حضرت علی (علیه السلام) از جنگ صفین بر می گشت، به قبرستان پشت دروازه کوفه رسید. خطاب به مردگان کرد و فرمود:
ای خفتگان در دیار وحشت انگیز و محله های خاکی، بی آب و گیاه و گورهای تاریک...!
ای خاک نشینان، ای غریبان، ای تنهایان، و ای وحشت زدگان!
..شما پیشرو ما هستید و ما در پی شما روانیم و به همین زودی به شما خواهیم رسید.
اگر از خبرهای دنیا بپرسید، به شما می گویم:
در خانه هایتان دیگران نشسته اند و همسرانتان با دیگران ازدواج کرده اند و اموالتان بین ورثه تقسیم شده، این خبری است که ما داریم.
اکنون شما از آن دنیا بگویید، شما چه خبر دارید؟
آنگاه به اصحاب رو کرد و فرمود:
اگر این مردگان اجازه سخن گفتن داشتند، به شما می گفتند: بهترین توشه در سفر آخرت پرهیزگاری است...
منابع: بحار ج 32، ص 619، و ج 82، ص 180.
نقل شده از کانال تلگرامی عالم پس از مرگ به نشانی @Pas_As_Marg
امام علی (علیه السلام):
ای بندگان خدا، از روزی بترسید که اعمال و رفتار انسان وارسی می شود؛ روزی که پر از تشویش و اضطراب است طوریکه کودکان را پیر می سازد. بدانید فردا به امروز نزدیک است و امروز با آنچه در آن است می گذرد تا آنکه موعد مرگ فرا رسد و هر یک از شما در دل زمین به خانه مخصوص خود می رسید و در گودال قبر آرام می گیرید. وه که چه خانه تنهایی! وه که چه منزل وحشتناکی و سیاهچال غربتی.نهج البلاغه، خطبه 157.
اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّـل فَـرَجَهُم
نهج البلاغه
فکَفَى واعِظاً بِمَوْتَى عَایَنْتُمُوهُمْ، حُمِلُوا إِلَى قُبُورِهِمْ غَیْرَ رَاکِبِینَ، وَ أُنْزِلُوا فِیهَا غَیْرَ نَازِلِینَ فَکَأَنَّهُمْ لَمْ یَکُونُوا لِلدُّنْیَا عُمَّاراًوَ کَأَنَّ الاْخِرَةَ لَمْ تَزَلْ لَهُمْ دَاراً
بهترین واعظ و اندرزدهنده براى شما مردگانى هستند که با چشم خود آنها را مى بینید که آنها را به سوى قبرهایشان مى برند بى آنکه اختیارى از خود داشته باشند و در میان قبر مى گذارند بى آن که بخواهند (چنان از دنیا بیگانه مى شوند که) گویى هرگز به عمران آن نپرداخته اند و (چنان به آخرت مى پیوندند که گویى همیشه وطنشان بوده است!
خطبه 188
نقل شده از کانال تلگرامی کربلا به نشانی karballa_ir
اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّـل فَـرَجَهُم