هشت نصیحت امام حسن مجتبی علیه السلام

هشت نصیحت امام حسن مجتبی علیه السلام:

1- بخشش آن است که اما و اگری پیش از آن نباشد و منت گذاری درپی آن نیاید.

2- بخشندگی پیش از درخواست از بزرگ‏ترین بزرگواری‏‌هاست.

3- گناه را با کیفر مداوا مکن و در میان آن دو، راهی برای عذر خواهی بگذار.

4- شوخی هیبت را می‏‌بلعد.

5- انسان ساکت بر هیبت و وقار خود می‌‏افزاید.

6- آن کس که از او چیزی بخواهند، آزاد است تا آن زمان که وعده دهد. و برده است، تا آن زمان که به وعده عمل کند.

7- فرصت زودگذر است. و به کندی و سختی دوباره به دست می‏‌آید.

8- نعمت‏ها تا زمانی که هستند ناشناخته‌‏اند و هنگامی که رخت بربستند، شناخته می‏‌شوند.

منبع: معانی‌الأخبار، ص۲۵۷، ح۲

نقل شده از کانال تلگرامی عالم پس از مرگ به نشانی Pas_As_Marg@

اینفوگرافیک از ahlolbait.com

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ السِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ

خداوندا به مقدار علمِ بی پایانت بر فاطمه و پدرش و شوهرش و فرزندانش و رازی که در او قرار داده شده، صلوات و درود بفرست

مکارم اخلاق ده چیز است

امام حسن مجتبی علیه السلام‌ فرمود:
مکارم اخلاق ده چیز است:
 ۱- راستگویی
۲- نومیدى راستین از غیر خدا
۳- بخشش به نیازمندان
۴- خوش خلقى
۵- پاداش در برابر خدمات دیگران
۶- پیوند و رفت و آمد با خویشاوندان
۷- حمایت از همسایه
۸- توجه به حقوق دوستان 
۹- مهمان نوازى 
۱۰- و مهمترین اینها شرم و حیاء است.

منبع: تاریخ یعقوبى، ج۲، ص۲۱۵

امام حسین علیه السلام : 

اى فرزندآدم! اندیشه کن و بگو: کجایند پادشاهان جهان و صاحبان دنیا که آن را آباد کردند و نهرها کندند و درختان را کاشتند و شهرها را بنا کردند و بعد با ناخرسندى از آنها جدا شدند. 

منبع: ارشاد القلوب، ج 1، ص 29

نقل شده از کانال تلگرامی درمان با آیه های نورالــہــے به نشانی shamimerezvan@

آثار شوم بعضى از رذائل اخلاقى 

 امام حسن مجتبى  علیه ‌السلام فرمودند:
«سه چیز مردم را به هلاکت مى رساند:

1- تکبر
2- حرص و آز
3- حسد

- پس خودبینى و تکبر، دین انسان را از بین مى برد، همانطورى که شیطان تکبر کرد و دینش نابود شد و منفور گردید.

- حرص و آز دشمن شخصیت هر فرد است همانطور که آدم ابوالبشر (بواسطه حرصى که در وى به وجود آمد) از بهشت رانده شد.

- حسد (آرزوى نابودی نعمت از دیگران) راهبر بدبختیها و تیره روزیها است، بواسطه حسد قابیل، هابیل را کشت.»

منبع: الروائع المختارة، سید مصطفى موسوى، ص۱۱۶

نقل شده از کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@

اینفوگرافیک از ahlolbait.com

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ السِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ

خداوندا به مقدار علمِ بی پایانت بر فاطمه و پدرش و شوهرش و فرزندانش و رازی که در او قرار داده شده، صلوات و درود بفرست

شناخت نامه امام حسن مجتبی علیه السلام

‌شناخت نامه امام حسن مجتبی علیه السلام

- نام مبارک: حسن علیه السلام
- لقب معروف: مجتبی علیه السلام
- کنیه شریف: ابو محمد علیه السلام
- نام پدر: امیرالمومنین علی علیه السلام
- نام مادر: صدیقه طاهره فاطمه زهرا علیها السلام
- محل ولادت: مدینه منوره
- تاریخ ولادت: 15 ماه مبارک رمضان سال 3 هجرت
- محل شهادت: مدینه منوره
- تاریخ شهادت: 28 ماه صفر سال 50 هجری
- علت شهادت: مسمومیت به زهر
- محل دفن:مدینه منوره (قبرستان بقیع)
- نام قاتل: جعده همسرش دختر اشعث بن قیس «لعنه الله علیهما»
- مدت امامت: نُه سال و شش ماه
- مدت عمر: 47 سال و نه ماه و هفت روز
- دوران زندگی در سه بخش: عصر پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم حدود 8 سال. ملازمت با پدر «حدود 37 سال» عصر امامت «10 سال»
- تعدای از القاب آن حضرت: ولی، زکی، سید، کریم اهل بیت، طیب، برّ، عالم، حجه، سبط اکبر، شبل، وزیر، تقی، طور، سینین، مجتبی، مظلوم، غریب، مسموم، احسان، زاهد، رضی، شریف، علم، مطیع، حسن
- کنیه معروف: ابومحمد

نقل شده از کانال تلگرامی کربلا به نشانی karballa_ir@

سالروز میلاد مسعود سید جوانان اهل بهشت، امام حسن مجتبی علیه السلام را تبریک و تهنیت عرض می کنم و ان شاءالله لطف و یاری این امام بزرگوار در دنیا و آخرت شامل حالمان شود و در روز قیامت از شفاعتش بهره مند شویم. آمین یا رب العالمین

اینفوگرافیک از ahlolbait.com

چرا به امام حسن مجتبی (علیه السلام) کریم اهل بیت می‌گویند؟

سوال : چرا به امام حسن مجتبی (علیه السلام) کریم اهل بیت می‌گویند؟

پاسخ : امام حسن مجتبی (علیه السلام) نسبت به دردمندان و تیره بختان جامعه بسیار دلسوز بود و با خرابه ‌نشینان دردمند و اقشار مستضعف و کم درآمد، همراه و همنشین می‌شد. درد دل آنها را با جان و دل می‌شنید و به آن ترتیب اثر می‌داد و در این حرکت انسان ‌دوستانه جز خداوند را مدنظر نداشت. هیچ فقیر و مسکینی از در خانه امام حسن مجتبی (علیه السلام) ناامید برنمی گشت و حتی خود ایشان به سراغ فقرا می‌ رفت و آنها را به منزل دعوت می ‌کرد و به آنها غذا و لباس می‌داد.
آن حضرت در طول عمر خود دو بار تمام اموال و دارایی خود را در راه خدا خرج کردند و سه بار نیز ثروت خود را به دو نیم تقسیم کردند و نصف آن را در راه خدا به فقرا بخشیدند.
وقتی از خود امام حسن (علیه السلام) پرسیدند، چرا هرگز سائلی را ناامید برنمی‌گردانید؟ فرمودند:

«من هم سائل درگاه خداوند هستم و می‌خواهم که خدا مرا محروم نسازد و شرم دارم که با چنین امیدی سائلان را ناامید کنم. خداوندی که عنایتش را به من ارزانی می‌دارد، می‌خواهد که من هم به مردم کمک کنم».
به خاطر این بخشندگی‌ها و کارهای نیکی که از سوی امام حسن مجتبی (علیه السلام) در مسیر خیر، احسان و کمک به طبقات درمانده و نیازمند انجام می‌گرفت آن حضرت را کریم اهل بیت لقب داده اند.
منابع

شیخ عباس قمی، منتهی الآمال، انتشارات هجرت، چاپ هشتم، ۱۳۷۴، قم، ج۱، ص ۴۱۷ 

نقل شده از کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@

اینفوگرافیک از ahlolbait.com

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

اَللهُمَّ بَارِک عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
خداوندا بر محمد و آل محمد برکت نازل فرما، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی، به راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.

مراسم نامگذاری حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام و عقیقه کردن برای وجود مقدس ایشان

مراسم نامگذاری حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام و عقیقه کردن برای وجود مقدس ایشان

امام سجاد زین العابدین (علیه السلام) می فرماید: 

چون حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام) اولین نوزاد خود را به دنیا آورد، از همسرش امام علی (علیه السلام) درخواست نمود تا نامی مناسب برای نوزادشان انتخاب نماید. 
امام علی (علیه السلام) فرمود: من در این امر هرگز بر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) سبقت نخواهم گرفت. 

هنگامی که حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) وارد منزل شد، قنداقه نوزاد را که در پارچه ای زردرنگ پیچیده شده بود، تحویل حضرتش دادند. همین که چشم رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به قنداقه نوزاد افتاد، فرمود: مگر نگفته‌ام نوزاد را در پارچه زرد نپیچید؛ و سپس پارچه زرد را باز نمود و نوزاد را در پارچه ای سفید قرار داد. بعد از آن خطاب به پدر نوزاد - امام علی علیه السلام - کرد، و فرمود: آیا اسمی برایش تعیین کرده اید؟ 

حضرت علی (علیه السلام) اظهار داشت: یا رسول الله! ما بر شما سبقت نخواهیم گرفت، و حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) فرمود: و من نیز بر پروردگارم سبقت نمی گیرم. 

در همین بین خداوند متعال توسط جبرئیل علیه السلام وحی فرستاد: ای محمد! چون علی بن ابی طالب برای تو همانند هارون برای موسی است؛ پس اسم این نوزاد را همنام فرزند هارون قرار ده. 
حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) پرسید: فرزند هارون چه نام داشته است؟ جبرئیل علیه السلام پاسخ داد: شبر. حضرت رسول اظهار داشت: زبان من عربی است و زبان هارون عبری بوده است، جبرئیل پاسخ داد، نام او را حسن بگذارید. 

و آن گاه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در گوش راست نوزاد اذان؛ و در گوش چپ اقامه گفت و سپس فرمود: خداوندا! این نوزاد را از تمام آفات و شرور شیطان رجیم در پناه تو قرار می دهم (۱). 

و بعد از آن دستور داد: تا برای سلامتی و بیمه شدن نوزاد از بلاها و حوادث، گوسفندی برایش عقیقه کنند؛ و در بین بیچارگان و فقراء تقسیم نمایند. و همچنین امر فرمود تا موهای سر نوزاد را تراشیده و هم وزن آن نقره تهیه کنند و به عنوان صدقه به تهیدستان دهند (۲).

منابع؛

(۱) بحارالأنوار:ج۴۳، ص۲۳۸، ح۳، به نقل از أمالی صدوق و علل الشرایع، احقاقالحق: ج۱۱، ص۴- ۹

 (۲)بحارالأنوار:ج۴۳، ص۲۵۷، ح۲۹، به نقل از اصول کافی.

نقل شده از کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@

اینفوگرافیک از aholbait.com

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّـل فَـرَجَهُم