حَتَّی لا یَبْقَی مِنْ رَحْمَتِکَ شَیْ‌ءٌ،

پروردگارا رحمت فرست بر محمد و آل محمد / تا اینکه از رحمت تو چیزی نماند

وَ بَارِکْ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ حَتَّی لا یَبْقَی مِنْ بَرَکَاتِکَ شَیْ‌ءٌ،

پروردگارا برکت فرست بر محمد و آل محمد / تا اینکه از برکات تو چیزی نماند

وَ سَلِّمْ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ حَتَّی لا یَبْقَی مِنْ سَلامِکَ شَیْ‌ء

پروردگارا سلام فرست بر محمد و آل محمد / تا اینکه از سلام تو چیزی نماند

فرامین حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام در روز اول محرم

فرامین حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام در روز اول محرم 

عَنِ الرَّیَّانِ بْنِ شَبِیبٍ قَالَ:‏ دَخَلْتُ عَلَى الرِّضَا علیه السلام فِی أَوَّلِ یَوْمٍ مِنَ الْمُحَرَّمِ فَقَالَ لِی: 

ریّان بن شبیب گفت: روز اوّل محرّم نزد حضرت رضا علیه السّلام رفتم. حضرت به من فرمود:

 
1) یَا ابْنَ شَبِیبٍ! إِنْ‏ کُنْتَ‏ بَاکِیاً لِشَیْ‏ءٍ فَابْکِ لِلْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام فَإِنَّهُ ذُبِحَ کَمَا یُذْبَحُ الْکَبْشُ وَ قُتِلَ مَعَهُ مِنْ أَهْلِ بَیْتِهِ ثَمَانِیَةَ عَشَرَ رَجُلاً مَا لَهُمْ فِی الْأَرْضِ شَبِیهُونَ. یَا ابْنَ شَبِیبٍ! إِنْ بَکَیْتَ عَلَى الْحُسَیْنِ علیه السلام حَتَّى تَصِیرَ دُمُوعُکَ عَلَى خَدَّیْکَ، غَفَرَ اللَّهُ لَکَ کُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتَهُ، صَغِیراً کَانَ أَوْ کَبِیراً، قَلِیلاً کَانَ أَوْ کَثِیراً.

اى ابن شبیب! اگر می خواهى برای چیزی گریه کنى، بر حسین بن على ابن ابی طالب علیهما السّلام گریه کن، زیرا او را همچون گوسفند ذبح کردند و هجده نفر از بستگانش را که روى زمین نظیر نداشتند، شهید کردند. اى ابن شبیب! اگر بر حسین بن علی علیه السلام گریه کنى به گونه‏ اى که اشک هایت بر گونه ‏هایت جارى شود، خداوند هر گناهى را که مرتکب شده باشى، چه گناه صغیره و چه گناه کبیره، چه گناه کم و چه گناه زیاد، خواهد بخشید. 
 

2) یَا ابْنَ شَبِیبٍ! إِنْ سَرَّکَ أَنْ تَلْقَى اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا ذَنْبَ عَلَیْکَ فَزُرِ الْحُسَیْنَ علیه السلام.

اى ابن شبیب! اگر دوست دارى پاک و بدون گناه به ملاقات خدا بروى، حسین بن علی علیه السلام را زیارت کن.
 

3) یَا ابْنَ شَبِیبٍ! إِنْ سَرَّکَ أَنْ تَسْکُنَ الْغُرَفَ الْمَبْنِیَّةَ فِی الْجَنَّةِ مَعَ النَّبِیِّ وَ آلِهِ صلّی الله علیه و آله فَالْعَنْ قَتَلَةَ الْحُسَیْنِ.

اى ابن شبیب! اگر دوست دارى با پیامبر اکرم و آل او صلوات الله علیهم در غرفه‏ هاى بهشت همراه باشى، قاتلان حسین بن علی علیه السلام را لعنت کن.
 

4) یَا ابْنَ شَبِیبٍ! إِنْ سَرَّکَ أَنْ تَکُونَ لَکَ مِنَ الثَّوَابِ مِثْلَ مَا لِمَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَقُلْ مَتَى مَا ذَکَرْتَهُ:‏ «یا لَیْتَنِی کُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیماً».

اى ابن شبیب! اگر دوست دارى ثوابى مانند ثواب کسانى که همراه حسین بن علىّ علیهما السّلام شهید شدند داشته باشى، هر گاه به یاد او افتادى بگو: «یا لَیْتَنِی کُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیماً» (اى کاش با آنان ‏بودم و به فوز عظیم می رسیدم).
 

5) یَا ابْنَ شَبِیبٍ! إِنْ سَرَّکَ أَنْ تَکُونَ مَعَنَا فِی الدَّرَجَاتِ الْعُلَى مِنَ الْجِنَانِ فَاحْزَنْ لِحُزْنِنَا وَ افْرَحْ لِفَرَحِنَا وَ عَلَیْکَ بِوِلَایَتِنَا فَلَوْ أَنَّ رَجُلًا تَوَلَّى حَجَراً لَحَشَرَهُ اللَّهُ مَعَهُ یَوْمَ الْقِیَامَة. 

اى ابن شبیب! اگر دوست دارى با ما در درجات عالى بهشت همراه باشى، در اندوه ما اندوهگین و در خوشحالى ما، خوشحال باش، و بر تو باد به ولایت ما، زیرا اگر کسى سنگى را دوست داشته باشد، خداوند در روز قیامت او را با آن سنگ محشور خواهد کرد.

(امالی صدوق، ص129-130)

نقل شده از کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@

به تو از دور سلام

السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ اَبَداً؛ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ

سلام بر تو اى اباعبداللّه و بر جان هایى که به درگاهت فرود آمدند، از جانب من سلام خدا بر تو باد همیشه تا هستم و تا شب و روز باقى است و خدا زیارت شما را آخرین زیارت از سوى من قرار ندهد

السَّلامُ عَلَى الْحُسَیْن

سلام بر حسین

و عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْن

و بر على بن الحسین

و عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْن

و بر فرزندان حسین

و عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْن

و بر یاران حسین